Prunus laurocerasus 'Grüner Teppich'

Salix ×finmarchica

wierzba fińska

Naturalny mieszaniec wierzb rosnących w Skandynawii. Dekoracyjna, karłowa wierzba o bardzo niskim wzroście i pokładających się pędach, zakorzeniających się w glebie. Osiąga wysokość do 20-30 cm. W sprzyjających warunkach może dość szeroko się rozrastać. Gałązki cienkie, gęsto ułożone. Wczesną wiosną, w III-IV, zależnie od przebiegu pogody, pojawiają się bardzo ładne kwiatostany – kotki, na których widoczne są żółte pylniki kwiatów męskich. Kotki gęsto pokrywają gałązki. Liście drobne, wąskie, eliptyczne, zielonopopielate, pokryte gęstym kutnerem, rozwijają się wkrótce po kwitnieniu. Jak większość wierzb wymaga gleb wilgotnych, próchnicznych. Dobrze rośnie przy brzegach stawów, cieków wodnych, na podmokłych glebach. W miejscach bardziej suchych także dobrze sobie daje radę. Wymaga stanowisk słonecznych lub półcienistych. Roślina całkowicie odporna na niskie temperatury, nadaje się do sadzenia w całym kraju. Może być wykorzystana w małych ogrodach, jako roślina okrywowa. Bywa oferowana w handlu, w formie szczepionej na niskim pniu, jako dekoracyjne miniaturowe drzewko. W tej formie bardzo ładnie prezentuje się na rabacie oraz posadzona do pojemnika dla dekoracji balkonu i tarasu.

Chamaecyparis lawsoniana 'Stewartii'

cyprysik Lawsona 'Stewartii'

Jedna z popularniejszych odmian pochodząca z Anglii, wprowadzona do handlu około 1900r. Tworzy ona szeroko stożkowe drzewa , o szybkim wzroście i raczej luźnej koronie, osiągające w wieku 10 lat ponad 3 m wysokości. Stare egzemplarze tego cyprysika mogą dorastać nawet do ponad 10 m wysokości. Pędy pokryte są łuskami o złocistożółtym kolorze, które w okresie zimowym przyjmują bardziej żółto-zielone zabarwienie. Rośliny mają przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe ale źle reagują na dłuższe okresy suszy. Stanowisko do ich uprawy powinno być słoneczne i zaciszne. Odmiana ‘Stewartii’ polecana jest do nasadzeń pojedynczych i dużych kompozycji ogrodowych jako ich dominujący barwny element a także do nasadzeń szpalerowych, szczególnie w zachodniej części kraju i w pasie nadmorskim. W północno-wschodniej części kraju podczas surowych zim rośliny mogą przemarzać.

Rosa ELFRID 'Kormuse'

róża ELFRID 'Kormuse'

Cenna odmiana okrywowa o łososioworóżowych kwiatach i wiotkich pędach. Pąki są wydłużone, ostro zakończone, kwiaty półpełne do pełnych, zbudowane z 20-40 płatków, nieduże, mają około 6 cm średnicy. Kwiaty są płaskie do wklęsłych, zebrane w wielokwiatowe, bardzo duże ale luźne kwiatostany. Dosyć dobrze utrzymują kolor, nie blakną w słońcu. Kwiaty są bez zapachu. Krzew kwitnie bardzo obficie, powtarza kwitnienie aż do mrozów. Kolejne kwiatostany tworzą się pod już przekwitającymi. Płatki po kwitnieniu dość łatwo się osypują. Pędy pokładające się, łukowate, dobrze rozgałęzione, z licznymi kolcami. Liście zielone, błyszczące, dość duże. Krzewy rosną szybko, są żywotne, gęste, tworzą w nasadzeniach zwartą, jednolitą powierzchnię. Sadzone swobodnie osiągają przeciętnie do 40-50 cm wysokości i 1 m szerokości. Tolerancja na choroby jest dość wysoka, krzewy są przeciętnie odporne na mróz. Na zimę wystarczy ściółkowanie grubszą warstwą kory. Coroczne cięcie nie jest konieczne, zależy od warunków zimowych, przeważnie wystarczy odmładzanie krzewów poprzez ścinanie wszystkich pędów co kilka lat na wysokości około 20 cm. Odmiana tolerancyjna na wysokie temperatury, nadaje się na gorące i silnie nasłonecznione stanowiska, południowe skłony skarp. Ma niewysokie wymagania pielęgnacyjne, dobrze prezentuje się na dużych areałach. Można ją sadzić na terenach zieleni publicznej, w parkach, przy trasach komunikacyjnych i ulicach. Wytrzymałość na mróz i tolerancja na choroby sprawiają, że jest odpowiednia do uprawy amatorskiej, polecana na rabaty, do ogrodów skalnych oraz do kompozycji wielogatunkowych. Ładnie się prezentuje w formie piennej oraz uprawiana w pojemnikach. Rozstawa sadzenia co 50-60 cm.

Juniperus sabina 'Rockery Gem'

jałowiec sabiński 'Rockery Gem'

Odmiana w uprawie znana od 1978 roku, ale w Polsce dotąd mało popularna. Krzew nisko i szeroko rozrastający się, w młodym wieku nawet płożący. W uprawie stare okazy osiągają 2 m średnicy i około do 0,6-0,8 m wysokości. Ulistnienie w przewadze igiełkowate, o ładnym stalowoniebieskim zabarwieniu latem i zimą, wiosną w czasie wzrostu bardziej zielonostalowym. Odmiana wytrzymała na mrozy, tolerancyjna co do gleby. Polecana do sadzenia w terenach zieleni, jako roślina okrywowa do obsadzania skarp, zboczy i nasypów, w ogrodach do większych założeń skalnych i alpinariów oraz pojedynczo na rabaty w zestawieniach kolorystyczno-pokrojowych.