Ulmus parvifolia 'Geisha'

Weigela 'Eva Rathke'

krzewuszka 'Eva Rathke'

Średniej wielkości krzew o wyprostowanym pokroju, z zewnętrznymi pędami rozrastającymi się na boki. Pędy brązowoczerwone. Dorasta do 2,2 m wys. i szer. Liście bardzo duże, 10-14 x 5-8 cm, owalne z zaostrzonym końcem, zielone z purpurową krawędzią. Kwiaty duże, 3,1 cm śr., dzwonkowate ze zrośniętym do połowy kielichem, cylindryczne, 5-krotne, ciemnoczerwone, VI-VII. Kwiaty zebrane w spore wiechy, złożone z 15-40 kwiatów, wyrastające w kątach liści, na krótkich pędach bocznych, wzdłuż zeszłorocznych gałęzi. Stanowisko słoneczne do lekko cienistego. Toleruje wszystkie ogrodowe wilgotne i żyzne gleby, kwaśne do lekko alkalicznych. Odmiana relatywnie odporna na mróz, ale przemarza w bardzo surowe zimy. Podobna odmiana W. ‘Eva Supreme’

Juniperus horizontalis 'Grey Pearl'

jałowiec płożący 'Grey Pearl'

Karłowy krzew o wzniesionym pokroju, osiągający w wieku 10 lat 0,3 m wysokości i około 0,8 m szerokości. Pędy ustawione pionowo. Gałązki liczne, krótkie, wzniesione, pierzaste, gęsto ułożone wokół pędów. Ulistnienie młodociane. Igły drobne, długości 3-4 mm, szarosrebrzystoniebieskie. Niewielkie wymagania glebowe i wilgotnościowe. Krzew polecany na stanowiska suche, nasłonecznione, w pełni mrozoodporny. Odmiana mało przydatna do zadarniania, ale bardzo ładnie komponująca się z karłowymi roślinami iglastymi na rabatach, wrzosowiskach oraz w ogrodach skalnych.

Taxus baccata 'Fastigiata Aurea'

cis pospolity 'Fastigiata Aurea'

Stara odmiana o kolumnowym pokroju i raczej wolnym tempie wzrostu, notowana w literaturze ogrodniczej już w 1867 roku. Po 10 latach uprawy rośliny dorastają do 1,5 m wysokości i 0,6 m średnicy. Stare egzemplarze osiągają do 5 m wysokości. Wszystkie pędy są wzniesione, wyprostowane, sztywne, równolegle ułożone i pokryte błyszczącymi, złocistożółtymi igłami do 2-3 cm długości i około 2 mm szerokości. Igły są ułożone niemal prostopadle w stosunku do pędów, okalając je równomiernie. Ponieważ odmiana ta była przez lata rozmnażana generatywnie na rynku spotykane są jej różne sporty, które mogą się różnić tempem wzrostu, szerokością i płcią. Dlatego często w literaturze jest opisywana jako grupa Fastigiata Aurea. Cis do uprawy wymaga gleb dosyć żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. W czasie ostrych zim może przemarzać lub wysychać, szczególnie od strony południowej, dlatego do jego uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste (ewentualnie cieniować w okresie mroźnych zim). Krzewy odmiany ‘Fastigiata Aurea‘ są polecane do sadzenia w małych ogrodach, gdzie dobrze prezentują się sadzone pojedynczo, lub w grupach, w kompozycjach z innymi roślinami iglastymi, a także w formie szpalerów. W uprawie warto zwrócić uwagę na miseczniki, które chętnie opanowują rośliny.

Spiraea douglasii var. menziesii

tawuła Douglasa odm. Menziesa

Wyprostowany, gęsty krzew do 1,5 m wys., rozrastający się silnie dzięki rozłogom. Liście zielone, eliptyczne, grubo piłkowane. Kwiaty fioletoworóżowe, zebrane w wąskie, długie, kwiatostany o puszystym wyglądzie, na końcach tegorocznych pędów, VI-VIII. Wytrzymały krzew, preferujący stanowiska słoneczne, doskonale wyglądający na brzegach dużych zbiorników wodnych i w parkach.