Hemerocallis 'Daring Dilemma'

Rosa 'Hanne'

róża 'Hanne'

Klasyczna wielkokwiatowa róża o karmazynowych kwiatach wyróżniających się zapachem. Pąki są długie i kształtne, rozwijające się w szlachetnie zbudowane, pełne (do 40 płatków) i duże (około 10 cm średnicy) kwiaty, o regularnie i dość luźno ułożonych płatkach, w mocnej, intensywnej, jednolitej karmazynowej czy też karminoworóżowej barwie utrzymującej się do przekwitnięcia. Kwiaty są odporne na deszczową i wilgotną pogodę, za to nie lubią ostrego słońca, które potrafi 'przypalić' brzegi płatków. Najczęściej są osadzone pojedynczo, rzadziej po kilka, na szczytach pędów. Intensywnie i przyjemnie pachną. Roślina kwitnie od czerwca powtarzając kwitnienie aż do mrozów. Pędy są długie i proste, sztywne, grube, o niezbyt licznych kolcach, zielonooliwkowe, w młodości brunatnowiśniowe. Liście są duże, skórzaste, dekoracyjne, ciemnozielone i błyszczące, ułożone dość gęsto na pędach. Krzewy są żywotne, wzniesione, rosną silnie osiągając do 0,6-1 m wysokości i około 0,6 m szerokości. Mrozoodporność dobra, na zimę wskazane okrycie kopczykiem podstawy roślin. Tolerancja na choroby przeciętna, wskazane są opryski zapobiegające chorobom liści, zwłaszcza w wilgotne lata. Wiosną przycina się krzewy podobnie jak inne róże wielkokwiatowe, a po kwitnieniu ścina kwiaty do pierwszego liścia 5-listkowego. Najlepiej uprawiać krzewy na żyznej glebie ogrodowej na stanowisku słonecznym, ale niezbyt gorącym. Odmiana przeznaczona do sadzenia na rabatach jednolitych lub mieszanych, wśród innych gatunków roślin o stonowanej kolorystyce, w miejscach reprezentacyjnych, do ogrodów amatorskich. Kwiaty można ścinać do wazonu. Przeciętna rozstawa sadzenia: 50-60 cm.

Diervilla sessilifolia 'Dise'

zadrzewnia bezogonkowa 'Dise'

Interesujący krzew o opadających, sezonowych liściach i żółtych kwiatach. Dorasta do 1,2 m wysokości i 1,5 m szerokości. Pokrój dość regularny, półkulisty. Liście lancetowate, średniej wielkości (6 – 15 cm długości), zmieniają swoją barwę na różnym etapie rozwoju. Wczesną wiosną w miejscach słonecznych mają barwę seledynową, przy czym najmłodsze, dopiero się rozwijające mają odmienny kolor czerwono–brązowy. Później starsze liście zielenieją, podczas gdy najmłodsze na szczytach pędów są czerwonawe. Pod koniec okresu wegetacyjnego liście przebarwiają się na ciepłe, czerwone barwy jesieni. Krzew kwitnie na pędach jednorocznych od czerwca do sierpnia żółtymi kwiatami zebranymi w szczytowe kwiatostany długości 10 – 15 cm. Do rośliny tej chętnie zlatują się owady, gdyż jest miododajna. Odmiana ta jest niewymagająca i może rosnąć praktycznie na każdej glebie, poza nadmiernie wilgotną. Dobrze daje sobie radę na przepuszczalnych i piaszczystych podłożach, choć posadzona na glebach ciężkich również dobrze rośnie. Jest bardzo elastyczna pod względem stanowiska, może rosnąć w pełnym słońcu, a stanowisko zacienione też toleruje. Dobrze znosi suszę i zanieczyszczone powietrze, dlatego może być wykorzystana w miastach i terenach zurbanizowanych. Może być wykorzystana jako krzew okrywowy w trudnych terenach, gdzie inne rośliny nie dają sobie rady. Na mróz jest odporna i może być sadzona w całym kraju. Cięcie odmładzające znosi dodrze, choć nie jest ono konieczne. Mało znany krzew, warty szerszego wykorzystania do nasadzeń masowych, szczególnie w warunkach miejskich, przy autostradach itp.

Pseudotsuga menziesii 'Fastigiata'

daglezja zielona 'Fastigiata'

Bardzo stara odmiana daglezji notowana w uprawie przed 1858 rokiem. Tworzy drzewa o wyprostowanym, kolumnowym lub wąsko stożkowym pokroju. Pędy ma sztywne, wyprostowane, pokryte niebieskozielonymi igłami. Rośnie dosyć silnie - uzyskując w wieku 10 lat 4-6 m wysokości.Ma przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe. Stanowisko do uprawy powinno być słoneczne lub półcieniste. Jest gatunkiem dostatecznie mrozoodpornym i może być uprawiana z powodzeniem w prawie całej Polsce (z wyjątkiem Suwalszczyzny). Jest drzewem polecanym do większych założeń ogrodowych i parków.

Hibiscus syriacus 'Marina'

ketmia syryjska 'Marina'

Sztywno wyprostowany krzew dorastający do 1,5 m wysokości. Liście ciemnozielone, trójklapowe, o ząbkowanych brzegach, późno pojawiające się na wiosnę, na jesieni żółte. Kwiaty bardzo efektowne, w pąku ciemnoniebieskie, rozwinięte fioletowoniebieskie, z purpurowym środkiem, pojawiają się w VIII-IX. Należy sadzić na stanowiskach osłoniętych i słonecznych Wymaga żyznych, wilgotnych, ale przepuszczalnych gleb. Źle znosi suszę. Wymaga okrycia na zimę, szczególnie u nasady krzewu. Polecany do sadzenia pojedynczo lub w grupach, w ogrodach przydomowych.