Ginkgo biloba 'Roswitha'

miłorząb dwuklapowy 'Roswitha'

pokrój: drzewiasty rozłożysty

pokrój: drzewiasty wyprostowany

docelowa wysokość: od 5 m do 10 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Wolno rosnąca odmiana o horyzontalnym pokroju i pstrych liściach. Spontaniczna mutacja powstała na odmianie 'Horizontalis'. Została znaleziona w 1992 r. przez Rudolfa Dirra w Asbach-Bäumenheim w Niemczech. Korona dość luźna, otwarta. Ciemnozielone, wachlarzowate liście posiadają kremowobiałe do kremowych, nieregularne paskowania, podobne jak u odmiany 'Variegata'. Wielkość liści typowa jak u gatunku, 5–8 cm, z charakterystycznym wcięciem na wierzchołku, dzielącym blaszkę liściową na dwie klapy (bilobus – dwuklapowy). Widlaste unerwienie liści jest szczególną cechą pierwotną. Nerwy rozchodzą się wachlarzowato od nasady liścia po brzegi blaszki liściowej. Jest to unerwienie nie spotykane u roślin okrytonasiennych. Liście jesienią przebarwiają się na żółty kolor. Tworzy 2 rodzaje pędów: nagie, żółtobrązowe, ułożone pionowo długopędy oraz znacznie mniejsze i cieńsze, wałeczkowate krótkopędy pokryte licznie bliznami po opadłych liściach. Pąki brązowe, szerokostożkowate, okryte łuskami. Podobnie jak inne odmiany o pstrych liściach, 'Roswitha' wykazuje tendencję do rewersji (pojawiają się tylko zielone liście), takie pędy należy wycinać. Preferuje gleby żyzne, dostatecznie wilgotne, przepuszczalne, zasobne w próchnicę o lekko kwaśnym odczynie (pH 5-6). Stanowisko powinno być osłonięte od wiatru, ciepłe, lekko ocienione. W pierwszych latach uprawy rośliny (system korzeniowy oraz korony) warto zabezpieczyć przed przemarzaniem. Drzewo jest odporne na choroby, szkodniki oraz toleruje zanieczyszczenie powietrza. Jest to nietypowa odmiana, poszukiwana przez amatorów ciekawych roślin. Nadaje się do sadzenia jako soliter w przydomowych ogrodach oraz w założeniach parkowych.

autorzy opisu tekstowego: Tomasz Dymny; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Rudolf Dirr, 1992 Asbach-Bäumenheim, Niemcy
grupa roślin iglaste
grupa użytkowa iglaste
forma małe drzewo lub duży krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój drzewiasty rozłożysty
drzewiasty wyprostowany
docelowa wysokość od 5 m do 10 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
wielobarwne, pstre lub obrzeżone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
roślina tolerancyjna
rodzaj gleby roślina tolerancyjna
gliniasta
próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
odporność na zanieczyszczenia
ładne jesienne zabarwienie
zastosowanie ogrody osiedlowe
soliter (pojedynczo)
w grupach
rabaty
ogrody orientalne
ogrody wrzosowiskowe
ogrody skalne
szpaler
zieleń publiczna
parki
ogrody przydomowe
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Tomasz Dymny Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11994
rośliny
8452
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-04
jałowiec rozesłany 'Nana'
19227
zdjęć
9673
roślin w produkcji
134
osób online