Thuja occidentalis 'Little Champion'

żywotnik zachodni 'Little Champion'

Synonim łaciński.: Thuja occidentalis 'McConnell's Globe'

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Karłowa odmiana pochodzenia kanadyjskiego o zwartym, kulistym pokroju, osiągająca w wieku 10 lat 0,5 m średnicy. Pędy dosyć sztywne, liczne, gęsto ułożone, odporne na odkształcenia przez okiść śniegową. Gałązki delikatne, miękkie, intensywnie zielone z lekko brązowymi końcówkami w okresie zimy. Krzew najlepiej rośnie na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Doskonale nadaje się do uprawy w małych ogrodach przydomowych, na skalniakach i wrzosowiskach oraz w pojemnikach.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): odmiana uzyskana około 1935 roku przez G. Blythe z McConnell Nursery Co. Ltd. Port Burwell, Ontario Kanada; wprowadzenie do handlu: 1955
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) igły zimozielone
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby gliniasta
próchniczna
walory roślina zimozielona
ozdobne z liści/igieł
ciekawy pokrój
zastosowanie w grupach
pojemniki, balkony, tarasy
ogrody wrzosowiskowe
ogrody skalne
ogrody przydomowe
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: jałowiec pospolity \'Greenmantle\'

Juniperus communis 'Greenmantle'

jałowiec pospolity 'Greenmantle'

Odmiana uzyskana w Wielkiej Brytanii w latach 80 XX wieku. Wolno rosnąca odmiana o płożącym pokroju, podobna do odmiany 'Green Carpet', ale o ciemniejszej barwie igieł. Po 10 latach uprawy krzewy osiągają 0,2 m wysokości przy 1,5 m średnicy. Pędy wyrastają promieniście ze środka krzewu, rozgałęziają się i ścielą się po ziemi. Gałązki liczne, cienkie, najmłodsze w kolorze słomkowym, starsze w odcieniach wiśni i brązu. Igły ułożone po 3 w okółkach, około 1 cm długości, ciemnozielone, nie kłujące. Roślina wyjątkowo łatwa w uprawie, o bardzo skromnych wymaganiach glebowych. Doskonale rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach ubogich w składniki pokarmowe, suchych, kamienistych, a nawet jałowych. Źle rośnie jedynie na miejscach zbyt wilgotnych lub podmokłych. Całkowicie mrozoodporna, bez obaw może być sadzona na terenie całego kraju. Ze względu na płytki, ale rozległy system korzeniowy krzewy doskonale nadają się do sadzenia na skarpach i nasypach umacniając je i chroniąc przed osuwaniem ziemi i wypłukiwaniem w czasie silnych opadów deszczu. Odmiana polecana do stosowania w ogrodach prywatnych i zieleni publicznej jako roślina okrywowa (gęstość sadzenia 3 szt./m2). Doskonale komponuje się z innymi krzewami iglastymi, może rosnąć w dużych ogrodach skalnych, na wrzosowiskach, na cmentarzach. Efektownie prezentują się rośliny sadzone na murkach, z których malowniczo zwieszają pędy, lub między kamieniami w ogrodach alpejskich. Szkółki oferują odmianę także w postaci niewielkich drzewek, zaszczepionych na podkładce, które można sadzić w wyeksponowanych miejscach w ogrodach przydomowych oraz w pojemnikach ustawianych na słonecznych tarasach i balkonach.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: bukszpan drobnolistny \'Faulkner\'

Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
140
osób online