Pinus banksiana 'Schoodic'

Pinus strobus 'Greg'

sosna wejmutka ‘Greg’

Dekoracyjny, gęsty krzew iglasty o regularnym, kulistym pokroju. Rośnie dość powoli. Po 10 latach osiąga średnicę do 1 m. Ozdobą są srebrzystozielone, długie, delikatne, wiotkie igły, zebrane po pięć. Sosna wejmutka nie jest szczególnie wymagająca w stosunku do gleby, w Ameryce uważana jest za gatunek pionierski. W pełni wytrzymuje niskie temperatury. Strefa mrozoodporności 5b. Do sadzenia na stanowiskach suchych i słonecznych. Doskonała forma miniaturowa wyróżniająca się zarówno ze względu na rodzaj igieł, jak i na geometrycznie precyzyjny kształt. Może być oferowana w handlu, jako miniaturowe drzewko zaszczepione na niewysokim pniu. Nadaje się do ogrodów przydomowych, ogrodów skalnych i większych donic. opracowano na podstawie ankiety Konkursu Roślin - Nowości 2009; zgłaszający: Szkółka Krzewów Ozdobnych Jolanta i Jan Nowaczyk

Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

Hosta 'Summer Breeze'

funkia 'Summer Breeze'

Średnich rozmiarów odmiana o żółto obrzeżonych liściach. Sport odmiany ‘Summer Music’ uzyskany w 1999 roku przez Marka Zilisa i Jane Diesen. Kępiasta bylina dorastająca do 0,6 m wysokości i 1,2 m średnicy. Blaszki liściowe grube, owalne do zaokrąglonych, z zaostrzonym wierzchołkiem, u nasady sercowate, mają do 21 cm długości i do 18 cm szerokości, ciemnozielone, obwiedzione szeroką, nieregularną, żółtozieloną obwódką Atrakcyjne żebrowane unerwienie. Powierzchnia liści jest lekko pofalowana, delikatnie pomarszczona. Ogonki liściowe krótkie, szerokie, zielone, na brzegach żółtawe. Kwiaty lejkowate, lawendowe, zebrane w groniaste kwiatostany wyniesione ponad liście. Kwitnie w lipcu. Roślina polecana do sadzenia na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach półcienistych. Odmiana odporna na mróz, polecana do sadzenia na rabatach oraz w pojemnikach.

Cornus officinalis

dereń japoński

Wysoki krzew lub niewielkie drzewko, będące dalekowschodnim odpowiednikiem europejskiego derenia jadalnego. Można go zaliczyć zarówno do roślin ozdobnych jak i owocowych. W zależności od warunków uprawy, osiąga od 5 do 8 m wysokości. Liście dość duże, eliptyczne, zielone, jesienią przebarwiające się na piękny czerwony kolor. Pąki kwiatowe zawiązują się w poprzednim okresie wegetacyjnym. Kwiaty żółte, bardzo liczne, gęsto porastające zeszłoroczne pędy, pojawiają się bardzo wczesną wiosną, w III-IV. Kwitnienie stanowi pierwszy, cenny pożytek dla pszczół i jest zwiastunem długo oczekiwanej wiosny. Jeżeli w grupie rośnie więcej krzewów, z kwiatów rozwijają się czerwone, dojrzewające jesienią owoce. Owoce są jadalne, nadają się na przetwory i nalewki. Gatunek wymaga gleb żyznych, stanowisk słonecznych lub półcienistych. Odporny na suszę, nadaje się do sadzenia w warunkach miejskich. Całkowicie odporny na niskie temperatury, do sadzenia w całym kraju. Rzadko oferowany gatunek, trudny do odróżnienia od rodzimego derenia jadalnego, prawdopodobnie bardziej odporny i wytrzymały, wart większego upowszechnienia.