Ulmus glabra 'Argenteovariegata'

Picea pungens 'Iseli Foxtail'

świerk kłujący 'Iseli Foxtail'

Odmiana świerka kłującego o stożkowym pokroju i charakterystycznych igłach o różnej długości. Wzrost średnio silny. Dorasta do 5 m wysokości i 1,5-2 m średnicy. Pędy grube, silne, wyrastające z pnia pod prostym kątem, lekko poskręcane, różnej długości, powodujące że korona jest nieregularna i luźna. Igły sztywne, grube, czworokanciaste, kłujące, po obu stronach, intensywnie srebrzystoniebieskie przez cały rok, na pędach ułożone promieniście, typowej długości u podstawy pędu, krótsze i przylegające na końcu. Za sprawą różnej długości igieł pęd przypomina lisi ogon, co znajduje odzwierciedlenie w nazwie odmiany. Szyszki zwisające, jasnobrązowe, długości 6-10 cm, z drobnymi, miękkimi łuskami. Roślina o małych wymaganiach glebowych, odporna na niskie temperatury i suszę. Dobrze rośnie na wszystkich uprawnych, ogrodowych glebach, najlepiej na żyznych, wilgotnych, przepuszczalnych, kwaśnych lub lekko kwaśnych. Do sadzenia w miejscach słonecznych. Polecana do większych ogrodów. Odmiana rozmnażana przez szczepienie. Młode szczepione rośliny wymagają palikowania do momentu wytworzenia regularnego pokroju.

Larix kaempferi 'Wolterdingen'

modrzew japoński 'Wolterdingen'

Powoli rosnący, karłowy modrzew o niebieskawym zabarwieniu igieł. Przybiera formę nieregularnej kuli. Rośnie bardzo wolno, po 10 latach osiąga 0,5 m wys. i 0,7 m szer. Pędy czerwonawobrazowe, ozdobne w stanie bezlistnym. Igły sezonowe, do 3 - 5 cm dł., niebieskawozielone, jesienią żółte, długo utrzymują się na gałęziach. Najładniej wygląda zaszczepiony na niewysokim pniu. Polecany na rabaty, do ogrodów skalnych i do dekoracji pojemników.

Leucanthemum maximum

jastrun wielki

Ozdobna z kwiatów bylina dorastająca do 80-100 cm wysokości. Jedna z najpopularniejszych „swojskich” roślin ogrodowych nazywanych „margaretkami”, a mająca bardziej okazałe kwiatostany niż pospolitszy jastrun właściwy (Leucanthemum vulgare, syn. Chrysanthemum leucanthemum). Skórzaste, ciemnozielone, lancetowate liście osadzone są na rozgałęzionych, dość łamliwych łodygach. Koszyczki kwiatostanowe, które mają średnicę ok. 10 cm, pojawiają się w czerwcu i rozwijają następnie przez całe lato (nie tak jednak licznie jak na początku okresu kwitnienia). Po przycięciu roślina powtarza kwitnienie również jesienią. Koszyczki składają się z białych, stosunkowo szerokich, kwiatów języczkowatych i żółtych rurkowatych (środek). Jastrun jest łatwy w uprawie, ale lepiej udaje się na żyznych glebach z dodatkiem gliny, która utrzymuje w podłożu wilgoć. Na zbyt mokrych stanowiskach jednak może zamierać zimą. Wymaga słonecznego miejsca. Jest chętnie atakowany przez mszyce – żerują one w koloniach na szypule kwiatostanowej i na dolnej stronie koszyczków, powodując ich zniekształcenie; dodatkowo na liściach pojawia się rosa miodowa wydzielana przez te szkodniki, która szpeci rośliny i nie nadają się one na kwiaty cięte. Z chorób najbardziej daje się we znaki mączniak prawdziwy, który objawia się występowaniem białego nalotu na roślinie. Jest to natomiast gatunek odporny na mróz. Jastrun w okresie kwitnienia jest niepowtarzalnym towarzystwem dla innych kwitnących wówczas na rabatach roślin, np. róż czy łubinów. Nadaje się do tworzenia trawników łąkowych, gdzie będzie się rozsiewał. To typowa bylina do ogrodów wiejskich, założeń naturalistycznych, gdzie wabi owady pożyteczne. Rozmnażanie jastrunu właściwego z nasion dotyczy przede wszystkim gatunku, natomiast większość jego atrakcyjnych (przeważnie pełnokwiatowych lub o zwartym pokroju) odmian trzeba mnożyć przez podział (dzielenie i rozsadzanie kęp, najlepiej wczesną wiosną, jest wskazane co 3 lata – jako metoda odmładzania tych krótkowiecznych bylin). Najbardziej efektowne wielkokwiatowe „margaretki” bylinowe są jednak mieszańcami, które klasyfikowane są do – wywodzącego się od L. maximum – gatunku Leucanthemum ×superbum.

Chamaecyparis pisifera 'Fuiri-tsukomo'

cyprysik groszkowy 'Fuiri-tsukomo'

Karłowa forma o ładnym, kulistym i gęstym pokroju w młodym wieku, później kulisto spłaszczonym. Po 10 latach osiąga wysokość 0,3 m i nieco większą średnicę. Ulistnienie igiełkowate i łuskowate, zielone, na wierzchołkach pędów barwy żółtej lub kremowożółtej. Wymaga przeciętnych lub żyznych gleb (wtedy wzrost szybszy), jest tolerancyjna w stosunku do pH gleby. Nadaje się do sadzenia pojedynczo w ogrodach przydomowych oraz w karłowych kolekcjach roślin iglastych, na wrzosowiskach, rabatach, skalniakach i alpinariach, do uprawy w pojemnikach dla dekoracji tarasów, balkonów, patio.