Berberis thunbergii 'Goldalita'

Chamaecyparis obtusa 'Drath'

cyprysik tępołuskowy 'Drath'

Ciekawa odmiana pochodzenia niemieckiego wprowadzona do uprawy około 1960r. Tworzy ona wolno rosnące duże krzewy a nawet małe drzewka o regularnym, wzniesionym, stożkowatym pokroju. Rośliny w wieku 10 lat uzyskują ok. 2 m wysokości i 1 m średnicy. Z wiekiem rośliny mogą dorastać nawet do 7 m wysokości. Tworzy ona wyprostowane, bardzo grube (widłakowate), mocno rozgałęzione pędy pokryte szarozielonymi łuskami. Odmiana ta ma mniejsze wymagania uprawowe w stosunku do popularnych odmian cyprysika japońskiego. Preferuje jednak gleby żyzne, próchniczne, dostatecznie wilgotne, o kwaśnym odczynie oraz miejsca osłonięte od wiatru. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych. Ma dobrą mrozoodporność i może być uprawiana praktycznie w całym kraju. Odmiana ‘Drath’ najładniej prezentuje się sadzona samodzielnie lub jako dominujący element małych kompozycji złożonych z różnych karłowatych krzewów iglastych. Ze względu na budowę szyszek niektórzy dendrolodzy wskazują na jej duże pokrewieństwo z cyprysikiem Lawsona.

Euonymus planipes

trzmielina płaskoogonkowa

Wysoki krzew o jajowatym, luźnym pokroju, dorastjący do 5 m wysokości. Tworzy sztywne, słabo rozgałęzione pędy oraz duże, jajowate lub eliptyczne liście o piłkowanych brzegach i zaostrzonych wierzchołkach. Blaszki liściowe mają od 5 do 12 cm długości, są ciemnozielone, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na żółto, pomarańczowo lub w odcieniach czerwieni. Niepozorne, drobne, żółtoseledynowe kwiaty rozwijają się w maju z zaróżowionych, kulistych pąków. Kwiaty są zebrane od 10 do 30 w kwiatostanach, są jednak słabo widoczne, ukryte wśród liści i nie stanowią większej wartości dekoracyjnej, w przeciwieństwie do dojrzewających we wrześniu i październiku okazałych owoców i nasion. Pod względem botanicznym owocami trzmieliny płaskoogonkowej są kuliste, pięciożebrowe, karminowoczerwone torebki o średnicy około 1,5 cm, wiszące na bardzo długich (do 10-12 cm), cienkich i rozgałęzionych szypułach. Wewnątrz torebek znajdują się nasiona okryte jaskrawopomarańczowymi, mięsistymi osnówkami. Po dojrzeniu torebki pękają wzdłuż krawędzi odsłaniając atrakcyjne nasiona, które chętnie zjadają ptaki. Owoce najładniej prezentują po opadnięciu liści. Krzew łatwych w uprawie, mało wymagających, dobrze rośnie na przeciętnych glebach ogrodowych, jest w pełni odporny na mróz. Nie lubi jedynie zbyt mokrych podłoży. Dobrze rośnie zarówno na stanowiskach słonecznych oraz w cieniu. W sprzedaży jest oferowany w 2 formach – tradycyjnego krzewu oraz niedużego drzewka uzyskanego poprzez zaszczepienie na podkładce na wysokości 1-1,5 m. Roślina dobrze prezentuje się sadzona pojedynczo w miejscach eksponowanych oraz w kompozycjach z innymi, niewymagającymi krzewami liściastymi w niewielkich ogrodach przydomowych oraz w zieleni publicznej, parkowej i osiedlowej.

Rosa FRIESIA 'Korresia'

róża FRIESIA 'Korresia'

Ceniona odmiana róży wielokwiatowej o wyrazistym, żółtym kolorze kwiatów, nietrudna w uprawie i pielęgnacji. Do dziś uznawana jest za jedną z najlepszych żółtych róż rabatowych przeznaczonych do sadzenia na różankach, kwietnikach i klombach. Krzewy rosną średnio silnie, osiągają około 60 cm wysokości, charakteryzuje się wzniesionym, gęstym i zwartym pokrojem. Pędy pokrywa ciemnozielona skórka, a w ich dolnej i środkowej części tworzą się duże, proste kolce. Liście są ciemnozielone, skórzaste, od góry błyszczące, złożone najczęściej z 5 jajowatych listków o piłkowanych brzegach. Ulistnienie jest zdrowe, dekoracyjne przez cały sezon, utrzymuje się aż do pierwszych mrozów. Pąki kwiatowe tworzą się w liczbie od 3 do 8 szt. w szczytowych kwiatostanach, są owalne, dosyć szybko otwierają się w płaskie, półpełne kwiaty. Płatki są intensywnie żółte, ułożone symetrycznie. W pełni rozwinięte kwiaty osiągają 7-9 cm średnicy, wydzielają intensywny, przyjemny zapach. Kwitnienie pojedynczych kwiatów nie trwa zbyt długo, płatki łatwo się osypują, ale jednocześnie krzewy kwitną bardzo intensywnie, nowe pąki kwiatowe zawiązują się przez całe lato, do późnej jesieni. Roślina preferuje gleby żyzne, gliniaste, umiarkowanie wilgotne, o pH zbliżonym do obojętnego. Stanowisko do uprawy powinno być słoneczne. Odmiana odporna na mróz. Krzewy kopczykowane dobrze przetrzymują nawet surowe zimy. Usypane późną jesienią kopczyki wiosną należy usunąć, a pędy przyciąć na wysokości 15-20 cm. Róża ta dobrze sprawdza się sadzona w ogrodach przydomowych i osiedlowych, na działkach oraz na miejskich rabatach. Doskonale nadaje się do tworzenia grup jednorodnych (wówczas zalecana gęstość sadzenia wynosi 6-7 szt./m2) oraz niskich, swobodnych żywopłotów okalających kwietniki, bądź wiodących wzdłuż chodników lub ścieżek. Roślina oferowana jest w szkółkach także w formie piennej.

Rhododendron 'Alfred'

różanecznik 'Alfred'

Krzew o zwartym, niezbyt regularnym krzaczastym pokroju. Po 10 latach dorasta do 1,5 m wysokości. Liście ciemnozielone i skórzaste. Kwiaty dość duże, 4,5-6,5 cm średnicy, jasnofioletowe, wewnątrz nieco jaśniejsze, z żółtozielonym rysunkiem na górnym płatku, o brzegach lekko fryzowanych, zebrane po 11-14 sztuk w wierzchołkowe, kuliste kwiatostany. Kwitnie obficie i corocznie, od końca maja do połowy czerwca. Już trzyletnie okazy zawiązują dużo pąków kwiatowych. Wymaga stanowisk zacisznych i półcienistych oraz gleb kwaśnych, umiarkowanie wilgotnych i próchnicznych. Odmiana mrozoodporna do - 22 st. C. Zaleca się okrywanie krzewów, a zwłaszcza młodych roślin, na zimę. Odmiana polecana do parków, ogrodów przydomowych i na wrzosowiska, do nasadzeń pojedynczo lub w grupach, razem z innymi krzewami wrzosowatymi i iglastymi.