Sambucus nigra 'Pulverulenta'

bez czarny 'Pulverulenta'

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: nieregularny

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

rodzaj gleby: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Atrakcyjny krzew o pstro nakrapianych liściach. Z daleka roślina wygląda na obsypaną kwiatami. Pokrój zwarty, gęsty, zaokrąglony. Rośnie wolniej niż typ i większość odmian. Dorasta do 2-3 m wysokości. Pędy wzniesione, grube, jasnoszare, często łukowato wygięte. Stara kora szara, głęboko bruzdowana i korkowata. Liście złożone, do 30 cm długości, zbudowane z 5-7 jajowatoeliptycznych listków, do 10 cm długich, ostro zakończonych, brzegiem ząbkowanych. Listki zielone, nakrapiane wyraźnymi, białymi, nieregularnymi plamami. Młode listki prawie całkiem białe, z zielonymi plamami. Roztarte wydzielają charakterystyczny ostry zapach. Kwiaty drobne, kredowobiałe, zebrane w talerzowate baldachy o średnicy 10-20 cm, ostro pachnące, chętnie odwiedzane przez motyle. Kwitnie od maja do lipca. Owoce niewielkie, kuliste jagody, dojrzałe – błyszczące, granatowoczarne, bardzo soczyste. Dojrzewają od sierpnia do października. Owoce są chętnie zjadane przez ptaki, które przyczyniają się do ich rozsiewania. Zawierają witaminy A, B i C oraz dużo przyswajalnego cukru i potasu, są używane na przetwory i jako dodatek do potraw. Krzew niewymagający, odporny na suszę oraz zanieczyszczenia miejskie i przemysłowe. Całkowicie mrozoodporny. Preferuje żyzne, próchniczne i wilgotne gleby, o dużej zawartości azotu i wapnia, ale rośnie także na piaszczystych i suchych, chociaż nieco słabiej. Może rosnąć na stanowiskach słonecznych i w półcieniu. Słońce może nieco przepalać liście, ale w cieniu liście są słabiej wybarwione. Czasami pojawiają się pędy rewersyjne z liśćmi całkowicie zielonymi, które należy usuwać. Do sadzenia w ogrodach, parkach i zieleni osiedlowej, na tle roślin o ciemniejszym zabarwieniu liści.

autorzy opisu tekstowego: Gabriel Tomżyński TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

pochodzenie wprowadzenie do handlu: przed 1850 Wielka Brytania
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
nieregularny
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów kremowe
białe
pora kwitnienia czerwiec
owoce czarne
granatowe
kuliste
pora owocowania sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
roślina tolerancyjna
walory odporność na zanieczyszczenia
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
owoce na przetwory
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Magdalena Tomżyńska TOMŻYŃSKI Szkółka Roślin

Poznaj również

zdjecie rosliny: lilak pospolity \'Mme Lemoine\'

Syringa vulgaris 'Mme Lemoine'

lilak pospolity 'Mme Lemoine'

Stara ale do dziś popularna odmiana lilaka o pełnych, białych kwiatach, uzyskana przez Victora Lemoine w 1890 r. Jest to krzew liściasty lub niewielkie drzewo o kształtnej koronie. Rośnie dosyć wolno, dorasta do 3-4 m wysokości. Tworzy widlasto rozgałęzione pędy oraz sercowate liście osadzone na niezbyt długich ogonkach. Liście są ciemnozielone, skórzaste i błyszczące. Pąki kwiatowe są żółtokremowe, ale rozwijające się z nich kwiaty mają kolor czystej bieli. Kwiaty są pełne, zbudowane z rurki i licznych, szeroko rozpostartych łatek w kształcie łódeczki, o wywiniętych do góry brzegach, mają do 1,5 cm średnicy. Kwiaty są liczne, zebrane w gęste, zbite kwiatostany złożone z kilku stożkowatych wiech osadzonych na szczytach pędów. Mają około 15 cm długości. Krzew kwitnie w maju, po przekwitnięciu pozostaje ozdobny z liści. Gatunek łatwy w uprawie. Preferuje gleby żyzne, wilgotne i przepuszczalne, obojętne do lekko zasadowych, ale całkiem dobrze rośnie także na glebach mniej urodzajnych. Znosi suszę i jest odporny na mróz. Wymaga stanowisk słonecznych. Sadzony w miejscach cienistych kwitnienie mniej obficie. Po kwitnieniu, przede wszystkim ze względów estetycznych, warto usuwać zaschnięte pozostałości kwiatostanów, co również wpływa na lepsze kwitnienie w przyszłym roku. W przypadku roślin szczepionych należy pamiętać o usuwaniu dzikich pędów wyrastających z podkładki. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych, osiedlowych, na działkach, w parkach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
168
osób online