Berberis thunbergii 'Golden Carpet'

Catalpa bignonioides

surmia bignoniowa

Szybkorosnące drzewo z rozłożystą koroną i często z krótkim pniem, o nieco egzotycznym wyglądzie. Osiąga 10 m wys. i 6 m szer. Liście do 20 cm, sercowate. Kwiaty białe, zebrane w kwiatostany, do 35 cm, VII-VIII. Owoce, długie strąki, pozostają na drzewie do wiosny. Stanowisko słoneczne lub półcieniste, osłonięte. Wymaga żyznej, uprawnej gleby. Młode rośliny wrażliwe na przemarzanie. Polecany do małych ogrodów i zieleni miejskiej.

Picea glauca 'Laurin'

świerk biały 'Laurin'

Jedna z najwolniej rosnących form świerka, superkarłowa, tworząca gęste, wąskie stożki, uzyskana w Niemczech w 1952 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta jedynie o 1,5-2,5 cm, osiągając po 10 latach uprawy od 0,3 do 0,4 m wysokości. Igły bardzo krótkie, nieznacznie pogięte, cienkie, słabo kłujące, osadzone wokół pędów. Pędy liczne, wzniesione do góry, bardzo gęsto upakowane obok siebie, cienkie, wałeczkowate, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym otoczonym rozetką igieł. Młode przyrosty jasnozielone. Dojrzałe igły ciemnozielone. Odmiana nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych. Roślina odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Odmiana kolekcjonerska, polecana do sadzenia przede wszystkim w ogrodach skalnych, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Juniperus horizontalis 'Prince of Wales'

jałowiec płożący 'Prince of Wales'

Odmiana kanadyjska o niskim, ścielącym pokroju, zielonych igłach oraz wolnym tempie wzrostu, tworząca ładne, gęste kobierce szczelnie okrywające podłoże. Po 10 latach uprawy krzew ma około 1 metr średnicy przy zaledwie 0,1 m wysokości. Pędy wyrastają gwiaździście ze środka krzewu w formie rozety, są proste, sztywne, regularnie rozgałęzione. Gałązki są dosyć płaskie, równomiernie ułożone po obu stronach pędów. Igły są drobne, słabo odstające, ostro zakończone, zielone. Zimą krzewy nabierają lekko fioletowego zabarwienia, zwłaszcza w miejscach nasłonecznionych. W sprzedaży obok roślin typowych dostępne są formy szczepione oferowane w postaci miniaturowych drzewek o malowniczych, parasolowatych koronach. Odmiana wyselekcjonowana przez Wallesleya White w kanadyjskiej prowincji Alberta w 1931 roku. Krzew o skromnych wymaganiach uprawowych, w pełni odporny na mróz. Dobrze rośnie nawet na glebach lekkich o niskiej zawartości składników pokarmowych. Gleby ciężkie, słabo przepuszczalne należy przed sadzeniem krzewów rozluźnić dodając do nich piasku. Wymaga stanowiskach słonecznych. W miejscach suchych i nieurodzajnych odmiana ta stanowi doskonałą alternatywę trawników. Roślina polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, osiedlowych, na cmentarzach oraz skalnikach. Sadzony na nasypach umacnia je i zabezpiecza przed erozją, a zwarty kobierzec chroni glebę przed zachwaszczeniem. Zalecana gęstość sadzenia to 2 sztuki na metr kwadratowy.

Rosa 'Aϊcha'

róża 'Aicha'

Cenna odmiana pochodząca od róży gęstokolczastej (Rosa pimpinellifolia L.), tzw. róża szkocka. Krzew wysoce tolerancyjny na niekorzystne warunki glebowe i suszę. Kwiaty siarkowożółte, podwójne, duże, około 9 cm średnicy, ze złotoczerwonymi pręcikami, pachnące, wabią owady. Kwiaty ułożone są po kilka w kwiatostanach na tegorocznych, krótkich przyrostach wzdłuż starszych pędów. Krzew zakwita wcześnie, w drugiej połowie maja. Kwitnienie bardzo obfite, trwa przez 3-4 tygodnie. W drugiej połowie lata pojawiają się tylko pojedyncze kwiaty. Odmiana przekwita czysto, nie zawiązuje owoców. Liście nieduże, ciemnozielone, matowe, nie przebarwiają się jesienią i długo utrzymują się na krzewach. Pędy młode jasnozielone, potem ciemniejące, bardzo kolczaste, rozrastają się na boki. Młode kolce są drobne, czerwonobrunatne, potem stają się dłuższe, szpileczkowate i bardziej brunatne. Krzewy rosną dość szybko, osiągają około 2 m wysokości i 1,5 m szerokości. Odporność na mróz bardzo dobra, krzewy nie wymagają okrywania. Odmiana tolerancyjna na choroby, ale w wilgotne lata zdarza się, że pojawiają się objawy czarnej plamistości. Co kilka lat wskazane cięcie odmładzające, polegające na wycięciu najstarszych, zasychających i słabo kwitnących już pędów. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, ale toleruje także miejscach lekko zacienione. Doskonała odmiana do parków i ogrodów, zwłaszcza w stylu nawiązującym do naturalistycznego. W mniejszych ogrodach może być sadzona pojedynczo, wśród innych krzewów i bylin. Przeciętna rozstawa sadzenia wynosi 1,5-2 m.