Sedum alboroseum 'Mediovariegatum'

rozchodnik białoróżowy 'Mediovariegatum'

synonim łaciński: Hylotelephium erythrostictum 'Mediovariegatum',Sedum spectabile var. variegatum,Sedum erythrostictum 'Mediovariegatum'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Okazały, kępiasty rozchodnik kwitnący późnym latem, podobny z pokroju do bardziej znanego rozchodnika okazałego, ale odróżniający się pstrymi liśćmi. Grube, nierozgałęzione, sztywne pędy, dorastają do wysokości 60 cm. Roślina pozostaje w zwartej kępie przez wiele lat, z roku na rok dając więcej pędów. Pędy ulistnione na całej długości, wyrastają bardzo wcześnie wiosną i już wtedy stanowią ozdobę ogrodu. Liście podługowate lub jajowato eliptyczne, z piłkowanym brzegiem, kremowo żółte, ale z szerszym lub węższym, jasnozielonym obrzeżeniem. Kwiaty rozwijają się w sierpniu, początkowo białe, potem jasnoróżowe, zwłaszcza gdy występują ochłodzenia nocą, tworzą gęste, płaskie baldachogrona. Podstawowym wymaganiem jest pełne nasłonecznienie. W cieniu pędy stają się wiotkie, wydłużone, więc z łatwością wylegają i roślina traci walory dekoracyjne. W miejscach wilgotnych może nastąpić zagniwanie korzeni i podstaw łodyg, lepiej więc sadzić rozchodniki w miejscach nie tylko słonecznych, ale suchych, na glebie przepuszczalnej, niezbyt żyznej. Odmiana ‘Mediovariegatum’ jest rośliną w pełni odporną na mróz. Czasami rośliny dają pędy całkowicie zielone. Należy je usuwać jak najszybciej, ponieważ na ogół rosną bujniej i szybko mogą zagłuszyć część roślin o zielono - żółtych liściach. Dla uzyskania bardziej zwartego pokroju i by zapobiec wyleganiu pędów w czasie kwitnienia trzeba pędy uszczknąć, usunąć wierzchołek wzrostu raz lub dwa razy, zanim zaczną powstawać zawiązki kwiatostanowe na szczytach pędów. Można zostawić rozchodniki nie przycięte dla zimowej dekoracji ogrodu, przycinać trzeba jednak wiosną bardzo wcześnie, gdy tylko znikną śniegi, ponieważ rozchodnik ten bardzo wcześnie rozpoczyna wegetację. Sadzi się go na rabatach bylinowych, ze względu na długotrwały efekt dekoracyjny. Można próbować stosować na kwietnikach jednorodnych lub w pojemnikach tarasowych. Zalecana gęstość sadzenia, to 5-8 roślin na 1 m2.

autorzy opisu tekstowego: Jacek Marcinkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin byliny
grupa użytkowa sukulenty
forma bylina
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
zastosowanie ogrody przydomowe
zieleń publiczna
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
strefa 5
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Jacek Marcinkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11858
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9491
roślin w produkcji
158
osób online