Berberis thunbergii 'Green Carpet'

Rosa 'Mozart'

róża 'Mozart'

Jedna z nielicznych, łatwych w uprawie róż piżmowych, ostatnia z hodowli Petera Lamberta i jednocześnie uznana za najlepszą. Nosi imię wiedeńskiego klasyka Wolfganga Amadeusza Mozarta. Krzewy są bardzo gęste, o licznych, niezbyt grubych gałązkach. W przeciętnych warunkach dorastają do 1,2 m, w pojemnikach nie przekraczają zwykle 0,6 m. W krajach o cieplejszym klimacie pędy można rozpinać na podporach - potrafią osiągać 3 m. Pędy ciemnozielonooliwkowe, lekko łukowato nachylone, dosyć kolczaste. Kolce są bardzo ostre. Liście dość duże, ciemnozielone, o wąskich listkach (7-9), nieco szorstkie w dotyku i pomarszczone. Kwiaty różowowiśniowe z białym okiem, bielejące wraz z rozwojem kwiatu i przekwitaniem, małe (śr. do 3 cm), pojedyncze, dość płaskie, zebrane po 20-50 w gęste kwiatostany na końcach pędów. Wokół krzewów rozsiewają słodki zapach piżma. Kwitnie na pędach tegorocznych i starszych. Pełnia kwitnienia przypada na przełom czerwca i lipca. Kwitnienie, bardzo obfite i długie, powtarza się do mrozów. Nie przycinane, przekwitłe kwiaty stają się owocami z czerwonymi, drobnymi, kulistymi hipancjami. Odmiana toleruje niezbyt korzystne warunki pod względem światła – może być uprawiana nawet pod niezbyt gęstymi koronami drzew. Dobrze rośnie w świetle rozproszonym. Toleruje również mniej żyzne i dość suche gleby. Krzewy rosną bardzo zdrowo, są tolerancyjne na choroby róż i dość odporne na mróz. Po przemarznięciu części nadziemnej w czasie surowej zimy, szybko regenerują straty i kwitną w tym samym roku. Podstawę krzewu warto na zimę okryć kopczykiem. Wiosenne cięcie powinno być niezbyt silne i ograniczone do usunięcia pędów zmarzniętych i martwych. Warto przy cięciu zachować naturalny półkulisty kształt krzewu. Krzewy mają szerokie zastosowanie. Można je sadzić pojedynczo eksponując regularny pokrój. Świetnie nadają się na szpalery i żywopłoty, cięte i naturalne. Komponują się z bylinami i powojnikami, zwłaszcza o delikatnym pokroju i drobnych kwiatach. Ładnie wyglądają w ogrodach o charakterze naturalistycznym. Mogą rosnąć w małych i dużych parkach oraz w zieleni miejskiej. Nadają się do uprawy w ozdobnych pojemnikach. Odmiana może być okulizowana w formie piennej. Rozstawa sadzenia zależy od zastosowania, w grupach to minimum to 1 m.

Sedum reflexum

rozchodnik ościsty

Bylina wyrastająca do 15-30 cm. Pędy nisko rozłożone, nieco drewniejące, gęste, dachówkowato ulistnione. Liście niebieskoszare, równowąskie, w przekroju okrągłe, skierowane ku górze spiczaste, szczególnie regularnie rozłożone na pędach płonnych. Kwiaty złotożółte, zebrane w prawie kuliste baldachy, w VII. Stosowany w ogrodach skalnych w małych grupach po 3-10 lub w dużych grupach po 10-20 razem. Liczba roślin na 1 m² - 16.

Paeonia 'Sarah Bernhardt'

piwonia 'Sarah Bernhardt'

Bylina średniej wysokości, osiągająca wysokość 80-100 cm. Pędy silne, słabo rozgałęzione. Kwiaty pełne, żywo jasnoróżowe. Kwitnie późno, VI. Gleba średnio zwięzła, próchniczna, nie przesychająca. Za głębokie sadzenie często jest przyczyną słabego kwitnienia. Nie znosi przesadzania. Polecana do tworzenia rabat. Do sadzenia po 2-3 w grupie lub pojedynczo. Liczba roślin na 1 m² - 3.

Phlox 'Moerheimii'

floks 'Moerheimii'

Niska zimozielona bylina dorastająca do 10 cm wysokości. Dzięki silnie rozgałęzionym i łatwo zakorzeniającym się pędom rozrasta się szeroko pełniąc funkcję rośliny okrywowej. Kwitnie bardzo obficie od kwietnia do maja. W tym czasie roślina pokrywa się mnóstwem kwiatów w kolorze lila. Kwiaty są zbudowane z pięciu płatków tworzących u podstawy rurkę, na szczycie są rozpostarte, łopatkowate, równomiernie ułożone, nie zachodzące na siebie, przypominają miniaturowe wiatraczki. Na wierzchołkach płatków korony (łatek) widać wyraźne, klinowate wcięcie, a u ich podstawy tuż przy oczku są widoczne różowe plamki w kształcie przecinków. Wewnątrz rurki znajdują się żółtopomarańczowe pręciki. Kwiaty wyrastają ze owłosionego, zrośniętego do połowy kielicha. Po kwitnieniu roślina pozostaje ozdobna z krótkich, szydlastych, jasnozielonych listków. Odmiana pochodząca z Holandii, mało wymagająca i łatwa w uprawie. Dobrze rośnie na przeciętnych, przepuszczalnych glebach ogrodowych na wystawie południowej lub w miejscach częściowo ocienionych. Preferuje podłoże umiarkowanie wilgotne, ale jest odporna na suszę i mróz. Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach skalnych, gdzie wypełnia przestrzenie między kamieniami. Jest przydatna do obsadzania skarp i murków kwiatowych, na których rozrasta się w gęste, barwne kobierce. Nadaje się na obwódki rabat bylinowych. Najlepiej wygląda, gdy rośnie w mniejszych grupach po 3-10 roślin.