Thuja plicata 'Dura'

Clematis 'Duchess of Edinburgh'

powojnik 'Duchess of Edinburgh'

Pnącze o pięknych, pełnych kwiatach, owijające się wokół podpór za pomocą ogonków liściowych. Odmiana średnio silnie rosnąca. Dorasta do wysokości 2-3 m. Kwiaty duże, kuliste, białe. Kwitnie V-VI, na zeszłorocznych pędach. Powtarza kwitnienie w VII-VIII na pędach tegorocznych, ale wówczas kwiaty są pojedyncze. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, wilgotnych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego. Nie toleruje gleb podmokłych, zbyt ciężkich, gliniastych lub zbyt lekkich, piaszczystych. Najlepiej kwitnie na stanowiskach dobrze oświetlonych, słonecznych. Wymaga delikatnego cięcia wczesną wiosną, polegającego na wycinaniu zamarłych lub uszkodzonych pędów. Pozostałe pędy należy w pierwszym roku po posadzeniu przyciąć 30 cm nad ziemią nad silnymi pąkami, w następnym roku 70 cm, a w kolejnych latach 150 cm. W ogrodzie wymaga podpór złożonych z elementów o średnicy do 1 cm. Może rosnąć na siatkach, kratach, drabinkach i linkach oraz na naturalnych podporach np. krzewach liściastych i iglastych. Szczególnie ładnie wygląda sadzone na ciemnym tle.

Cortaderia selloana

kortaderia pampasowa

Jedna z najpopularniejszych na świecie ozdobnych traw bylinowych. Tworzy gęste kępy o wysokości ok. 60 cm. Szarozielone liście – wzniesione lub przewieszające się – mają ostre brzegi. Efektowną ozdobą rośliny są duże, puszyste wiechy o długości 25-40 (100) cm, które osadzone są na pędach o wysokości ok. 1,5 m (w swojej ojczyźnie, Ameryce Płd. czy też w innych miejscach globu, w których kortaderia się rozpowszechniła, np. w Kalifornii, Nowej Zelandii, RPA, osiąga w czasie kwitnienia wysokość nawet 3 m). Kwiatostany, które pojawiają późnym latem i jesienią, mają najczęściej kremową barwę i stanowią długotrwałą ozdobę rośliny, także po zakończeniu wegetacji. Są bardziej dekoracyjne u okazów żeńskich, toteż głównie one powinny być oferowane do sprzedaży. Trawa ta była modna już w epoce wiktoriańskiej – do komercyjnej produkcji ogrodniczej została wprowadzona w 1874 r. Wymaga żyznej, ale przepuszczalnej gleby (nie znosi zimnych, gliniastych stanowisk). Młodsze okazy powinny rosnąć w umiarkowanie wilgotnym podłożu, później kortaderia znosi suszę (korzenie boczne silnie się rozrastają na szerokość i wgłąb gleby). Należy ją sadzić w miejscach słonecznych. Rośliny trzeba zabezpieczać przed mrozem – nie tolerują polskich zim, zwłaszcza przy nadmiarze wilgoci (zaleca się więc okresowe osłonięcie kortaderii daszkiem). Polecana do sadzenia pojedynczo na trawniku. Kwiatostany są cennym materiałem bukieciarskim, nadają się też do suchych kompozycji.

Vinca major WOJO'S JEM 'Vinwoj'

barwinek większy WOJO'S JEM 'Vinwoj'

Silnie rosnąca krzewinka o płożących się pędach. Liście duże, 4-8 cm średnicy, zimozielone, ciemnozielone, z kremowobiałymi, nieregularnymi przebarwieniami na środku. Fioletowoniebieskie kwiaty, wyrastające w kątach liści, pojawiają się w kwietniu-czerwcu i w mniejszych ilościach do końca lata. Najlepiej rośnie na żyznych, próchnicznych, wilgotnych glebach, ale dobrze rośnie także na przeciętnych glebach ogrodowych. Odmiana umiarkowanie mrozoodporna (strefa 7), ale bez problemów można ją stosować w Polsce zachodniej. Na osłoniętych stanowiskach Polski centralnej także sobie radzi. Jeśli liście czy pędy przemarzną, dobrze odrasta z części podziemnych, zachowując się jak bylina. Może być stosowana jako roślina okrywowa. Dobra do zestawień barwnych. Biało-zielone liście mogą wnieść dodatkowy walor do kompozycji roślinnych. Nadaje się do stosowania w sposób podobny jak rośliny jednoroczne, w skrzynkach balkonowych i tarasowych itp.

Sequoiadendron giganteum 'Pendulum'

mamutowiec olbrzymi 'Pendulum'

Stara francuska odmiana, o początkowo kolumnowym pokroju. W starszym wieku pędy zaczynają się odginać i opadać w dół, aby z czasem znowu zacząć rosnąć ku górze. Daje to dziwne, trochę monstrualne formy. Igły typowe dla gatunku, krótkie, do 6 mm długości, szarozielone. Odmiana o małej mrozoodporności – uprawa możliwa jedynie w najcieplejszych rejonach Polski. Polecana do nasadzeń ogrodowych w zacisznych i osłoniętych miejscach. Ma przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Wyróżniona w 1882 r prestiżową nagrodą FCC przyznawaną przez Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze.