Rosa 'Tuscany Superb'

róża 'Tuscany Superb'

Grupa Gallica

synonim łaciński: Rosa 'The Velvet Rose'

synonim polski: róża 'The Velvet Rose'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Róża z grupy francuskich (Gallica) wyróżniająca się intensywną, aksamitną i głęboko ciemnoszkarłatną barwą płatków okalających wnętrze kwiatów ze złotymi pręcikami. Płatki są lekko pofalowane, ułożone regularnie. Jest to jedna z niewielu odmian róż w tej grupie, powstała w Wielkiej Brytanii. Kwiaty są średniej wielkości, mają 6-8 cm średnicy, są półpełne i szerokootwarte, a pofalowanie płatków sprawia, że nie są płaskie, ale 'puszyste'. Kwiaty pachną delikatnie i słodko. Osadzone są pojedynczo lub w kwiatostanach najczęściej po 2-3. Krzewy kwitną od pierwszej połowy czerwca na pędach co najmniej ubiegłorocznych i starszych. Nie powtarzają kwitnienia, owoce wiążą się nieregularnie, są ciemnoczerwone, kuliste, nieduże mają około 1 cm średnicy. Pędy są szorstkie w dotyku, pokrywają je liczne, drobne, ledwo wyczuwalne szczecinki, kolce są małe i nieliczne. Liście są duże i świeżozielone, lekko szorstkie, trwałe i zdrowe. Długo się utrzymują jesienią, a czasem część z nich przebarwia się na żółto z wiśniowym akcentem. Krzewy są bardzo gęste, niezbyt regularne, mają tendencję do pokładania się. Przeciętnie dorastają do 1m wysokości przy podobnej, lub nieco większej szerokości, przy tym dają nieliczne odrosty korzeniowe. Odmiana mało wymagająca pod względem pielęgnacji, zdrowa, nie choruje na czarną plamistość, toleruje suchsze gleby i odczyn zasadowy, a także półcieniste stanowiska. Wybitnie odporna na mróz, nie wymaga okrywania na zimę. Wiosną przycina się tylko pędy martwe i uszkodzone, a zasadnicze cięcie przeprowadza się w czerwcu po kwitnieniu, nie tracąc w ten sposób kwiatów. To wyjątkowo łatwa w uprawie róża polecana zarówno do małych ogrodów, a także do większych parków i na tereny zielone. Kwitnąc raz w roku doskonale prezentuje się wśród krzewów i bylin kwitnących również latem i jesienią. Kwiaty można ścinać do wazonu. Przeciętna rozstawa sadzenia wynosi 1 m.

autorzy opisu tekstowego: Marta Monder; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Thomas Rivers & Son Wielka Brytania; wprowadzenie do handlu: Thomas Rivers & Son przed 1820
grupa roślin róże
grupa użytkowa róże parkowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pełne
półpełne
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów bordowe
pora kwitnienia czerwiec
owoce czerwone
kuliste
pora owocowania sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ładne jesienne zabarwienie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
ogrody skalne
rabaty
kwiaty cięte
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Marta Monder Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-12-19
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9541
roślin w produkcji
157
osób online