Ulmus 'Camperdownii'

wiąz 'Camperdownii'

Synonim łaciński.: Ulmus glabra 'Camperdownii'

pokrój: przewisający (płaczący, zwisły)

docelowa wysokość: od 3 m do 5 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

wilgotność: podłoże wilgotne

Niewielkie drzewo tworzące malowniczą, parasolowatą koroną, uzyskane w Szkocji około 1850 roku. Wszystkie gałęzie i liście wygięte do dołu i zwisające. Drzewo zwykle ma 2-3 m wysokości (w zależności od wysokości szczepienia na podkładce) i osiąga nawet 8-10 m średnicy korony. Liście są bardzo duże, mają do 15 cm długości, są jasnozielone, sztywne i szorstkie. Wiosną na gałęziach rozwijają się seledynowe kwiaty zebrane w atrakcyjne pęczki. Jesienią liście przebarwiają się na żółto. Czasami mogą być atakowane przez roztocza: perełkowca wiązowego oraz pordzewiacza wiązowego, które powodują tworzenie wyrośli i przebarwień. Stanowisko słoneczne, ewentualnie półcieniste. Wymaga żyznych i dostatecznie wilgotnych gleb. Drzewo wytrzymałe na zanieczyszczenie powietrza. Odmiana polecana do ogrodów przydomowych, osiedlowych, do parków, sadzenia nad wodą i w miejscach eksponowanych. Odpowiednio przycięte może stworzyć wspaniały ogrodowy parasol osłaniający przed słońcem i deszczem.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste drzewa
forma drzewo
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój przewisający (płaczący, zwisły)
docelowa wysokość od 3 m do 5 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
kwiatostan
barwa kwiatów zielone
pora kwitnienia kwiecień
owoce brązowe
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
podłoże wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby próchniczna
walory ciekawy pokrój
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody orientalne
soliter (pojedynczo)
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: świerk pospolity \'Aurea\'

Picea abies 'Aurea'

świerk pospolity 'Aurea'

Nazwa zbiorowa obejmująca świerki o intensywnym żółtym wybarwieniu młodych przyrostów na wiosnę. Pierwszy opisany świerk o tych cechach został znaleziony w 1855 we Francji. Od tego czasu pojawiły się nowe siewki o podobnych cechach, więc nie jest to jeden klon. Pokrój drzew stożkowaty, gęsty. Wzrost silny, typowy dla świerka pospolitego. Gałęzie wyrastają z pnia niemal pod kątem prostym, gałązki boczne zwieszają się ku ziemi. Igły zimozielone, zaostrzone, kłujące, błyszczące, wiosną jaskrawożółte lub żółtawe, stopniowo zieleniejące. Żółty kolor igieł stopniowo przechodzi w zielony. Zimą po pierwszych przymrozkach igły na końcach pędów ponownie przebarwiają się na żółto. Daje to bardzo ciekawy efekt kolorystyczny na tle innych ciemnozielonych roślin. Intensywność i długotrwałość wybawień zależy od nasłonecznienia, gleby i stanowiska. Odmiana nie wrażliwa na oparzenia słoneczne, mało wymagająca, co do gleby, ale wrażliwa na suche powietrze. Najlepiej rośnie na glebach gliniasto-piaszczystych, próchnicznych, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśnych; na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych. Rośliny gorzej rosną w suchym klimacie miejskim. Najładniej wyglądają pojedyncze, dobrze naświetlone egzemplarze posadzone na stanowiskach o dużej wilgotności powietrza. Wiosną i zimą ze względu na intensywny kolor odmiana bardzo dekoracyjna. Do sadzenie w dużych ogrodach i parkach.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
187
osób online