Rosa 'Splendens'

róża 'Splendens'

Grupa Gallica

Synonim łaciński.: Rosa gallica 'Splendens'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Jedna z najstarszych odmian pochodzących od róży francuskiej (Rosa gallica). Niegdyś nazywano ją Rosa ×francofurtana, a pochodzi prawdopodobnie z okolic Frankfurtu. Krzewy o regularnym pokroju, wyprostowane, wzniesione. Nieliczne gałązki opadają. Wysokość ok. 1,5 m, przy szerokości ok. 1 m. Roślina daje od czasu do czasu odrosty korzeniowe. Liście świeżozielone, duże, przebarwiające się jesienią na żółto i czerwono (rzadkość u róż). Pędy wyprostowane, dość sztywne, rozgałęzione głównie w wyższych partiach, o nielicznych kolcach. Kwiaty przypominające kwiaty róży francuskiej 'Officinalis', amarantowe, półpełne, płaskie, z dużym środkiem ze złotymi pręcikami, skupione po kilka na końcach pędów co najmniej ubiegłorocznych i starszych. Pachną intensywnie. Zakwita już w końcu maja. Zawiązuje pomarańczowoczerwone owoce kształtem przypominające wazon. Owoce są dość duże i nadają się np. do wyrobu wina. Krzewy są zdrowe i rosną dość silnie. Nie wymagają okrywania na zimę, są wysoce tolerancyjne na choroby, nie chorują na czarną plamistość i mączniaka prawdziwego. Cięcie można przeprowadzać co kilka lat, po kwitnieniu w lipcu, usuwając najstarsze i słabo kwitnące pędy. Doskonale rośnie na własnych korzeniach. Roślina mało wymagająca, toleruje suchsze gleby, odczyn zasadowy i lekko kwaśny, półcieniste stanowiska. Róża polecana do małych ogrodów. Może być sadzona na rabatach w większych parkach i terenach zieleni. Ładnie się prezentuje wśród innych niedużych krzewów oraz bylin. Rozstawa sadzenia: ok. 1,2 m.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie wprowadzenie do handlu: przed 1583
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów półpełne
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia czerwiec
owoce czerwone
pomarańczowe
ozdobne
pora owocowania lipiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory jadalne owoce
ładne jesienne zabarwienie
ozdobne owoce
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
suche bukiety
w grupach
soliter (pojedynczo)
owoce na przetwory
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Marta Monder Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: bez czarny \'Laciniata\'

Sambucus nigra 'Laciniata'

bez czarny 'Laciniata'

Atrakcyjny krzew o oryginalnym zabarwieniu liści i kontrastujących z nimi, ozdobnych kwiatostanach. Duży, wyprostowany krzew, czasami niewielkie drzewko z kopulastą koroną. Osiąga 3-3,5 m wysokości. Pędy grube, jasnoszare, często łukowato wygięte. Stara kora szara, głęboko bruzdowana i korkowata. Liście złożone, do 30 cm długości, zbudowane z 5-7 jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długości, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych, ciemnopurpurowych, błyszczących. Roztarte wydzielają charakterystyczny ostry zapach. Starsze liście oraz te rosnące w cieniu stają się purpurowozielone, jesienią przebarwiają się na czerwono. Kwiaty drobne, w zamkniętych pąkach różowe, otwarte białe, zebrane w talerzowate baldachy średnicy 10-20 cm, pachnące, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce niewielkie, kuliste jagody o średnicy ok. 5 mm, dojrzałe – błyszczące, granatowoczerwone, bardzo soczyste. Dojrzewają od sierpnia do października. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do ich rozsiewania. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, są używane na przetwory i jako dodatek do potraw. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Dla pełnego wybarwienia liści wymaga stanowiska słonecznego. Krzew do stosowania w parkach, terenach zieleni publicznej i większych ogrodach. Może być używany do zadrzewiania nieużytków.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
243
osób online