Taxus baccata 'Aurea Decora'

Lonicera nitida 'Elegant'

suchodrzew mirtolistny 'Elegant'

Gęsty, szybko rosnący krzew o liściach, utrzymujących się na gałęziach przez cały rok. Dorasta do 1 m wysokości i 1,5 m średnicy. Pędy wiotkie, łukowato wygięte, równomiernie rozpostarte. Liście drobne, owalne, ułożone naprzeciwlegle, matowozielone, zimą brązowiejące. Kwiaty niepozorne, rurkowate, kredowobiałe, wyrastające z kątów liści ułożonych wzdłuż pędów. Kwitnie maj-czerwiec. Owoce, nieliczne i słabo widoczne, niebieskopurpurowe jagody, dojrzewające w sierpniu i wrześniu. Najlepiej rośnie na przepuszczalnej, szybko nagrzewającej się glebie oraz na miejscach słonecznych lub półcienistych. Krzew wrażliwy na niskie temperatury, powinien być sadzony na stanowiskach zacisznych i osłoniętych od mroźnych wiatrów. Polecany do uprawy tylko w najcieplejszych rejonach Polski zachodniej, gdzie dodatkowo wymaga starannego okrycia na zimę. Atrakcyjnie wygląda posadzony w grupach lub w formie niskich żywopłotów. Dobrze znosi cięcie, które można wykonywać trzy razy w roku, kształtując rośliny w różne bryły, podobnie jak krzewy bukszpanu. Może być sadzony w pojemnikach, które zimują w chłodnych pomieszczeniach.

Artemisia dracunculus

bylica draganek

Bylica estragon, zwana też bylicą głupich, dragankiem i estragonem, to aromatyczna bylina wytwarzająca liczne zdrewniałe, pełzające kłącza, których kształty przypominają dziwne zwierzęce postacie – jaszczurki, węże lub smoki. To podobieństwo znalazło odzwierciedlenie w łacińskiej nazwie gatunku „dracunculus”. Pędy tej rośliny są częściowo zdrewniałe, wzniesione i silnie rozgałęzione w środkowej i wierzchołkowej części. Osiągają wysokość 60-120 cm. Liście siedzące, całobrzegie, niepodzielone, w zarysie lancetowate lub równowąskie, długości 2-6 cm i szerokości 2-8 mm. Od lipca do września wierzchołkowe części pędów pokrywają się bardzo drobnymi, kulistawymi koszyczkami kwiatowymi, złożonymi z zielonkawożółtych, rurkowatych kwiatów. Liczne, zwisające koszyczki zebrane są w luźne, wydłużone wiechy. Bylica estragon preferuje słoneczne stanowiska i lekkie lub średnio zwięzłe, próchniczne, dobrze zdrenowane, neutralne lub zasadowe gleby. Toleruje susze i lekkie ocienienie. W czasie surowych zim, w naszym klimacie estragon może przemarzać, dlatego zanim nadejdą mrozy należy ściąć pędy i okryć system korzeniowy. Rośliny rozmnażamy przez podział starszych egzemplarzy wczesną wiosną lub sadzonkowanie wierzchołkowej części pędów. Bylica estragon nadaje się do sadzenia w ogrodach naturalistycznych, zwłaszcza na rabatach ziołowych z innymi lubiącymi słoneczne stanowiska ziołami. Suszone i świeże ziele ma właściwości lecznicze, wchodzi w skład mieszanek ziołowych. Znalazło także zastosowanie w kuchni, jako dodatek do sałatek, zup, sosów i innych potraw. Olejek estragonowy jest cennym surowcem farmaceutycznym i kosmetycznym. Podejmuje się również próby wykorzystania związków zawartych w estragonie w walce ze szkodnikami warzyw i zbóż.

Picea glauca 'Piccolo'

świerk biały 'Piccolo'

Karłowa odmiana świerka białego uzyskana jako sport odmiany ‘Conica’ o wolniejszym wzroście, stożkowatym pokroju, osiągająca w wieku 10 lat około 0,8 m wysokości i 30 cm szerokości. Młode pędy soczyście zielone, później jasnobrązowe, zwieńczone dosyć dużymi, brązowymi pąkami. Igły zielone, gęsto ułożone wokół pędów, grubsze niż u odmiany ‘Conica’ i bardziej szorstkie w dotyku. Rośliny przyrastają dwukrotnie w ciągu sezonu wegetacyjnego, pierwszy raz na wiosnę, a następnie po przejściu krótkiego spoczynku na przełomie czerwca i lipca. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Odmiana chętnie atakowana przez przędziorka sosnowca. Po zauważeniu objawów blednięcia lub żółknięcia igieł rośiny należy opryskac środkiem przeznaczonym do zwalczania przędziorków. Roślina polecana do ogrodów skalnych i wrzosowiskowych oraz do tworzenia kompozycji z innymi, karłowymi krzewami iglastymi. Odmiana wprowadzona do uprawy przez szkółkę Le Feber w holenderskim Boskoop w 1987 roku.

Euonymus alatus 'Fireball'

trzmielina oskrzydlona 'Fireball'

Krzew o interesującym kulistym kształcie i wysokości do 1,5 m. Liście w okresie wegetacyjnym zielone. Dekoracyjny za sprawą jesiennego wybarwienia liści. Odmiana ta wybarwia się wcześniej niż gatunek i uzyskuje fantastyczny czerwony kolor liści. Z daleka sprawia jesienią wrażenie \\\'płonącego krzewu\\\'. Na pędach listwy korkowe mniejsze niż u gatunku. Wymagania glebowe przeciętne. Dobrze rośnie na stanowisku słonecznym lub w półcieniu. Ze względu na małe liście dość dobrze znosi suszę. Roślina całkowicie mrozoodporna.