Cladrastis kentukea

strączyn żółty

Synonim łaciński.: Cladastris lutea

pokrój: drzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

Drzewo o wys. 5 - 10 m. Kora na pniach gładka. Liście zielone, nieparzyście złożone, dł. do 40 cm. Rozwijają się późną wiosną. Jesienią wybarwiają się na żółto. Białe kwiatostany dł. do 50 cm pojawiają się w VI. Wydzielają aromatyczny zapach i są miododajne. Wymaga gleb głębokich, żyznych, świeżych, z dużą zawartością wapnia. Stanowisko słoneczne lub półcieniste. Przeznaczony na zaciszne stanowiska.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

zasięg geograficzny Drzewo pochodzące z południowo - wschodnich regionów Ameryki Północnej. Rośnie w dolinach górskich rzek i strumieni.
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste drzewa
forma drzewo
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój drzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów białe
pora kwitnienia czerwiec
owoce strąki
pora owocowania październik
listopad
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn zasadowy
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ładne jesienne zabarwienie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
roślina miododajna
zastosowanie parki
zieleń publiczna
drzewo alejowe parkowe
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Poznaj również

zdjecie rosliny: lebiodka gładka \'Herrenhausen\'

Origanum laevigatum 'Herrenhausen'

lebiodka gładka 'Herrenhausen'

Kępiasta bylina o drewniejących podstawach łodyg. W okolicach o łagodniejszym klimacie podkrzew. W porównaniu z krajową lebiodką pospolitą niezbyt aromatyczna. Pędy wzniesione, słabo rozgałęzione, czasami nieco wylegające. Z łatwością zakorzenia się w miejscach styku pędów z podłożem. Wyrasta do wysokości 60 cm. Pędy niekwitnące są krótsze od pędów kwiatostanowych. Liście trójkątnie jajowate, owłosione tylko na nerwie głównym, długości 8-12 mm, szarozielone, wiosną czerwono nabiegłe. W okresie późniejszym zielenieją. Na zdrewniałych nasadach pędów liście utrzymują się nawet zimą, a więc jest to roślina częściowo zimozielona. Podczas zimy zielone liście brunatnieją i czerwienieją. Kwiaty liczne, w dość luźnych, wydłużonych wiechach. Kielichy kwiatów purpurowe, korony różowopurpurowe, długości 7-14 mm. Rurka wiele dłuższa od kielicha. Kwitnie późno, w sierpniu i wrześniu. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, ciepłym i osłoniętym, na glebie mineralnej, przepuszczalnej i mniej lub bardziej zasadowej. Odmiana odporna na choroby i szkodniki. Uważana za odporną na mróz, ale z pewnością mniej wytrzymała od odmian lebiodki pospolitej. Może znaleźć miejsce na rabatach bylinowych, w nasadzeniach naturalistycznych jako składnik suchej łąki kwietnej, a także w ogródkach ziołowych, bardziej dla dekoracji niż dla słabego aromatu. Zazwyczaj sadzi się ją w małych grupach, po kilka roślin razem, nie przekraczając liczby 7 na 1 m2.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
297
osób online