Fragaria 'White Dream'

Hydrangea serrata 'Yae-no-amacha'

hortensa piłkowana 'Yae-no-amacha'

Zwarty krzewy o półkulistym pokroju dorastający do około 1-1,2 m wysokości. Pędy drobne, słabo rozgałęzione. Liście eliptyczne, zaostrzone, piłkowane, ciemnozielone z delikatnym zaczerwienieniem, jesienią przebarwione na czerwono. Wierzchołek i brzegi liści podgięte do dołu. W lipcu na szczytach pędów pojawiają się nieduże, baldaszkowate kwiatostany o średnicy około 5 cm, zbudowane z 2 rodzajów kwiatów: zebranych centralnie drobnych, różowych lub niebieskich kwiatów płodnych oraz znacznie większych, położonych na brzegach kwiatostanu kwiatów płonnych w kolorach od jasnoróżowego po niebieski. Kwiaty płonne niezbyt liczne, ale pełne i bardzo dekoracyjne. Najmłodsze płatki wewnętrzne są jaśniejsze, początkowo kremowoseledynowe, następnie lilaróżowe, później w pełni kwitnienia zabarwienie jednolite. Kwiaty pojawiają się na pędach dwuletnich i jednorocznych. Kwitnienie trwa do połowy września. Krzew najlepiej rośnie na stanowiskach półcienistych, na glebach żyznych, próchnicznych, stale umiarkowanie wilgotnych o odczynie kwaśnym do obojętnego. Polecany do nasadzeń pojedynczych i grupowych w ogrodach przydomowych, na miejscach ciepłych, zacisznych, osłoniętych od wiatru. Odmiana wyhodowana w Japonii w latach 60 XX wieku.

Cryptomeria japonica 'Monstrosa Nana'

szydlica japońska 'Monstrosa Nana'

Odmiana karłowa, o nieregularnym pokroju, osiągająca do 1 m wysokości. Pędy krótkie, gęsto ułożone. Ulistnienie w formie igieł od 0,4 do 1,2 cm długości, zielone, zimą brązowiejące. Wymagania glebowe i wilgotnościowe duże. Do uprawy wymaga żyznych, próchnicznych i wilgotnych gleb oraz ciepłych, osłoniętych stanowisk w najcieplejszych rejonach Polski. Polecana do nasadzeń przydomowych i pojemników. Odmiana pochodzenia japońskiego wprowadzona do uprawy w Europie w 1939 r.

Chamaecyparis nootkatensis 'Aureovariegata'

cyprysik nutkajski 'Aureovariegata'

Średniej wielkości drzewo rosnące w kształcie miej lub bardziej regularnego stożka, osiągające po 10 latach uprawy 2 m wysokości. U młodych roślin korony stosunkowo luźne, z wiekiem stają się mocniej zabudowane, wyraźnie dwubarwne. Boczne gałązki zwisające, płasko rozgałęzione, sinozielone z licznymi odbarwieniami. Fragmenty gałązek pozbawione chlorofilu kremowo żółte, intensywnie wybarwione na młodych przyrostach, latem jaśniejsze, zimą często brązowieją. Wystawione na słońce podczas bezchmurnej, mroźnej pogody często ulegają uszkodzeniu, ale z nadejściem wiosny ponownie pojawiają się na nowych przyrostach. Całe rośliny są pstre i zwracają na siebie uwagę. Drzewo łatwe w uprawie, mało wymagające w stosunku do gleby, ale nieco bardziej wrażliwe na silny mróz niż odmiany o jednolicie zielonych gałązkach. Najlepiej rośnie w miejscach wilgotnych, słonecznych lub lekko ocienionych, osłoniętych od wiatru. Odmiana polecana do uprawy w ogrodach przydomowych, sadzona pojedynczo na miejscach eksponowanych lub w zestawieniach kolorystycznych z innymi roślinami iglastymi.

Picea glauca 'Alberta Globe'

świerk biały 'Alberta Globe'

Karłowa, wolno rosnąca odmiana świerka o kulistym, w starszym wieku kopulastym pokoju. Osiąga po 10 latach uprawy około 0,3 m średnicy. Sport odmiany ‘Conica’ uzyskany przed 1967 rokiem w Holandii przez C. Strenga Jr. w Boskoop. Roczne przyrosty mają zaledwie o 2-3 cm długości. Brak przewodnika. Pędy cienkie, wyrastające promieniście ze środka krzewu, tworzą jasnozielone kule o nieregularnej powierzchni. Gałązki krótkie, bardzo gęsto upakowane jedna obok drugiej. Igły jasnozielone, krótkie, długości 8 mm, delikatne, ułożone promieniście wokół gałązek, delikatnie kłujące w dotyku. Roślina nietrudna w uprawie, polecana do sadzenia na glebach zasobnych w składniki pokarmowe, stale wilgotnych, przepuszczalnych, lekko kwaśnych, na stanowiskach słonecznych. Odmiana odporna na mróz. W bezśnieżne zimy zaleca się osłanianie krzewów od strony południowej stroiszem, cieniówką lub agrowłókniną. Lekkie okrycie zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorka sosnowca pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów żerowania szkodnika w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Czasami na roślinach mogą pojawić się długie pędy charakterystyczne dla gatunku. Pędy te należy usuwać. Pozostawienie tego typu rewersji może doprowadzić do szybkiego zagłuszenia odmiany. Odmiana polecana do sadzenia w małych ogrodach przydomowych, na skalniakach, na rabatach z miniaturowymi roślinami iglastymi lub na wrzosowiskach. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.