Solidago 'Strahlenkrone'

nawłoć 'Strahlenkrone'

synonim łaciński: Solidago 'Crown of Rays'

pokrój: kępiasty

docelowa wysokość: od 0,2 m do 0,5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Średniej wysokości bylina rabatowa o bardzo regularnym pokroju. Pędy wyprostowane, nierozgałęzione, sztywne, gęsto ulistnione. Dorasta do 60 cm wysokości. Jest o wiele niższa niż nawłoć kanadyjska, spontanicznie rozsiewająca się na łąkach i nieużytkach. Liście wąskolancetowate, ząbkowane, zielone, równomiernie wyrastające na całej długości pędu, aż po kwiatostan. Koszyczki kwiatowe żółte, drobne, ułożone bardzo gęsto w kwiatostanie. Kwiatostany regularnie stożkowate, gęste, nie przewieszające się. Pojawiają się na wierzchołkach pędów na przełomie lipca i sierpnia. Nawłocie nie mają szczególnych wymagań glebowych, są całkowicie zimotrwałe. Dobrze rosną na każdej glebie umiarkowanie wilgotnej, na stanowiskach słonecznych.. Zagrożeniem może być mączniak prawdziwy, choroba grzybowa objawiająca się mączystym nalotem na liściach. Bardziej narażone na chorobę są nawłocie rosnące w miejscach zacienionych. Znajduje zastosowanie na rabatach. Sadzi się ją wśród niższych bylin, tak aby wyeksponować regularny pokrój. Kwiatostany tej odmiany nadają się do zasuszania i wykorzystania w zimowych kompozycjach z suchych roślin. Warunkiem powodzenia jest dość wczesne ścięcie, zanim pierwsze koszyczki przekwitną i zaczną się ukazywać puszyste nasiona. Wczesne ścinanie kwiatostanów nie dopuszcza także do rozsiewania się nasion i pojawiania siewek powstałych ze skrzyżowania z dzikim nawłociami, wysokimi, o rozpierzchłych kwiatostanach. W ogrodzie naturalistycznym, na kwietnych łąkach można pozwolić na samosiewy, ale należy proces ściśle kontrolować, bo nawłocie mają predyspozycje do inwazyjności. Dobrze ogranicza występowanie nawłoci koszenie łąki w lipcu, wtedy opóźnia się powstawanie kwiatostanów, a kwiaty jeśli powstaną, z pewnością nie wydadzą nasion. Ilość roślin na 1 m2 – 5 sztuk.

autorzy opisu tekstowego: Jacek Marcinkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Karl Foerster Niemcy; wprowadzenie do handlu: Benary 1951 Niemcy
grupa roślin byliny
grupa użytkowa byliny
forma bylina
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kępiasty
docelowa wysokość od 0,2 m do 0,5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ciekawy pokrój
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
zieleń publiczna
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
strefa 3
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Jacek Marcinkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9494
roślin w produkcji
247
osób online