Thuja occidentalis 'Miky'

Picea glauca 'Sander's Blue'

świerk biały 'Sander's Blue'

Karłowa, niebieska, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, regularne stożki, uzyskana w amerykańskiej szkółce Iseli w 1978 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Rocznie przyrasta zaledwie o 5-7 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 0,7-0,8 m wysokości. Cechą charakterystyczną rośliny są stalowoniebieskie igły, niezwykle atrakcyjne zwłaszcza w okresie wiosny, bowiem młode przyrosty są intensywnie niebieskie i już z daleka zwracają na siebie uwagę. Igły są cienkie, krótkie, osadzone wokół pędów, lekko kłujące. Same pędy są stosunkowo cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym. Zabarwienie igieł nie zawsze jest jednolite i czasami niektóre z gałązek stają się zielone. Są to tak zwane rewersje, czyli niewielkie fragmenty roślin o cechach taksonu, z których uzyskano odmianę (gałązki są takie same, jak u odmiany rodzicielskiej ‘Conica’). Tego typu rewersje nie są szkodliwe. Wręcz przeciwnie, sprawiają, że roślina staje się dwubarwna, a przez to jeszcze bardziej atrakcyjna. Natomiast jeśli w koronie pojawią się silnie rosnące, długie pędy charakterystyczne dla gatunku, należy je usuwać, bowiem tego typu rewersje mogą spowodować zagłuszenie odmiany i z czasem jej zanikanie. Odmiana mało wymagająca w uprawie. Najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych, ale całkiem nieźle radzi sobie także na większości przeciętnych, lekko kwaśnych gleb ogrodowych. Roślina odporna na mróz, ale w pierwszych latach uprawy zaleca się cieniowanie roślin od strony południowej na zimę. Lekkie okrycie za pomocą cieniówki lub agrowłókniny zabezpieczy igieł przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji ogrodowych wraz z innymi, wolno rosnącymi roślinami iglastymi. Bardzo dobrze prezentuje się na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych, a także w pojemnikach. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę

Rhododendron 'Cunningham`s Snow White'

różanecznik 'Cunningham's Snow White'

Zimozielony krzew o szerokim i zwartym pokroju. Po 10 latach osiąga 1 m wysokości i 1,20 m szerokości. Kwiaty białe z dużym żółtozielonym rysunkiem na górnym płatku. Kwitnie w maju. Wymaga gleby próchnicznej, kwaśnej. Preferuje stanowiska półcieniste. Roślina polecana do ogródków przydomowych oraz ogrodów wrzosowiskowych. Mrozoodporność do -24 st. C

Rhododendron 'Pohjola's Daughter'

różanecznik 'Pohjola's Daughter'

Zimozielony krzew o średnio silnym wzroście i gęstym, zwartym pokroju. Po 10 latach dorasta do około 0,8 m wysokości i 1 m szerokości. Liście lancetowate, ciemnozielone i błyszczące, pod spodem szarozielone. Kwiaty lekko pofalowane, początkowo różowe, po rozkwitnięciu jaśniejsze, z ciemniejszą, różową obwódką na brzegach oraz z oliwkowobrązowym rysunkiem na górnym płatku. Kwitnie w pierwszej połowie maja. Wymaga stanowisk półcienistych oraz gleb próchnicznych, kwaśnych i umiarkowanie wilgotnych. Polecany do ogrodów przydomowych i wrzosowiskowych. Bardzo cenna odmiana fińskiej hodowli o wysokiej mrozoodporności, do -34 st. C

Fraxinus pennsylvanica 'Crispa'

jesion pensylwański 'Crispa'

Małe drzewo o gęstej, początkowo kulistej, a w starszym wieku wydłużonej koronie. Zwykle oferowana w formie zaszczepionej na wysokim pniu. Dorasta do 10 m wysokości i 3-6 m średnicy. Pędy bardzo zagęszczone z krótkimi międzywęźlami. Liście ciemnozielone, co 10 cm długości, złożone, gęsto ułożone, kędzierzawe, skrzywione względem własnej osi. Jesienią wcześnie żółkną i opadają. Preferuje stanowiska słoneczne i półcieniste. Odmiana mało wymagająca, odporna na porażenie Hymenoscyphus fraxineus - patogen grzybowy (wykryty w 2006 r. przez Polaka, Tadeusza Kowalskiego) wywołujący groźną chorobę powodującą masowe zamieranie jesionu wyniosłego na terenie niemal całej Europy. Odmiana polecana do obsadzania ulic i parkingów oraz jako geometryczny akcent w kompozycjach roślinnych.