Ulmus 'Camperdownii'

Rosa BORNEO ODORE 'Intercomgarf'

róża BORNEO ODORE 'Intercomgarf'

Odmiana z grupy róż wielokwiatowych. Niski, kompaktowy krzew o wzniesionym pokroju, dorastający do 60-80 cm wysokości. Pędy proste, wzniesione, kolczaste, pokryte ciemnozielonymi liśćmi. Kwiaty duże, pełne, różowe, przypominające kwiaty piwonii, intensywnie pachnące. Płatki szerokie, muszelkowate, od wewnątrz ciemnoróżowe, z drugiej strony jaśniejsze. Kwitnienie jest obfite i długotrwałe, a kwiaty tworzą się od czerwca aż do późnej jesieni. Odmiana polecana do uprawy na glebach żyznych, gliniastych, próchniczych, przepuszczalnych. Wymaga stanowisk słonecznych. Mrozoodporność umiarkowana, na zachodzie kraju zimuje dobrze, na wschodzie wymaga na zimę kopczykowania. Róża polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych oraz zieleni publicznej, nadaje się na kwiat cięty. Odmiana wyhodowana przez firmę Interplant Roses B.V. wprowadzona do handlu w 2017 roku. Roślina zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości wystawy ZIELEŃ TO ŻYCIE w 2019 roku przez Szkółka Krzewów Ozdobnych Bogdan Hajdrowski.

Astilbe 'Hyazinth'

tawułka 'Hyazinth'

Bylina o pierzastych liściach oraz wiechowatych lilaróżowych kwiatostanach, które bledną w trakcie rozwoju i stają się prawie białe. Mają zwartą budowę i są liczne. Jest to dość późna odmiana z Grupy Arendsii, która pozwala przedłużyć okres kwitnienia tawułek na koniec lata i wczesną jesień. Rośliny osiągają wysokość ok. 90 cm. Wymagają wilgotnego, żyznego w podłoża. Polecana na rabaty, do miejsc półcienistych (szczególnie, jeśli gleba jest uboga i łatwo wysycha), jako jasny akcent na ciemniejszym tle. Najlepiej wyglądają sadzone w dużych grupach, także nad wodą. Jedna z lepszych odmian tawułki na kwiaty cięte.

Viburnum opulus

kalina koralowa

Szeroki, szybkorosnący krzew z asymetryczną, luźną koroną. Dorasta do 4 m wys. Liście jasnozielone, jesienią szkarłatnopurpurowe. Kwiaty białe, w płaskich baldachogronach, zewnętrzne płone, V-VI. Owoce czerwone, błyszczące, dekoracyjne. Stanowisko słoneczne i półcieniste. Preferuje gleby wilgotne, umiarkowanie kwaśne do całkowicie alkalicznych. Polecany do nasadzeń naturalistycznych.

Picea abies 'Aurea'

świerk pospolity 'Aurea'

Nazwa zbiorowa obejmująca świerki o intensywnym żółtym wybarwieniu młodych przyrostów na wiosnę. Pierwszy opisany świerk o tych cechach został znaleziony w 1855 we Francji. Od tego czasu pojawiły się nowe siewki o podobnych cechach, więc nie jest to jeden klon. Pokrój drzew stożkowaty, gęsty. Wzrost silny, typowy dla świerka pospolitego. Gałęzie wyrastają z pnia niemal pod kątem prostym, gałązki boczne zwieszają się ku ziemi. Igły zimozielone, zaostrzone, kłujące, błyszczące, wiosną jaskrawożółte lub żółtawe, stopniowo zieleniejące. Żółty kolor igieł stopniowo przechodzi w zielony. Zimą po pierwszych przymrozkach igły na końcach pędów ponownie przebarwiają się na żółto. Daje to bardzo ciekawy efekt kolorystyczny na tle innych ciemnozielonych roślin. Intensywność i długotrwałość wybawień zależy od nasłonecznienia, gleby i stanowiska. Odmiana nie wrażliwa na oparzenia słoneczne, mało wymagająca, co do gleby, ale wrażliwa na suche powietrze. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych; na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Rośliny gorzej rosną w suchym klimacie miejskim. Najładniej wyglądają pojedyncze, dobrze naświetlone egzemplarze posadzone na stanowiskach o dużej wilgotności powietrza. Wiosną i zimą ze względu na intensywny kolor odmiana bardzo dekoracyjna. Do sadzenie w dużych ogrodach i parkach.