Buddleja davidii 'Pink Delight'
budleja Davida 'Pink Delight'
Gęsty, silnie rozgałęziony krzewy o wyprostowanym pokroju, z pędami rozchylającymi się na boki. Ich końce malowniczo przewieszają się pod ciężarem szczytowych kwiatostanów. Dorasta do 2-3 metrów wysokości, ale prawidłowo prowadzony (corocznie nisko przycinany) ma nie więcej niż 1,5-2 m wysokości. Liście są małe, eliptyczne, ciemnozielone, od spodu szaro-białe do jasnozielonych, omszone. Jesienią żółkną i opadają, chociaż w łagodne zimy część z nich może pozostać na krzewie zielona. Drobne, ciemnoróżowe kwiaty (przypominające kwiaty lilaków) są zebrane w efektowne, stożkowate, gęsto wypełnione kwiatostany o długości nawet do 40 cm. Pąki kwiatowe pojawiają się zwykle na początku lipca, rozwijają się stopniowo, najpierw na szczytach pędów głównych, a następnie na pędach bocznych. Kwiaty wydzielają intensywny i przyjemny zapach. Słodki nektar ukryty wewnątrz kwiatów sprawia, że krzewy są masowo odwiedzane przez motyle. Szczyt kwitnienia przypada na lato i trwa kilka tygodni. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów stymuluje roślinę do tworzenia kolejnych pąków kwiatowych, co znacznie wydłuża okres kwitnienia (nawet do późnej jesieni). Wymaga stanowisk ciepłych, słonecznych i zacisznych. Najlepiej rośnie w miejscach osłoniętych od wiatru, na glebach żyznych, przepuszczalnych, o odczynie od obojętnego do zasadowego. Jesienią, po nastaniu pierwszych mrozów, podstawę krzewów należy obsypać korą sosnową lub liśćmi w celu zabezpieczenia przed przemarzaniem (podobnie jak róże). Wiosną kopczyk trzeba usunąć, a krzewy przyciąć nisko przy ziemi. Tak silne wiosenne cięcie sprzyja tworzeniu bujnych, młodych pędów zakończonych obfitymi kwiatostanami oraz zapewnia utrzymaniu ładnego pokroju. Rośliny w maju należy zasilić nawozem wieloskładnikowym o dużej zawartości azotu. Krzew najlepiej prezentuje się na stanowiskach wyeksponowanych, sadzony pojedynczo lub w grupach.