Syringa 'Red Pixie'

Quercus robur 'Concordia'

dąb szypułkowy 'Concordia'

Jedna z najlepszych żółtolistnych odmian roślin drzewiastych. Małe, wolnorosnące drzewo o szerokiej, kopulastej koronie, w starszym wieku kulistej. W wieku 40 lat osiąga 8-10 m wysokości. Liście drobne, skórzaste, z 3-6 parami nieregularnie rozmieszczonych, zaokrąglonych klap. Młode wiosenne liście żółte, starsze stopniowo zielenieją i stają się zielonożółte. Owoce - żołędzie, w półokrągłych miseczkach, zebrane po 2-6, na długich szypułkach. Gatunek o dużych wymaganiach glebowych. Preferuje gleby świeże i głębokie, o dużej zawartości próchnicy, umiarkowanie wilgotne. Na glebach słabych i suchych rośnie wolniej. Roślina światłolubna, ale nie do sadzenia w pełnym słońcu, gdyż liście mogą ulegać przypaleniu. Polecana do ogrodów przydomowych, parków i zieleni osiedlowej, do sadzenia na tle roślin o ciemniejszym ulistnieniu.

Calluna vulgaris 'Juliane'

wrzos pospolity 'Juliane'

Zimozielona i zwarta krzewinka o wzniesionych pędach. Dorasta do około 0,3 m wysokości i 0,4 m szerokości. Listki ma zielone, łuskowate, ułożone na gałązkach nakrzyżlegle. Kwiaty czerwone, pączkowe, zebrane są w gęste, groniaste kwiatostany. Kwitnie bardzo obficie i długo, od połowy października do grudnia. Warunkiem dobrego kwitnienia jest coroczne, wiosenne przycinanie przekwitłych kwiatostanów. Wymaga stanowisk słonecznych oraz gleb kwaśnych, lekko wilgotnych i próchnicznych. Odmiana polecana jest do sadzenia w grupach, w alpinariach, ogrodach przydomowych i na wrzosowiskach. Ładnie wygląda też posadzona w pojemnikach, w których tworzy barwne kompozycje z innymi późnymi wrzosami pączkowymi i karłowymi iglakami. Odmiana należy do grupy Garden Girls.Odmiana chroniona.

Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

Robinia elliottii

robinia Elliotta

Ta roślina nie posiada opisu