Berberis thunbergii 'Maria' PBR

berberys Thunberga 'Maria'

pochodzenie: polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Lucjan Kurowski Polska; wprowadzenie do handlu: Szkółki Kurowskich 2000 Polska

pokrój: krzewiasty wyprostowany

pokrój: kolumnowy

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

zastosowanie: zieleń publiczna

Jedna z najwartościowszych, polskich odmian berberysu, uprawiana i dostępna w handlu w wieli krajach na całym świecie. Gęsty, kolczasty krzew o żółtych liściach, nie ulegających uszkodzeniom na skutek ekspozycji na silne nasłonecznienie. Dorasta do 1,5 m wysokości. Pokrój wzniesiony, pędy wyprostowane, młode gałązki czerwonawe. Liście duże, złocistożółte, z karminowym obrzeżeniem, jesienią przebarwiające się na pomarańczowo-czerwone, bardzo dekoracyjne. Owoce liczne, duże, czerwone, dekoracyjne. Dobrze rośnie na glebach żyznych, dostatecznie wilgotnych, na stanowiskach słonecznych. Uprawiany w cieniu nie wybarwia się tak intensywnie, a liście przybierają barwę żółtozielonkawą. Polecamy do sadzenia pojedynczo i w grupach, w formie żywopłotów, oraz uprawy w pojemnikach. Bardzo dobrze znosi przycinanie i formowanie. Odmiana ceniona przez ogrodników w Europie i USA. Roślina zdobyła brązowy medal w konkursie nowości na międzynarodowej wystawie Plantarium w Boskoop w Holandii w 2005 roku. Otrzymała też złoty medal na targach Gardenia w Poznaniu 2011 roku.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Lucjan Kurowski Szkółki KUROWSCY; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): Lucjan Kurowski Polska; wprowadzenie do handlu: Szkółki Kurowskich 2000 Polska
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty wyprostowany
kolumnowy
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) żółte, złociste
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia maj
owoce czerwone
pora owocowania sierpień
wrzesień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
gliniasta
walory ciekawy pokrój
ładne jesienne zabarwienie
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne owoce
ozdobne z liści/igieł
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zadrzewienia krajobrazowe
zieleń publiczna
żywopłot
rabaty
w grupach
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Poznaj również

zdjecie rosliny: forsycja \'Goldrausch\'

Forsythia 'Goldrausch'

forsycja 'Goldrausch'

Cenny krzew tworzący wyjątkowo duże, złocistożółte kwiaty pojawiające się wczesną wiosną, na przełomie marca i kwietnia, jeszcze przed rozwojem liści. Młode rośliny, o początkowo luźnym pokroju i nielicznych, jasnobrązowych pędach, z czasem zagęszczają się i tworzą zwarte krzewy osiągające 2-3 m wysokości. Kwiaty różnią się wyraźnie od innych odmian - są wyjątkowo duże i mają intensywną ciemnożółtą barwę. Płatki korony są szerokie i długie - jedne z najszerszych u forsycji. W czasie kwitnienia krzew prezentuje się bardzo okazale i z daleka przyciąga uwagę. Zaletą tej odmiany forsycji jest obfite zawiązywanie pąków kwiatowych także na pędach jednorocznych, choć oczywiście najwięcej ich tworzy się na pędach dwuletnich. Pąki generatywne widać gołym okiem jesienią - są zebrane po kilka w kątach liści. Liście rozwijają się po kwitnieniu krzewów i podobnie jak płatki korony są wyjątkowo szerokie, przy 8-12 cm długości mają ponad 4 cm szerokości. Blaszki liściowe są ciemnozielone, błyszczące, brzegiem ząbkowane. Krzewy najlepiej rosną na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych, ale całkiem dobrze radzą sobie na glebach mniej zasobnych i w lekkim półcieniu. Mrozoodporność dobra. Doskonała odmiana do sadzenia w ogrodach przydomowych, zieleni osiedlowej oraz w kompozycjach z innymi krzewami liściastymi. Ścięte, kwitnące gałązki nadają się do tworzenia wiosennych bukietów. Odmiana uzyskana w Niemczech.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: róża jedwabista f. oskrzydlona

Rosa sericea f. pteracantha

róża jedwabista f. oskrzydlona

Róża interesująca ze względu na ogromne kolce i rzadko spotykaną u róż budowę kwiatu, złożonego najczęściej z czterech płatków okwiatu. Krzewy dorastają do 1 m wysokości i zazwyczaj nie są zbyt gęste. Młode pędy długie, zwykle słabo rozgałęzione, o wspaniałych, spłaszczonych, dużych, kolcach kilkucentymetrowej długości, za młodu wiśniowoczerwonych. Z czasem kolce stają się jasnobrunatne, podobnie jak pędy. Oprócz kolców na pędach występują licznie drobne szczecinki, również wiśniowe, a potem szarobrunatne. Wielkość spłaszczonych kolców zależy od siły wzrostu pędu – im silniejszy, tym większe kolce. Liście drobne, o 9-13 listkach, matowozielone, czasem przypominają liście paproci. Rzadki gatunek róży o kwiatach z czterema płatkami okwiatu, aczkolwiek niektóre z nich mogą mieć ich więcej. Kwiaty białokremowe lub białe, z żółtymi pręcikami, nieduże lub średniej wielkości (śr. ok. 3-6 cm), osadzone siedząco wzdłuż ubiegłorocznych pędów. Pojawiają się raz w roku, dość wcześnie - na początku maja, czasem nawet wcześniej, zależnie od przebiegu wiosennej pogody. Owoce kuliste do kulistospłaszczonych, śr. ok. 1,2 cm, pomarańczowoczerwone. Wskazane jest cięcie wiosenne, aby spowodować wyrastanie młodych, silnych pędów z ozdobnymi kolcami. Odmiana dość odporna na mróz, ale w ostre zimy pędy mogą przemarzać. Z tego powodu warto kopczykować podstawę krzewów, a krzewy sadzić na stanowiskach ciepłych i zacisznych. Różę tę stosuje się w eksponowanych miejscach, w ogrodach amatorskich, na rabatach, jako oryginalną ciekawostkę. Przeciętna rozstawa sadzenia – co 1 m. Jeśli chodzi o ten gatunek i odmianę, to panuje tu pewne zamieszanie, dotyczące rozróżnienia róży czteropłatkowej (R. omeiensis) i róży jedwabistej (R. sericea) 'Pteracantha'. To dwie różne odmiany tych dwóch gatunków, do tego według różnych autorów, każda z tych dwóch odmian, uważana jest za odmianę geograficzną, formę botaniczną lub odmianę uprawną. Odmiana 'Ptaracantha' róży czteropłatkowej, w porównaniu do jedwabistej, rośnie blisko dwukrotnie silniej, ma owoce wydłużone lub gruszkowate, a liście o listkach jeszcze drobniejszych i liczniejszych niż u liści róży jedwabistej.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
182
osób online