Taxus baccata 'Fastigiata Robusta'

cis pospolity 'Fastigiata Robusta'

Grupa Fastigiata

pokrój: kolumnowy

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże wilgotne

Ciekawa odmiana, szwajcarskiego pochodzenia, znaleziona około 1940 roku. Jest ona ogólnie podobna do popularnej odmiany ‘Fastigiata’ ale ma bardziej wąskokolumnowy pokrój i silniejszy wzrost, osiągając w wieku 10 lat do 2 m wysokości i 0,4 m średnicy. Stare egzemplarze osiągają do 5 m wysokości. Wszystkie pędy są wzniesione, wyprostowane, sztywne, równolegle ułożone i pokryte błyszczącymi, ciemnozielonymi igłami do 3 cm długości i około 3 mm szerokości. Igły są ułożone niemal prostopadle w stosunku do pędów, okalając je równomiernie. Odmiana ta jest żeńska i zawiązuje bardzo dużo nasion pokrytych czerwoną (jadalną!) osnówką. Cis do uprawy wymaga gleb dosyć żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. W czasie ostrych zim może przemarzać lub wysychać, szczególnie od strony południowej, dlatego do jego uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste (ewentualnie cieniować w okresie mroźnych zim). Krzewy odmiany ‘Fastigiata Robusta‘ są polecane do małych ogrodów, gdzie dobrze prezentują się sadzone pojedynczo lub w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi oraz do uprawy pojemnikowej na balkonach i tarasach, szczególnie o wystawie północnej. W uprawie warto zwrócić uwagę na miseczniki, które chętnie opanowują rośliny. Odmiana wyróżnia się lepszą mrozoodpornością w stosunku do odmiany ‘Fastigiata’.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Herman Zulauf Szwajcaria
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma początkowo krzew - później drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kolumnowy
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce czerwone
ozdobne i jadalne
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
walory ciekawy pokrój
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
szpaler
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
soliter (pojedynczo)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: jagoda kamczacka \'Vostorg\'

Lonicera caerulea 'Vostorg'

jagoda kamczacka 'Vostorg'

Odmiana deserowa wyhodowana w Rosji, w Bakczarskim Ośrodku Północnego Sadownictwa. Krzew owocowy uprawiany ze względu na smaczne i zdrowe owoce, jedne z najwcześniej dojrzewających w naszych warunkach klimatycznych. Dorasta do 1,8 m wysokości, przyjmuje pokrój kulisty. Pędy wzniesione, liście owalne, zielone, młode często owłosione. Kwiaty niepozorne, bladożółte, bogate w nektar, rozwijają się w pierwszej połowie kwietnia. Kwiaty są obcopylne, wymagają zapylenia krzyżowego, dlatego krzewy najlepiej owocują, gdy w ich sąsiedztwie rosną inne odmiany jagody kamczackiej, np.: 'Bakczarskij Velikan', 'Docz' Velikana', ‘Jugana’, ‘Silginka', 'Streżewczanka'. Odmiana średnio późna, owoce dojrzewają w drugiej połowie czerwca i na początku lipca, są cylindryczne, wydłużone, ciemnoniebieskie, pokryte grubą warstwą woskowego nalotu. Owoce są słodko-kwaśne, bardzo smaczne, bogate w witaminy (A, B1, B2, B6, B9, C, P), makroelementy (magnez, sód, potas, wapń, fosfor) i mikroelementy (bor, krzem, jod, bar, mangan, miedź), zawierają też antocyjany. Mają działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i antyseptyczne, wzmacniają organizm. Doskonale smakują na surowo, a poza sezonem mogą być spożywane w postaci suszu, mrożonek, dżemów, soków, nalewek. Mogą służyć jako naturalny, czerwony barwnik spożywczy. Krzewy zaczynają owocować już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Po kilku latach uprawy z jednego krzewu można zebrać do 4 kg owoców. Krzewy nie są wymagające w uprawie, najlepiej jednak rosną i owocują na glebach świeżych i wilgotnych o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie podłoża, na stanowiskach słonecznych. Rośliny są w pełni mrozoodporne, wykazują też wysoką odporność na wiosenne przymrozki. Kwiaty wytrzymują nocne spadki temperatury nawet do -7 st. C. Krzewy nie wymagają cięcia, dopiero po kilu latach uprawy, kiedy rośliny mocno się zagęszczą, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie roślin. Odmiana zdrowa, rzadko atakowana przez choroby i szkodniki, polecana do ogrodów przydomowych, na działki oraz do uprawy na plantacjach towarowych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
145
osób online