Ciekawe drzewo pochodzące z Ameryki Północnej, uprawiane w Europie już od 1640 roku, o początkowo stożkowatej koronie, która z wiekiem przyjmuje bardziej szerokie i zaokrąglone kształty. Rośliny charakteryzują się średnio silnym wzrostem, osiągając po 30 latach około 8-10 m wysokości. W ojczyźnie stare drzewa dorastają do 50 m wysokości (w Polsce około 30 m). Igły sezonowe, dwojakiego rodzaju: na pędach drewniejących drobne, łuskowate, natomiast na pędach zielnych płaskie, miękkie, jasnozielone, do 2 cm długości. Jesienią przebarwiają się na czerwonobrązowo, następnie opadają wraz z drobnymi pędami długości 5-10 cm. Niektóre starsze egzemplarze cypryśnika błotnego mają zdolność wytwarzanie tzw. pneumatoforów – czyli stożkowatych narośli na korzeniach wystających ponad powierzchnię gruntu. Cypryśnik ten najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, podmokłych a nawet w płytkiej wodzie! Toleruje także gleby bardziej suche a nawet okresowe niedobory wody. Młode rośliny mogą być uszkadzane przez mróz dlatego w ogrodach najlepiej jest sadzić już nieco starsze, kilkuletnie egzemplarze. Polecany do sadzenia na stanowiskach wilgotnych (stawy, strumienie) w dużych ogrodach i parkach, także w miejscach okresowo zalewanych i na wyspach.
UWAGA! Bazy danych Związku Szkółkarzy Polskich nie mogą by traktowane jako narzędzie do przeprowadzania wyczerpujących poszukiwań na temat prawnej ochrony odmian i nazw roślin oraz dostępności roślin w ofercie szkółek. Jednocześnie informujemy, że dokładamy wszelkich starań, aby dane prezentowane w naszym serwisie były aktualne i kompletne.
