Salvia nemorosa 'Blauhűgel'

szałwia omszona 'Blauhűgel'

synonim łaciński: Salvia nemorosa 'Blue Hill'

synonim polski: szałwia gajowa 'Blauhűgel'

pokrój: kępiasty

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Niska bylina rabatowa o półkulistym pokroju i drewniejących u podstawy pędach, dorastająca do 30 cm wysokości. Roślina rozrasta się wolno, ale tworzy ładne, gęste i zwarte kępy. Łodygi liczne, wzniesione, czterokanciaste, rozgałęziające się i zakończone smukłymi, kłosowatymi kwiatostanami. Liście krótkoogonkowe, osadzone naprzeciw i nakrzyżlegle. Blaszki liściowe szarozielone, jajowatopodługowate, brzegiem lekko karbowane, ostro zakończone, nieco pomarszczone, miłe w dotyku. Niebieskie kwiaty o symetrii grzbiecistej mają wyraźne wargi, są zebrane w nibyokółkach rozmieszczonych piętrowo na osi kwiatostanowej wieńczącej pędy. Oprócz kwiatów ważnym elementem ozdobnym kwiatostanu są barwne liście zwane podkwiatkami, przyjmującymi odcień zielonopurpurowofioletowy. Rośliny zakwitają w czerwcu. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów stymuluje rośliny do rozkrzewiania i zawiązywania nowych pąków kwiatowych. Szałwia najlepiej rośnie i kwitnie na stanowiskach słonecznych. W miejscach cienistych rośliny tracą zwarty pokrój, pędy są wyciągnięte i słabiej kwitną. Rośliny należy sadzić na glebach żyznych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Odmiana dobrze znosi chwilowe niedobory wody. Rośnie zdrowo, jest odporna na mróz. Wiosną wymaga obcięcia zeszłorocznych, zaschniętych pędów. Odmiana polecana do sadzenia na rabatach bylinowych. Wabi motyle i pszczoły. Nadaje się do tworzenia tzw. łąk kwietnych. Zalecana gęstość sadzenia 5-8 roślin na 1 m2.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): E. Pagels Niemcy
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów niebieskie
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
gliniasta
walory ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
zieleń publiczna
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
strefa 4
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9494
roślin w produkcji
1025
osób online