Buddleja davidii REVE DE PAPILLON WHITE 'Minpap 2'

Rhododendron 'Graf Lennart'

różanecznik 'Graf Lennart'

Zimozielony krzew o prawie kulistym pokroju. Po 10 latach osiąga 1,10 m wysokości i 1,20 m szerokości. Liście soczystozielone. Kwiaty czysto żółte, dzwonkowate. Kwitnie w maju. Wymaga gleby próchnicznej, kwaśnej. Preferuje stanowisko półcieniste. Roślina polecana do ogródków przydomowych oraz ogrodów wrzosowiskowych. Mrozoodporność do -20 st. C. Zaleca się okrywanie rośliny na zimę.

Calluna vulgaris 'Firefly'

wrzos pospolity 'Firefly'

Zimozielona, silnie rosnąca krzewinka o smukłym, wzniesionym pokroju, przebarwiających się od pomarańczowożółtych latem do ceglastoczerwonych zimą liściach i purpurowofioletowych kwiatach. Zarówno pokrój krzewinki, jak letnie połączenie barwy liści i kwiatów oraz zimowy koloryt powodują, że jest uważana za jedną z bardziej interesujących i cenniejszych odmian. Wymaga stanowisk słonecznych, gleby kwaśnej (pH 4,5), próchnicznej lecz przepuszczalnej. Nie toleruje zalewania. Do podlewania najlepiej stosować linie kroplujące, gdyż nadmiar wilgoci może powodować choroby. Każdej wiosny należy przycinać pędy tuż pod kwiatostanami.

Malus 'Red Jade'

jabłoń 'Red Jade'

Małe drzewo o szerokiej koronie i rozpostartych, przewieszających się gałęziach, często aż do ziemi. Dorasta do 3-3,5 m wys. i 6-9 m szer. Liście sezonowe, zielone, błyszczące. Pączki kwiatowe czerwone. Otwarte kwiaty czysto białe. Owoce małe, czerwone, wiszące na drzewie aż do zimy. Kwitnienie i owocowanie corocznie obfite. Do sadzenia w pełnym słońcu. Polecane ze względu na szeroki pokrój do większych ogrodów, parków i zieleni osiedlowej.

Pulsatilla vulgaris

sasanka zwyczajna

Bylina naturalnie występująca w Europie, od południowej Anglii i Skandynawii, po Ukrainę. W Polsce dawniej rosła na kilku stanowiskach w Wielkopolsce i Wyżynie Lubelskiej, ale obecnie uważana jest za gatunek u nas wymarły, wpisany od Polskiej czerwonej księgi roślin. Roślina zimuje w postaci podziemnego, czarnego, rozgałęzionego kłącza. Wkrótce po nastaniu ciepłych dni sasanka budzi się do życia i od razu zakwita. W zależności od rejonu kraju, termin rozpoczęcia kwitnienia przypada już na początek marca na Dolnym Śląsku, do połowy kwietnia lub pierwszych dni maja na Suwalszczyźnie. Pierwsze z ziemi wyłaniają się proste łodygi zwieńczone pojedynczym pąkiem kwiatowym, otoczonym poniżej trzema delikatnymi, koronkowymi liśćmi podkwiatowymi. Najmłodsze łodygi, listki i pąki pokrywa grube, filcowate owłosienie. Z jednego kłącza wyrasta kilka, do kilkunastu łodyg, tworząc niskie, zwarte kępy, wysokie na 15 cm. Fioletowe kwiaty mają około 5 cm średnicy, są dzwonkowate, po rozwinięciu rozpostarte i skierowane ku górze. Składają się z zwykle z 6 lub 7 czerwonofioletowych działek okwiatu, z zewnątrz gęsto owłosionym. Środek kwiatu wypełnia kilkadziesiąt złocistożółtych pręcików, otaczających skupione w samym centrum słupki. Po przekwitnieniu z ziemi wyrastają długoogonkowe liście odziomkowe. Liście te są głęboko podzielone, pierzaste, podobne trochę do liści marchwi. Pędy kwiatostanowe wydłużają się ponad liście, do 40 cm wysokości, a na ich szczycie tworzą się bardzo ozdobne, puszyste owocostany, prawie identyczne jak u powojników. Sasanka zwyczajna dobrze rośnie na glebie lekkiej, piaszczystej, najlepiej wapiennej. Wymaga stanowisk słonecznych. Rośliny tolerują suszę i są w pełni mrozoodporne. Rosną zdrowo, nie są atakowane przez szkodniki i nie chorują. Sasanka nie jest gatunkiem długowiecznym, po kilku latach uprawy traci wigor i zanika. Dlatego rośliny warto co kilka lat wykopać, podzielić i posadzić w nowym miejscu. Sasanki nadają się do sadzenia w ogrodach skalnych, na rabatach bylinowych i w kompozycjach naturalistycznych. Sasanka zwyczajna jest rośliną trującą, ale także leczniczą. Ziele sasanki stosowano dawniej jako środek uspokajający.