Sequoiadendron giganteum
mamutowiec olbrzymi
Jedno z najpotężniejszych drzew iglastych, dorastające do ponad 100 m wysokości (w Polsce rzadko ponad 30 m), odkryte w Kalifornii w 1850 r. Pokrój stożkowaty. Igły krótkie do 6 mm długości, szydlaste, szarozielone. Szyszki jajowate, do 8 cm długości i 5 cm szerokości. Przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Młode rośliny bardzo wrażliwe na mróz. Z wiekiem mrozoodporność rośnie.. Do uprawy wymaga żyznych i wilgotnych gleb oraz ciepłych, osłoniętych stanowisk w najcieplejszych rejonach Polski. Polecane do nasadzeń parkowych oraz kolekcji dendrologicznych. Gatunek wyróżniony w 1993 r. prestiżową nagrodą Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego.
| zasięg geograficzny | Ameryka Północna - Kalifornia, góry Sierra Nevada |
| grupa roślin | iglaste |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
