Kalmia latifolia 'Latchmin'
kalmia szerokolistna 'Latchmin'
Zimozielony krzew z rodziny wrzosowatych. Odmiana uzyskana w 2013 r. w wyniku krzyżowania odmian 'Mitternacht' i 'Kaleidoscope'. Roślina kompaktowa, po kilkunastu latach uprawy dorasta do około 1 m wysokości. Tworzy dobrze rozwinięty system korzeniowy. Liście ciemnozielone, skórzaste, połyskujące, podobne do liści różaneczników. W zarysie eliptyczne, do 10 cm długości i do 4 cm szerokości, osadzone na krótkich ogonkach. Kwiaty rozwijają się w maju i czerwcu, są zebrane po 40-50 sztuk w szczytowych baldachogronach. Pąki kwiatowe jasnoróżowe, dekoracyjne, żebrowane, z charakterystycznymi, drobnymi wypustkami kieszonek pyłkowych. Kwiaty zbudowane z 5 zrośniętych, ciemnopurpurowych płatków korony o jasnoróżowych brzegach i białawych, ciemno nakrapianych nasadach. Po otwarciu kwiaty tworzą szerokie pucharki z 10 pręcikami i słupkiem. Na wewnętrznej stronie płatków widoczne są niewielkie zagłębienia, w których umieszczone są główki pylników, uwalniane przez owady odwiedzające kwiaty. Na skutek trącenia główki uwalniają się z zagłębień i wystrzeliwują pyłek, niczym małe katapulty. Owocem jest pięciokomorowa torebka. Rośliny preferują gleby kwaśne, o pH zbliżonym do 5,0, piaszczysto-gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Jeśli odczyn podłoża jest wyższy, należy zastosować kwaśny torf oraz przekompostowaną korę sosnową i przekopać je z górną warstwą gleby. Ze względu na niewielkie potrzeby pokarmowe, symbiozę mikoryzową oraz wrażliwość korzeni na zasolenie z nawożenia mineralnego należy zrezygnować lub ograniczyć do minimum. Krzewy tolerują zarówno miejsca nasłonecznione oraz cieniste, ale najlepiej rosną sadzone na stanowiskach lekko ocienionych, na wystawie wschodniej lub zachodniej. Sadzone w pełnym słońcu na zimę wymagają lekkiego okrycia stroiszem. Odporność na mróz dobra. Krzewy polecane do sadzenia w ogrodach przydomowych, na wrzosowiskach, w towarzystwie roślin iglastych, w kompozycjach z niskimi różanecznikami, azaliami, piersiami i kiścieniami.