Thuja occidentalis 'Mr Bowling Ball'

Rhododendron ROYAL LILAC 'Bolesław Chrobry'

różanecznik ROYAL LILAC 'Bolesław Chrobry'

Nowa, polska odmiana różanecznika z kolekcji „Królewskich Rododendronów” wyhodowana przez Jana Ciepłuchę. Odmiana uzyskana ze skrzyżowania Rhododendron ‘Hellikki’ z Rhododendron ‘Rasputin’. Charakteryzuje się obfitym kwitnieniem, intensywnie fioletowymi kwiatami oraz wysoką mrozoodpornością. Jest to szybko i silnie rosnący, zimozielony krzew z grupy różaneczników wielkokwiatowych, o gęstym, wzniesionym, półkulistym pokroju, osiągający po 10 latach około 2 m wysokości. Liście podłużne, skórzaste, do 12 cm długości, ciemnozielone, matowe, lekko podwinięte. Kwiaty dzwonkowate, intensywnie fioletowe z delikatnym, brązowym oczkiem, zebrane w szczytowe, kuliste kwiatostany. Kwitnie w maju. Odmiana wyróżnia się wysoką mrozoodpornością (do -30°C). Wymaga gleb kwaśnych, najlepiej próchniczych, torfowych, o pH w zakresie 3,5-4,5, stale umiarkowanie wilgotnych, stanowisk półcienistych. Krzew polecany do uprawy w ogrodach przydomowych, parkach, zieleni miejskiej.

Aster 'Kristina'

aster 'Kristina'

Kępiasta, trwała bylina o dużych koszyczkach kwiatowych osadzonych na szczycie wyprostowanych, gęsto ulistnionych i rozgałęzionych w wierzchołkowej części pędów. Dorasta do 30-40 cm wysokości. Koszyczki kwiatowe białe z podwójną liczbą okółków kwiatów języczkowatych. Kwiaty rurkowate żółte. Kwitnie jesienią, IX. Bylina łatwa w uprawie. W ogrodzie wymaga suchego, słonecznego stanowiska, gleb próchnicznych, przepuszczalnych i umiarkowanie wilgotnych. Wytwarza podziemne rozłogi, dzięki którym rozrasta się dość silnie. Zaleca się odmładzanie astrów, poprzez wykopywanie i dzielenie roślin co kilka lat. Roślina wrażliwa na choroby grzybowe, często porażana przez mączniaka. Doskonała bylina do sadzenia na obwódkach słonecznych rabat, do tworzenia grup na trawnikach i do ogrodów skalnych, najlepiej w dużych grupach po 10-20 roślin razem. Może być uprawiana w pojemnikach.

Actaea racemosa var.cordifolia

pluskwica sercolistna

Odmiana botaniczna pluskwicy groniastej. Wiosną tworzy okazałe, ciemnozielone kępy średnicy 60-90 cm złożone z dużych, podwójnie lub potrójnie pierzastosiecznych, długoogonkowych liści złożonych z szerokich, jajowatych 3-5-7 klapowych listków z faliście piłkowanym brzegiem i sercowatą nasadą (stąd nazwa sercolistna). W sierpniu ze środka kępy wyrastają sztywne pędy kwiatostanowe wysokości 0,9-1,5 m. Są lekko rozgałęzione w górnej części i zakończone długimi, 40-60 cm, bardzo wąskimi, cylindrycznymi i lekko przewieszającymi na końcach gronami złożonymi z licznych, drobnych, kremowobiałych kwiatów. Imponujące długością kwiatostany przypominają wyglądem puszyste świece (stąd inna nazwa świecznica), gdyż główną ozdobą kwiatów są bardzo długie (5-10 mm) kredowobiałe pręciki okalające białe znamię słupka. Działki kielicha wcześnie odpadają, pozostają jedynie zakryte przez pręciki, mniej widoczne, kubkowate płatki korony z miodnikami. Po przekwitnięciu kwiaty przekształcają się w owoce - suche mieszki o długości 5-10 mm wypełnione wewnątrz nasionami. Wyschnięte owocostany, zdobią ogrody jeszcze przez wiele tygodni. Intensywny niezbyt przyjemny zapach kwiatów zwabia muchy, komary i chrząszcze. Pluskwica sercolistna jest byliną trwałą, odporną na choroby i szkodniki. Preferuje stanowiska półcieniste, gleby żyzne, stale umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, z dużą ilością substancji organicznej. Może rosnąć także w słońcu pod warunkiem dostatecznej ilości wilgoci w podłożu. W czasie dłuższej suszy wymaga podlewania. Szczególnie wrażliwe na brak wody i niedostatek składników pokarmowych są egzemplarze młode (brązowienie brzegów liści). W silnym ocienieniu rośliny słabiej kwitną. Możemy je rozmnażać wczesną wiosną przez podział lub nasiona wysiewane zaraz po zbiorze. Bylina szczególnie przydatna do obsadzania półcienistych zakątków pod drzewami i krzewami a także na tle północnych ścian budynków i parkanów, zwłaszcza w ogrodach naturalistycznych i wiejskich. Ładnie wygląda sadzona pojedynczo, jako efektowna roślina architektoniczna, a także w grupach, na rabatach z innymi wysokimi bylinami (tojadami, zawilcami japońskimi, parzydłem, paprociami, funkiami). Dobra roślina okrywowa w półcieniu. Duże grupy z wielkich, ciemnozielonych liści wprowadzają do ogrodów nie tylko efektowną kolorystykę, ale także ciekawą strukturę.

Gleditsia triacanthos 'Rubylace'

glediczja trójcierniowa 'Rubylace'

Małe lub średniej wielkości drzewo o szerokiej, wyprostowanej i luźnej koronie. Dorasta do 10 m wys. Liście na młodych pędach błyszczące, brązowoczerwone, później zmieniają kolor na brązowozielony. Stanowisko słoneczne. Małe wymagania glebowe. Bardzo atrakcyjna odmiana do zestawień kolorystycznych, w parkach i ogrodach przydomowych.