Weigela CARNAVAL 'Courtalor'

Picea glauca 'Laurin'

świerk biały 'Laurin'

Jedna z najwolniej rosnących form świerka, superkarłowa, tworząca gęste, wąskie stożki, uzyskana w Niemczech w 1952 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta jedynie o 1,5-2,5 cm, osiągając po 10 latach uprawy od 0,3 do 0,4 m wysokości. Igły bardzo krótkie, nieznacznie pogięte, cienkie, słabo kłujące, osadzone wokół pędów. Pędy liczne, wzniesione do góry, bardzo gęsto upakowane obok siebie, cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym otoczonym rozetką igieł. Młode przyrosty jasnozielone. Dojrzałe igły ciemnozielone. Odmiana nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana kolekcjonerska, polecana do sadzenia przede wszystkim w ogrodach skalnych, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Rhododendron 'Blurettia'

różanecznik 'Blurettia'

Zwarty, zimozielony krzew o pokroju półkulistym, spłaszczonym. Po 10 latach dorasta do 1,1 m wysokości i 1,3 m szerokości. Liście skórzaste, jajowate, 9-13 cm długości, z wierzchu lekko błyszczące, pod spodem jaśniejsze i matowe. Kwiaty na zewnątrz i przy wewnętrznej krawędzi fioletoworóżowe, wewnątrz w gardzieli jasnofioletowe, w końcowej fazie kwitnienia prawie białe, szerokolejkowate, od 5 do 6 cm średnicy, na krawędzi lekko pofalowane, zebrane po 11-14 sztuk, w efektowne, kuliste kwiatostany. Kwitnie od połowy maja do pierwszej dekady czerwca. Wymaga stanowisk półcienistych oraz gleb kwaśnych, wilgotnych i próchnicznych. Odmiana mrozoodporna, polecana do ogrodów przydomowych i na wrzosowiska. Pięknie prezentuje się posadzona razem z wielkokiatowymi azaliami i innymi krzewami wrzosowatymi.

Asplenium scolopendrium

języcznik zwyczajny

Paproć o całobrzegich, skórzastych, ciemnozielonych i połyskliwych liściach, o długości nawet do kilkudziesięciu cm i szerokości 4–8 cm. Liście zebrane są w lejkowate kępy. Wymaga gleby próchnicznej, leśnej. Znosi nawet gleby lekko kwaśne. Zaleca się ściółkowanie kompostem liściowym lub innym materiałem organicznym. Zeschłych liści lepiej nie usuwać, pozostawiając jako naturalną ściółkę wokół roślin. Do sadzenia na rabatach pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m² - 12.

Lonicera caerulea 'Vostorg'

jagoda kamczacka 'Vostorg'

Odmiana deserowa wyhodowana w Rosji, w Bakczarskim Ośrodku Północnego Sadownictwa. Krzew owocowy uprawiany ze względu na smaczne i zdrowe owoce, jedne z najwcześniej dojrzewających w naszych warunkach klimatycznych. Dorasta do 1,8 m wysokości, przyjmuje pokrój kulisty. Pędy wzniesione, liście owalne, zielone, młode często owłosione. Kwiaty niepozorne, bladożółte, bogate w nektar, rozwijają się w pierwszej połowie kwietnia. Kwiaty są obcopylne, wymagają zapylenia krzyżowego, dlatego krzewy najlepiej owocują, gdy w ich sąsiedztwie rosną inne odmiany jagody kamczackiej, np.: 'Bakczarskij Velikan', 'Docz' Velikana', ‘Jugana’, ‘Silginka', 'Streżewczanka'. Odmiana średnio późna, owoce dojrzewają w drugiej połowie czerwca i na początku lipca, są cylindryczne, wydłużone, ciemnoniebieskie, pokryte grubą warstwą woskowego nalotu. Owoce są słodko-kwaśne, bardzo smaczne, bogate w witaminy (A, B1, B2, B6, B9, C, P), makroelementy (magnez, sód, potas, wapń, fosfor) i mikroelementy (bor, krzem, jod, bar, mangan, miedź), zawierają też antocyjany. Mają działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i antyseptyczne, wzmacniają organizm. Doskonale smakują na surowo, a poza sezonem mogą być spożywane w postaci suszu, mrożonek, dżemów, soków, nalewek. Mogą służyć jako naturalny, czerwony barwnik spożywczy. Krzewy zaczynają owocować już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Po kilku latach uprawy z jednego krzewu można zebrać do 4 kg owoców. Krzewy nie są wymagające w uprawie, najlepiej jednak rosną i owocują na glebach świeżych i wilgotnych o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie podłoża, na stanowiskach słonecznych. Rośliny są w pełni mrozoodporne, wykazują też wysoką odporność na wiosenne przymrozki. Kwiaty wytrzymują nocne spadki temperatury nawet do -7 st. C. Krzewy nie wymagają cięcia, dopiero po kilu latach uprawy, kiedy rośliny mocno się zagęszczą, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie roślin. Odmiana zdrowa, rzadko atakowana przez choroby i szkodniki, polecana do ogrodów przydomowych, na działki oraz do uprawy na plantacjach towarowych.