Taxus ×media 'Hicksii'

cis pośredni 'Hicksii'

Grupa Hedge

pokrój: krzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

nagrody: Award of Garden Merit - 1993r.

Bardzo popularna odmiana znaleziona około 1900r. w USA jako siewka cisa japońskiego ‘Nana’. Tworzy ona silnie rosnące krzewy o wyprostowanym, odwrotnie stożkowatym pokroju. Po dziesięciu latach uprawy dorasta do 2 metrów wysokości i ok. 1 m szerokości. Stare egzemplarze osiągają do 5 m wysokości i nawet 4 m szerokości. Pędy są sztywne, wyprostowane, u starszych okazów nieco mniej zwarte. Ciemnozielone, błyszczące igły mają 2,5-3 cm długości i 2,5 mm szerokości. Jest to klon żeński i już w młodym wieku obficie zawiązuje nasiona otoczone intensywnie czerwonymi, osnówkami otaczającymi nasiona. Osnówka jest jedyną jadalną (i smaczną) częścią rośliny pozbawioną trującego alkaloidu - taksyny. Odmiana ta do uprawy wymaga gleb dosyć żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. Charakteryzuje się dobrą mrozoodpornością, którą odziedziczyła po swoim japońskim rodzicu (Taxus cuspidata). W czasie ostrych zim może jednak wysychać - szczególnie od strony południowej, dlatego do jej uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste. Krzewy odmiany ‘Hicksii‘ są polecane do dużych ogrodów i parków, gdzie dobrze prezentują się sadzone pojedynczo lub w większych grupach. Jest to także świetna roślina żywopłotowa (sadzimy 2-3 szt/ mb). Odmiana ta jest często sadzona także w miastach. W uprawie warto zwrócić uwagę na miseczniki, które chętnie opanowują rośliny.

autorzy opisu tekstowego: Wiesław Szydło Szkółka Roślin Ozdobnych Wiesław SZYDŁO

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Isaak Hicks USA; wprowadzenie do handlu: Hicks Nurseries około 1900 USA
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój krzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
owoce czerwone
ozdobne i jadalne
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
gliniasta
walory odporność na zanieczyszczenia
ozdobne owoce
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
szpaler
żywopłot
w grupach
soliter (pojedynczo)
ogrody osiedlowe
nagrody Award of Garden Merit - 1993r.
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Wiesław Szydło Szkółka Roślin Ozdobnych Wiesław SZYDŁO

Poznaj również

zdjecie rosliny: róża CHARLES DE GAULLE \'Meilanein\'

Rosa CHARLES DE GAULLE 'Meilanein'

róża CHARLES DE GAULLE 'Meilanein'

Róża wielkokwiatowa zaliczana do grupy róż niebieskich, wyróżniająca się barwą kwiatów – lila z ciemniejszymi cieniami na zewnętrznych płatkach oraz zapachem, za który otrzymała nagrodę w 1978 roku. Nazwę nadano na cześć francuskiego polityka i męża stanu Charlesa de Gaulle. Krzew tworzy pełne, duże, 10 cm średnicy kwiaty wypełnione około 40 płatkami, ładnie zbudowane, utrzymujące barwę podczas upałów. Kwiaty nie są zbyt odporne na deszczową pogodę i mogą wtedy zasychać w pąkach. Kwitnie w czerwcu, a po cięciu powtarza kwitnienie do mrozów. Kwiaty są osadzone pojedynczo, rzadziej po kilka, na szczytach zielonooliwkowych pędów. Pędy są dość długie i proste, niezbyt grube, prawie bez kolców. Liście są duże, skórzaste, dekoracyjne, soczyście zielone i matowe, połyskujące w słońcu, ułożone dość rzadko na pędach. Krzewy wzniesione, dość szerokie i dobrze rozkrzewione, dorastają do około 1 m wysokości i 0,6 m szerokości. Mrozoodporność przeciętna, na zimę zalecane staranne okrycie kopczykiem podstawy roślin. Tolerancja na choroby średnia, wskazane są opryski zapobiegające chorobom liści zwłaszcza w wilgotne lata. Wiosną cięcie jak u innych róż wielkokwiatowych. Najlepiej uprawiać ją na żyznej glebie ogrodowej na stanowisku słonecznym. Odmiana do sadzenia na rabatach, wśród innych gatunków roślin o stonowanej kolorystyce, w miejscach reprezentacyjnych, do ogrodów amatorskich. Dobra na kwiat cięty. Rozstawa sadzenia: 50-60 cm.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
196
osób online