Ginkgo biloba 'Roswitha'
miłorząb dwuklapowy 'Roswitha'
pokrój: drzewiasty rozłożysty
pokrój: drzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość: od 5 m do 10 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
nasłonecznienie: stanowisko półcieniste
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża: roślina tolerancyjna
zastosowanie: zieleń publiczna
Wolno rosnąca odmiana o horyzontalnym pokroju i pstrych liściach. Spontaniczna mutacja powstała na odmianie 'Horizontalis'. Została znaleziona w 1992 r. przez Rudolfa Dirra w Asbach-Bäumenheim w Niemczech. Korona dość luźna, otwarta. Ciemnozielone, wachlarzowate liście posiadają kremowobiałe do kremowych, nieregularne paskowania, podobne jak u odmiany 'Variegata'. Wielkość liści typowa jak u gatunku, 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku, dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Podobnie jak inne odmiany o pstrych liściach, 'Roswitha' wykazuje tendencję do rewersji (pojawiają się tylko zielone liście), takie pędy należy wycinać. Preferuje gleby żyzne, dostatecznie wilgotne, przepuszczalne, zasobne w próchnicę o lekko kwaśnym odczynie (pH 5-6). Stanowisko powinno być osłonięte od wiatru, ciepłe, lekko ocienione. W pierwszych latach uprawy rośliny (system korzeniowy oraz korony) warto zabezpieczyć przed przemarzaniem. Drzewo jest odporne na choroby, szkodniki oraz toleruje zanieczyszczenie powietrza. Jest to nietypowa odmiana, poszukiwana przez amatorów ciekawych roślin. Nadaje się do sadzenia jako soliter w przydomowych ogrodach oraz w założeniach parkowych.
pochodzenie | odkrywca, hodowca (selekcjoner): Rudolf Dirr, 1992 Asbach-Bäumenheim, Niemcy |
grupa roślin | iglaste |
grupa użytkowa | iglaste |
forma | małe drzewo lub duży krzew |
siła wzrostu | roślina wolnorosnąca |
pokrój | drzewiasty rozłożysty drzewiasty wyprostowany |
docelowa wysokość | od 5 m do 10 m |
barwa liści (igieł) | ciemnozielone wielobarwne, pstre lub obrzeżone |
zimozieloność liści (igieł) | liście opadające na zimę |
nasłonecznienie | stanowisko słoneczne stanowisko półcieniste |
wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego roślina tolerancyjna |
rodzaj gleby | roślina tolerancyjna gliniasta próchniczna przeciętna ogrodowa |
walory | ozdobne z liści/igieł odporność na zanieczyszczenia ładne jesienne zabarwienie |
zastosowanie | ogrody osiedlowe soliter (pojedynczo) w grupach rabaty ogrody orientalne ogrody wrzosowiskowe ogrody skalne szpaler zieleń publiczna parki ogrody przydomowe |
strefa | 5a |
STREFA | Temp. minimalne |
5B | -26°C / -23°C |
6a | -23°C / -21°C |
6b | -20°C / -18°C |
7a | -18°C / -15°C |
7b | -15°C / -12°C |