Taxus baccata 'Summergold'

Astilbe chinensis var.taquetii

tawułka chińska odm. Taqueta

Wysoka odmiana tawułki chińskiej, wymagającej mniejszej wilgotności podłoża niż inne gatunki tawułek. Rozrasta się za pomocą średniej długości rozłogów podziemnych. Pędy wyprostowane, wysokości czasami ponad 1 m. Łodygi i ogonki liściowe pokryte brązowymi włoskami. Liście podwójnie lub potrójnie trójdzielne. Listki wydłużone, jajowate, podwójnie, piłkowane. Kwiatostany zwarte, wydłużone, z wyglądu puszyste, różowe, wrzosowe lub lila różowe. Barwa kwiatów różna, bowiem mamy do czynienia z odmianą botaniczną, którą można rozmnażać z nasion. Nasady rozgałęzień w kwiatostanie wełniste. Kwiatostany raczej wąskie. Pojawiają się pod koniec sierpnia. Kwitnienie długie, aż do jesiennych chłodów. Wymaga gleby próchnicznej, przepuszczalnej, wilgotnej, choć toleruje krótkie i niewielkie niedobory wilgoci. Tolerancyjna na silne nasłonecznienie do pewnego stopnia, ale im bardziej słoneczne miejsce, tym podłoże powinno być wilgotniejsze. Odporna na choroby i szkodniki. Rozpoczyna wegetację dość wcześnie wiosną. Młode liście i wierzchołki pędów mogą być uszkadzane przez późne i silniejsze przymrozki wiosenne. Opóźnia to nieco wzrost i rozwój, ale mimo to tawułki chińskie są bylinami bardzo odpornymi na mróz i nie wymagają specjalnych zabezpieczeń przed mrozem. Kwiaty wabią motyle. Zaschnięte kwiatostany pozostają wyprostowane i brązowe. Pozostawia się je niekiedy dla zimowego urozmaicenia ogrodu. Ze względu na wysokość w czasie kwitnienia nadaje się bardziej na cieniste rabaty bylinowe, niż do zadarniania. Zaleca się sadzenie 8 roślin na m2, ale im szybciej chcemy uzyskać efekt dekoracyjny, tym należy sadzić rośliny gęściej.

Anchusa capensis 'Blue Angel'

farbownik przylądkowy 'Blue Angel'

Krótkowieczna, okazała bylina o ozdobnych kwiatach. Odmiana farbownika znacznie niższa od gatunku, krępa, o krzaczastym, kopulastym pokroju. Osiąga wysokość 30-35 cm i średnicę 30-40 cm. Tworzy kępy z miękkich, zielonych, szerokolancetowatych, całobrzegich liści oraz dość grubych, ulistnionych pędów kwiatowych, rozgałęzionych w górnej części. Cała roślina jest szorstko owłosiona, pokryta sztywnymi, odstającymi włoskami. Kwiaty aksamitne, intensywnie błękitne z białym oczkiem, pięciokrotne promieniste, z rurkowotalerzykowatą koroną średnicy 0,7-1,5 cm, osadzone na krótkich szypułkach kwiatowych, zebrane w szczytowe kwiatostany typu skrętki. Znakomicie utrzymują kolor. Zaczynają kwitnąć w czerwcu, zdobią ogrody do końca lipca, a po przycięciu także jesienią, od września do przymrozków. W okresie kwitnienia roślina często odwiedzana przez pszczoły i motyle, a w czasie tworzenia nasienników także przez ptaki. Ze względu na sztywne włoski omijana przez zające i zwierzynę płową. Idealna na suche, słoneczne stanowiska, tolerująca także lekkie ocienienie. Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej glebie, choć najlepiej lubi podłoża średnio zwięzłe, ciepłe, wapienne. Wytrzymała na suszę, przystosowana do siedlisk ubogich w wodę. Niekiedy długo utrzymujące się okresy suszy mogą powodować brązowienie i zasychanie blaszek liściowych. Należy wówczas rośliny systematycznie podlewać. Nie znosi gleb ciężkich i torfowych oraz ściółkowania roślin korą i torfem, materiałami które zatrzymują wilgoć w podłożu (na takim podłożu rośliny mogą zagniwać). Roślina tolerancyjna na zanieczyszczenie środowiska. Jesienią wskazane jest przycięcie pędów i okrycie roślin, gdyż w bezśnieżne zimy mogą wymarzać korzenie. Siewki nie powtarzają cech rośliny matecznej. Systematyczne wycinanie przekwitłych kwiatów, zapobiega samorozsiewaniu się nasion i pozwala roślinom ponownie zakwitnąć jesienią. Rozmnażana jest przez sadzonki korzeniowe. Odmiana 'Blue Angel' nadaje się do obsadzania mniej żyznych, słonecznych fragmentów ogrodu. Idealna roślina do ogrodów skalnych, na skarpy, zbocza i murki kwiatowe. Wprowadza czystą, niebieską kolorystykę, sadzona zarówno w mniejszych grupach, po 3-7 roślin, jak i większych grupach, na słonecznych rabatach, w kamienistym, żwirowym podłożu, zwłaszcza w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Efektowna roślina obwódkowa i okrywowa, do sadzenia przy południowych, nasłonecznionych ścianach budynków. Ładnie prezentuje się także sadzona wzdłuż nasłonecznionych ścieżek i ciągów pieszych oraz w pojemnikach. Ścięte kwiaty długo utrzymują świeżość w wazonach. Nadają się także do suszenia.

Cortaderia selloana 'Pumila'

kortaderia pampasowa 'Pumila'

Trawa bylinowa tworząca gęste kępy, niższe niż u gatunku (kortaderii pampasowej). W czasie kwitnienia rośliny osiągają wysokość do 1,5 m. Ciemnozielone liście o długości 45 cm mają ostre brzegi. Efektowną ozdobą są liczne, puszyste wiechy, osadzone na pędach o długości 1,2 m. Pojawiają późnym latem i jesienią, mają kremowobiałą barwę i stanowią długotrwałą ozdobę rośliny, także po zakończeniu wegetacji. Trawa ta wymaga żyznej, ale przepuszczalnej gleby (nie znosi zimnych, gliniastych stanowisk). Młodsze okazy powinny rosnąć w umiarkowanie wilgotnym podłożu, później kortaderia znosi suszę (korzenie boczne silnie się rozrastają na szerokość i wgłąb gleby). Należy ją sadzić w miejscach słonecznych. Rośliny trzeba zabezpieczać przed mrozem. Polecana do sadzenia na rabatach, w ogrodach aranżowanych z samych traw ozdobnych. Wiechy nadają się na kwiaty cięte i do suchych bukietów.

Hemerocallis 'Double Firecracker'

liliowiec 'Double Firecracker'

Długowieczna, kępiasta bylina o dekoracyjnych liściach i kwiatach. Odmiana diploidalna z końca lat 70 XX wieku Rośnie średnio silnie, w czasie kwitnienia dorasta do 50-70 cm wysokości. Liście ciemnozielone, równowąskie, łukowato wygięte. Tworzy ładne kępy, z których wyrastają pędy kwiatostanowe. Kwiaty wyjątkowe, duże, intensywnie czerwone, o podwójnej liczbie płatków korony wypełniających wnętrze lejkowatych kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się wcześniej, niż u innych liliowców. Pierwsze kwiaty pojawiają się pod koniec czerwca i na początku lipca. Odmiana łatwa w uprawie, odporna na mróz, może rosnąć w jednym miejscu przed wiele lat. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych lub lekko ocienionych oraz na każdej niezbyt jałowej i suchej. Nadaje się do sadzenia pojedynczo lub w grupach, w ogrodach przydomowych, na małych rabatach bylinowych, w zestawieniu z liliowcami lub innymi bylinami. Ciekawy efekt uzyskuje się sadząc rośliny w dużych grupach tworzących jednorodne rabaty w zieleni miejskiej i w parkach.