Tradescantia virginiana
trzykrotka wirginijska
Kępiasta bylina rabatowa o bardzo długim okresie kwitnienia. Wyrasta do wysokości 60 cm. Łodygi wyprostowane, rozgałęzione jedynie w górnej części. Liście długie, do 30 cm, równowąskie, siedzące, łukowato wygięte, ciemnozielone, nagie. Od maja do lipca ukazują się kolejno liczne kwiaty, o symetrii trójpromienistej, średnicy do 3 cm, najczęściej niebieskie, ale mogą być białe lub różowe. Kwiaty zebrane są w wierzchołkowe wierzchotki, przypominające baldachy. W kwiatostanie na raz rozkwita niewiele kwiatów, ale pąki są bardzo liczne. Kwiaty pozostają otwarte w ciągu dnia, zamykają się wieczorem. Gdy z pierwszych kwiatów powstają już owoce i nasiona dolne do rozsiewania, ciągle jeszcze pojawiają się nowe kwiaty. W rezultacie trzykrotki bardzo łatwo rozsiewają się same. Siewki mogą się różnić nie tylko barwą kwiatów, ale i pokrojem i wysokością roślin. Pędy trzykrotki wirginijskiej, w przeciwieństwie do odmian mieszańcowych, żółkną i zamierają po kwitnieniu. Trzykrotki wymagają gleby świeżej, ale przepuszczalnej, nie zatrzymującej wody zimą. Na glebach suchych rośliny muszą być obficie nawadniane. Najlepiej rosną w miejscach słonecznych, w półcieniu słabiej kwitną. Są to byliny długowieczne. Nadają się na rabaty, gdzie dobrze wyglądają obok liliowców i traw. Możliwe są próby ich naturalizacji na otwartych przestrzeniach większych założeń parkowych, zwłaszcza, że rozsiewają się obficie. Na ogół są wystarczająco zimotrwałe w polskich warunkach. Nie podlegają chorobom i szkodnikom roślinnym. Ilość roślin na 1 m2 – 7-8 sztuk.
| pochodzenie | pierwsza publikacja: Linneusz 1759 |
| grupa roślin | byliny |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
