Cladrastis kentukea

Fagus sylvatica 'Swat Magret'

buk pospolity 'Swat Magret'

Jedna z najlepszych odmian buka o czerwonych liściach. Duże drzewo o szerokiej, zaokrąglonej koronie i stosunkowo dużych liściach. Dorasta do 20 m wys. i kilkunastu metrów szer. Liście od razu ciemnopurpurowe i metalicznie, błyszczące, z falistym brzegiem. Na młodych bujnych pędach 15-20 cm dł. Od innych podobnych odmian buka wyróżnia się wcześniejszym rozwojem na wiosnę i intensywnym wybarwieniem utrzymującym się przez cały sezon. Gatunek wrażliwy na suszę i upały oraz wahania poziomu wody gruntowej. Nie znosi silnych mrozów i wiosennych przymrozków, które uszkadzają rozwijające się liście. Duże wymagania siedliskowe. Preferuje gleby żyzne i świeże, przewiewne, gliniaste lub gliniasto-piaszczyste, chętnie wapienne. Dobrze znosi zacienienie. Stosunkowo dobrze rośnie w miastach i w rejonach o silnie zanieczyszczonym powietrzu. Mocny i duży akcent kolorystyczny w kompozycji. Do parków i dużych ogrodów.

Origanum laevigatum 'Herrenhausen'

lebiodka gładka 'Herrenhausen'

Kępiasta bylina o drewniejących podstawach łodyg. W okolicach o łagodniejszym klimacie podkrzew. W porównaniu z krajową lebiodką pospolitą niezbyt aromatyczna. Pędy wzniesione, słabo rozgałęzione, czasami nieco wylegające. Z łatwością zakorzenia się w miejscach styku pędów z podłożem. Wyrasta do wysokości 60 cm. Pędy niekwitnące są krótsze od pędów kwiatostanowych. Liście trójkątnie jajowate, owłosione tylko na nerwie głównym, długości 8-12 mm, szarozielone, wiosną czerwono nabiegłe. W okresie późniejszym zielenieją. Na zdrewniałych nasadach pędów liście utrzymują się nawet zimą, a więc jest to roślina częściowo zimozielona. Podczas zimy zielone liście brunatnieją i czerwienieją. Kwiaty liczne, w dość luźnych, wydłużonych wiechach. Kielichy kwiatów purpurowe, korony różowopurpurowe, długości 7-14 mm. Rurka wiele dłuższa od kielicha. Kwitnie późno, w sierpniu i wrześniu. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, ciepłym i osłoniętym, na glebie mineralnej, przepuszczalnej i mniej lub bardziej zasadowej. Odmiana odporna na choroby i szkodniki. Uważana za odporną na mróz, ale z pewnością mniej wytrzymała od odmian lebiodki pospolitej. Może znaleźć miejsce na rabatach bylinowych, w nasadzeniach naturalistycznych jako składnik suchej łąki kwietnej, a także w ogródkach ziołowych, bardziej dla dekoracji niż dla słabego aromatu. Zazwyczaj sadzi się ją w małych grupach, po kilka roślin razem, nie przekraczając liczby 7 na 1 m2.

Lewisia cotyledon

lewizja zagłębiona

Bylina tworząca rozety o średnicy do 20 cm. Liście grube i szerokie. Pędy kwiatowe wysokości do 25 cm. W kwiatostanie wiele dużych kwiatów o średnicy 2 cm, dwubarwnych, biało–różowych, w V–VI. Wrażliwa na nadmiar wilgoci zimą. Wymaga gleby piaszczysto–żwirowej, ale z dodatkiem kwaśnego torfu. Do sadzenia w ogrodach skalnych, pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m² - 16

Ribes nigrum 'Ben Lemond'

porzeczka czarna 'Ben Lemond'

Odmiana towarowa o dużej wartości przetwórczej, szczególnie przydatna na soki. Krzewy rosną umiarkowanie silnie, mają wzniosły pokrój. Powinny być sadzone na glebach żyznych, wówczas lepiej rosną i obficiej plonują. Owoce średnio duże, zebrane w krótkie i średniej długości grona. Mają grubą skórkę, nie osypują się przedwcześnie, dojrzewają równomiernie. Dość wrażliwe na choroby. Owoce dojrzewają w drugiej połowie lipca.