Weigela 'Bristol Ruby'

Pyrus communis 'Faworytka'

grusza 'Faworytka'

Najcenniejsza deserowa odmiana letnia. W owocowanie wchodzi średnio wcześnie. Owoce średniej wielkości lub duże, 150-200 g, o regularnym kształcie i jasnocytrynowej, grubej skórce, częściowo pokrytej jasnoczerwonym rumieńcem. Miąższ kremowobiały, soczysty, niezwykle smaczny. Zbiór w drugiej połowie VIII. Wymaga żyznych gleb. Zapylacze: Bera Hardy, General Leclerc, Kominówka, Konferencja.

Taxus baccata 'Amersfoort'

cis pospolity 'Amersfoort'

Ciekawa a wręcz dziwna odmiana mało przypominająca cisa, francuskiego pochodzenia, sprowadzona do Holandii w 1939 r. i posadzona na terenie szpitala w Amersfoort jako zastrzalin (Podocarpus). Tworzy ona wolno rosnące, nieregularne, rzadko ugałęzione krzewy osiągające w wieku 10 lat około 0,9 m wysokości i 0,6 m średnicy. Stare rośliny dorastają do prawie 2 m wysokości. Pędy tej odmiany są sztywne, odstające na boki, słabo rozkrzewione, pokryte małymi, owalnymi, zielonymi igłami osiągającymi 5-7 mm długości i 3-4 mm średnicy. Jest to odmiana męska, ale kwitnie bardzo słabo. Cis do uprawy wymaga gleb dość żyznych, próchnicznych i umiarkowanie wilgotnych, ale z powodzeniem znosi także okresy suszy. Nie rośnie na glebach zimnych, kwaśnych i podmokłych a także na suchych glebach piaszczystych. W czasie ostrych zim może przemarzać lub wysychać, szczególnie na wystawie południowej, dlatego do jego uprawy lepiej wybierać stanowiska półcieniste a nawet cieniste (ewentualnie cieniować krzewy w okresie mroźnych zim). Odmiana ‘Amersfoort’ jest typową ciekawostką ogrodową i powinna być sadzona pojedynczo w małych przydomowych ogrodach i kolekcjach.

Hedera helix 'Erecta'

bluszcz pospolity 'Erecta'

Forma młodociana bluszczu pospolitego, tworząca niewielkie, kompaktowe krzewy osiągające 0,5-1 m wysokości. Roślina ma sztywne, grube, wzniesione pędy oraz nieduże, 4-6 cm długości liście ułożone blisko siebie w dwóch rzędach. Liście są w kształcie trójkątne, z wierzchu błyszczące, ciemnozielone, prawie pozbawione klap. Ich regularne ułożenie nadaje roślinie oryginalny, egzotyczny wygląd, przypominający z oddali pustynne wilczomlecze. Na łodygach pojawiają się krótkie korzenie przybyszowe, ale roślina nie wspina się po ścianach ani podporach. Starsze pędy z wiekiem wyginają się i pokładają pod swoim ciężarem. Roślina nie kwitnie i nie tworzy owoców. Wymagania uprawowe podobne jak innych odmian bluszczy - toleruje większość przeciętnych gleb ogrodowych. Najlepiej jednak rośnie na wilgotnych i przepuszczalnych podłożach bogatych w próchnicę, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Doskonale czuje się sadzona w cieniu. Na stanowiskach słonecznych może zimą przemarzać w przypadku wystąpienia silnego mrozu. Zaletą bluszczu pospolitego jest mała podatność na szkodniki i choroby. Jedyny problemem mogą stanowić choroby bakteryjne liści, które jednak rzadko występują na roślinach rosnących w ogrodzie. Gdyby jednak na liściach zaczęły pojawiać się ciemne plamki z jaśniejszą obwódką należy ograniczyć zraszanie roślin wodą, gdyż zabieg ten sprzyja rozprzestrzenianiu bakterii wywołujących chorobę (bakteriozę bluszczu). Ze względu na niewielkie rozmiary i kompaktowy pokrój odmiana jest polecana do sadzenia w ogrodach skalnych, japońskich oraz na rabatach z niskimi krzewami.

Vinca minor ILLUMINATION 'Cahill'

barwinek pospolity ILLUMINATION 'Cahill'

Cenna, nowa odmiana z uwagi na barwę liści i obfite, kontrastowe kwiaty. Zimozielona, płożąca krzewinka. Pędy w dwóch rodzajach: płone płożące się po ziemi i ukorzeniające się w węzłach oraz kwiatowe wznoszące się do ok. 10-15 cm wysokości. Pędy przyrastają rocznie 0,3-0,8 m. Liście eliptyczne, 2-3 cm dł., skórzaste, złotożółte z ciemnozielonym, nieregularnym obrzeżeniem. Żółte wybarwienie szczególnie intensywne na młodych liściach, nie ulegające poparzeniom słonecznym. Kwiaty fioletowoniebieskie, 2-3 cm śr., pojedyncze, na szypułkach w kątach liści tegorocznych pędów kwiatowych, IV-IX. Największy wysyp kwiatów w maju, latem kwitnienie mniej obfite. Stanowisko półcieniste do cienistego, lub słoneczne, jeśli podłoże jest dostatecznie wilgotne. Dla dobrego wybarwienia liści ta odmiana wymaga więcej światła. Gleby próchniczne i świeże. Odmiana bardzo odporna. W czasie bezśnieżnych zim może podmarzać, ale dobrze regeneruje się na wiosnę. Podstawowa roślina runa pod drzewami, niedopuszczająca do rozwoju chwastów. Nadaje się także do pojemników, do wiszących koszów, na groby oraz jako obwódki grządek, ale wówczas wymaga starannego przycinania. Tradycyjnie używana jako przybranie wielkanocnego stołu.