Syringa vulgaris 'Président Loubet'

Larix decidua 'Repens'

modrzew europejski 'Repens'

Odmiana opisana w Anglii już w XIX wieku, niemożliwa współcześnie do zidentyfikowania. Obecnie nazwa zbiorowa dla grupy odmian (podobnie jak L.d. Pendula). Obejmuje rośliny o płożących się po ziemi pędach, zwykle produkowane w formie piennego drzewka, o wszystkich pędach zwisających. Wysokość drzewka zależy od wysokości szczepienia. Najczęściej współcześnie pod tą nazwą spotykamy odmianę odróżniającą się od innych podobnych, mocniejszymi, szeroko rozpostartymi pędami głównymi, z delikatniejszymi warkoczami pędów drugiego rzędu. Często przybiera formę podwójnego lub zwielokrotnionego kopca. Nie wytwarza pędu przewodniego. Pędy jasnobrązowe, dość cienkie, wiotkie. Pączki obficie pokryte żywicą. Igły sezonowe, zielone, wcześnie pojawiające się wiosną. Przed opadnięciem przebarwiają się na intensywny żółty kolor. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, na zasobnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Wysokość zaszczepionego drzewka możemy zmienić przez podwiązywanie wybranego pędu do palika. Najładniej wyglądają samotnie rosnące, pojedyncze egzemplarze.

Hydrangea macrophylla 'Maculata'

hortensja ogrodowa 'Maculata'

Niski, zwarty krzew o atrakcyjnym ulistnieniu i interesujących, talerzowatych kwiatostanach. Dorasta do około 1 m wysokości i podobnej szerokości. Pędy wyprostowane, rzadko rozgałęzione. Liście eliptyczne, ząbkowane, około 12 cm długości i 5 cm szerokości, na środku ciemnozielone, obwiedzione nieregularnym białym marginesem, ozdobne przez cały okres wegetacji. Kwiatostany płaskie, talerzowate, o średnicy do 18 cm, z pojedynczym wianuszkiem jasnych, białych, luźno ułożonych kwiatów płonnych otaczających skupione w środku, niebieskawe kwiaty płodne. Kwiaty płonne zbudowane z 4, czasami 3 lub 5 szpatułkowatych, zaokrąglonych i lekko ząbkowanych płatków o fioletowo nabiegłej podstawie, osadzonych na długich, różowawych szypułkach. Kwiaty płodne liczne, bardzo drobne, przed rozwinięciem kuliste, seledynowe, lawendowe, do jasnoniebieskich. Kwiatostany pojawiają się na szczytach pędów od czerwca do sierpnia i bardzo ładnie prezentują się na tle białoobrzeżonych liści. Krzew nietrudny w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, próchniczych, o kwaśnym odczynie podłoża, stale umiarkowanie wilgotnych, zwłaszcza w czasie letnich upałów. Stanowisko lekko ocienione, osłonięte od podmuchów wiatru. Kwiaty, pojawiające się od czerwca, zawiązują się latem poprzedniego roku, dlatego pędów nie należy wiosną przycinać, a jedynie usuwać pędy stare, przemarznięte i suche. Na zimę krzewy wymagają zabezpieczenia przed przemarzaniem. Na wschodzie kraju, gdzie często dochodzi do przemarzania pędów z zawiązanymi pąkami kwiatowymi, hortensje ogrodowe warto uprawiać w dużych pojemnikach wkopanych do gruntu, na zimę chowanych do nieogrzewanych pomieszczeń. Na zachodzie kraju zwykle zimują i kwitną bez zastrzeżeń. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabatach bylinowych i w towarzystwie niewysokich krzewów liściastych oraz iglastych.

Calluna vulgaris 'Redbud'

wrzos pospolity 'Redbud'

Zimozielona krzewinka o ciemnozielonych liściach i czerwonych kwiatach typu pączkowego (nierozwijających się). Kwitnie jesienią - wrzesień, październik. Tworzy niezbyt wysokie kępy średniej szerokości, 20 cm wys., 45 cm szer. Do stosowania we wszystkich rodzajach ogrodów. Wymaga stanowisk słonecznych, gleby kwaśnej (pH 4,5), próchnicznej lecz przepuszczalnej. Nie toleruje zalewania. Do podlewania najlepiej stosować linie kroplujące, gdyż nadmiar wilgoci może powodować choroby. Każdej wiosny należy przycinać pędy tuż pod kwiatostanami.

Cerastium tomentosum

rogownica kutnerowata

Powszechnie uprawiana, niewymagająca, okrywowa bylina, cała pokryta szarobiałym kutnerem. Roślina ceniona ze względu na ozdobne ulistnienie oraz liczne, białe kwiaty. Dzięki rozłogom szybko tworzy zwarte kobierce dorastające do około 15 cm wysokości, utkane z równowąskich, ostro zakończonych liści o niebieskawym odcieniu. Liście są aksamitne, miłe w dotyku. Pędy cienkie, pokładające się po ziemi, ukryte pod gęsto osadzonymi liśćmi, łatwo się zakorzeniające się. Kwiaty białe, z głęboko wciętymi płatkami zebrane w luźne kwiatostany wyniesione ponad liście. Pojawiają się w V-VI. Po przekwitnieniu zaleca się usuwanie zasychających kwiatostanów. Rogownica kutnerowata jest byliną odporną na niekorzystne warunki uprawy. Cechą tego gatunku są niskie wymagania glebowe. Dobrze rośnie nawet na podłożu jałowym, toleruje gleby suche, mocno przepuszczalne. Do wzrostu potrzebuje jedynie dużo słońca. Roślina całkowicie mrozoodporna. Najlepiej wygląda sadzona na murkach skalnych, skarpach, gdzie łatwo zarasta szczeliny między kamieniami. Polecana na obwódki słonecznych rabat. Ładne, srebrzystoniebieskawe liście dobrze komponują się z bylinami o intensywnie zabarwionych kwiatach lub z innymi bylinami o kontrastowym ulistnieniu. Silnie rozrasta się, dlatego z powodzeniem wykorzystywana jest do zadarniania większych powierzchni. W sprzyjających warunkach może być ekspansywna. Liczba roślin na 1 m² - 12 szt.