Fothergilla ×intermedia 'Red Licorice'

fotergilla pośrednia 'Red Licorice'

Synonim łaciński.: Fothergilla major 'Red Licorice'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

pokrój: nieregularny

docelowa wysokość: od 0,1 m do 0,2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Krzew o dekoracyjnych kwiatach. Osiąga wysokość do 1,5 m i taką samą szerokość. Rośnie powoli. Liście podobne do liści olchy - w odróżnieniu od gatunku bardziej regularne i wyrównane. Jesienią, najczęściej w październiku, liście przebarwiają się na fantastyczne barwy, od pomarańczowej do czerwonej. Intensywność i czas zmiany barwy zależy od czynników glebowych i wystawy słonecznej. Kwiaty białe, aromatyczne, zebrane w efektowne kwiatostany, rozwijają się na przełomie IV i V. Kwitnie obficie. Czas kwitnienia pokrywa się z czasem rozwoju liści. Dobrze rośnie na glebach próchnicznych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych. Fotergilla preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, ale niezbyt mokre. Stanowisko słoneczne, choć dobrze rośnie także w półcieniu. Rzadką odmianę 'Red Licorice' można zaliczyć do grupy roślin kolekcjonerskich.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Dr Cappiello i John Wachter USA; wprowadzenie do handlu: Bernheim Arboretum and Research Forest Clermont 1995 USA
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
nieregularny
docelowa wysokość od 0,1 m do 0,2 m
barwa liści (igieł) czerwone i purpurowe
ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów białe
pora kwitnienia kwiecień
maj
owoce brązowe
pora owocowania wrzesień
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
próchniczna
walory ładne jesienne zabarwienie
pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
ozdobne z liści/igieł
zastosowanie ogrody przydomowe
ogrody wrzosowiskowe
ogrody orientalne
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
w grupach
strefa 5b
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Poznaj również

zdjecie rosliny: bergenia \'Glockenturm\'

Bergenia 'Glockenturm'

bergenia 'Glockenturm'

Szczególnie ozdobna odmiana bergenii, o niezwykle efektownej, purpuroworóżowej barwie kwiatów. Rozrasta się za pomocą płożących się po ziemi grubych, mięsistych kłączy. Liście duże, skórzaste, błyszczące, gładkie, okrągławe w zarysie, z sercowatą lub zaokrągloną nasadą, osadzone na długich sztywnych ogonkach. Wiosną i latem ciemnozielone, jesienią i zimą, gdy nadchodzą chłody, przybierają stopniowo piękną kasztanowopurpurową barwę. Na intensywność barwy wpływają warunki uprawy. Kolor jest intensywniejszy, gdy rośliny rosną w słońcu i w niesprzyjających warunkach. Okazałe, łopatkowate liście tworzą zwartą przyziemną rozetę wysokości ok. 25 cm i średnicy ok. 30 cm. Z kępy, wiosną w kwietniu i maju, wyrastają długie do 35-40 cm, bezlistne pędy kwiatostanowe, przypominające pędy rabarbaru. W ich szczytowej części rozwijają się liczne, drobne kwiaty w kształcie dzwoneczków, zebrane w gęste wiechowate (wierzchotkowate) kwiatostany. Wnętrze kwiatu wypełniają 3 złączone dołem słupki i 10 pręcików, otoczone przez płatki korony w intensywnym, fioletoworóżowym kolorze i łuskowate, brunatnoczerwone działki kielicha. Ich barwa kontrastuje z błyszczącymi, ciemnozielonymi liśćmi. Odmiana wytrzymała na mrozy, odporna na niesprzyjające warunki uprawy - susze, zasolenie i zanieczyszczenie powietrza, intensywne zacienienie. Optymalne warunki wzrostu zapewnią jej stanowiska półcieniste, o świetle rozproszonym, o glebie żyznej, średnio zwięzłej, wilgotnej, dobrze zdrenowanej, bogatej w materię organiczną. Roślina tolerancyjna w stosunku do kwasowości podłoża. Dobrze rośnie na glebach o pH od 5.5 do 8. Nie lubi stanowisk podmokłych i przenawożenia. W czasie letnich upałów wymaga podlewania. W głębokim cieniu rośliny są wyższe, luźniejsze i mają jaśniejsze liście; w słońcu obficiej kwitną, są bardziej zwarte i ładniej wybarwione. Po kwitnieniu należy usunąć przekwitłe kwiaty i rozsypać nawozy wokół roślin. Ściółkowanie korą pozytywnie wpływa na utrzymanie wilgoci w glebie i zimowanie. Starsze egzemplarze rosnące w silnym zagęszczeniu, w celu przywrócenia wigoru, rozmnaża się przez podział wczesną wiosną lub jesienią. W miarę potrzeby wiosną usuwa się zaschnięte liście. Odmiana efektownie wygląda posadzona w grupach, w brzegowych częściach rabat, w otoczeniu zbiorników wodnych, wzdłuż ogrodowych ścieżek i alejek spacerowych. Może być sadzona w półcienistych miejscach pod drzewami i krzewami, w sąsiedztwie budynków, altan i pergoli, a także w ogrodach skalnych, na murkach kwiatowych i skarpach. Tworzy efektowne zestawienia z kwitnącymi w tym samym czasie roślinami cebulowymi. Doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa. Gęstość sadzenia: 7-11 roślin na m2. Efektownie prezentuje się w pojemnikach. Liście można wykorzystywać w aranżacjach bukietowych. Jesienią kolorowe liście ożywiają rozmaite zakątki ogrodu.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
294
osób online