Spiraea alba
tawuła biała
Wyprostowany krzew do 1,5 m wysokości. W stanie dzikim zasiedla mokre łąki, otwarte przestrzenie wzdłuż strumieni lub jezior we wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Rozrasta się wytwarzając liczne odrosty korzeniowe. Pędy sztywne, wyprostowane, brązowożółte i nagie. Liście zielone, wąskoeliptyczne, do dł. 8 cm, brzegiem ząbkowane, nagie, spodem jaśniejsze. Kwiaty drobne, białe zebrane w szrokostożkowate kwiatostany dł. do 12 cm. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Krzew o małych wymaganiach glebowych, wytrzymały na niskie temperatury i na suszę. Preferuje gleby gliniaste, ciężkie, ale również może rosnąć na glebach o umiarkowanej wilgotności. Toleruje stanowiska słoneczne i zacienione. Polecany do zadrzewień przydrożnych, wiejskich, miejskich i osiedlowych oraz dla celów rekultywacyjnych szczególnie dla terenów zniszczonych przez przemysł. Dobrze rośnie w miejscach zacienionych, np. pod konarami wysokich drzew.
| zasięg geograficzny | wschodnia części Ameryki Północnej. |
| grupa roślin | liściaste |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
