Rhododendron 'Mayaro'

azalia 'Mayaro'

Grupa Azalea

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 0,5 m do 1 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

Odmiana wyjątkowej urody. Wolnorosnąca. Kwiaty wielobarwne, kremoworóżowołososiowe, dwa płatki ciemniejsze, górny płatek cały pomarańczowy. Brzegi płatków mocno pofalowane. Kwiaty duże, pachnące. Odmiana bardzo odporna na mączniaka.

autorzy opisu tekstowego: Alekasandra Kusibab-Wyka Gospodarstwo Ogrodnicze Aleksandra KUSIBAB-WYKA

pochodzenie pierwsza publikacja: Julia Westhoff 2008 The International Rhododendron Register, RHS; odkrywca, hodowca (selekcjoner): Dr Karl-Heinz Hübbers NIemcy; wprowadzenie do handlu: Gospodarstwo Ogrodnicze T. Kusibab 2011 Polska
grupa roślin wrzosowate
grupa użytkowa azalie wielkokwiatowe
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój kulisty
docelowa wysokość od 0,5 m do 1 m
barwa liści (igieł) jasnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów wielobarwne
pora kwitnienia maj
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn kwaśny
rodzaj gleby próchniczna
walory pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
ogrody wrzosowiskowe
rabaty
w grupach
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Alekasandra Kusibab-Wyka Gospodarstwo Ogrodnicze Aleksandra KUSIBAB-WYKA

Poznaj również

zdjecie rosliny: bylica draganek

Artemisia dracunculus

bylica draganek

Bylica estragon, zwana też bylicą głupich, dragankiem i estragonem, to aromatyczna bylina wytwarzająca liczne zdrewniałe, pełzające kłącza, których kształty przypominają dziwne zwierzęce postacie – jaszczurki, węże lub smoki. To podobieństwo znalazło odzwierciedlenie w łacińskiej nazwie gatunku „dracunculus”. Pędy tej rośliny są częściowo zdrewniałe, wzniesione i silnie rozgałęzione w środkowej i wierzchołkowej części. Osiągają wysokość 60-120 cm. Liście siedzące, całobrzegie, niepodzielone, w zarysie lancetowate lub równowąskie, długości 2-6 cm i szerokości 2-8 mm. Od lipca do września wierzchołkowe części pędów pokrywają się bardzo drobnymi, kulistawymi koszyczkami kwiatowymi, złożonymi z zielonkawożółtych, rurkowatych kwiatów. Liczne, zwisające koszyczki zebrane są w luźne, wydłużone wiechy. Bylica estragon preferuje słoneczne stanowiska i lekkie lub średnio zwięzłe, próchniczne, dobrze zdrenowane, neutralne lub zasadowe gleby. Toleruje susze i lekkie ocienienie. W czasie surowych zim, w naszym klimacie estragon może przemarzać, dlatego zanim nadejdą mrozy należy ściąć pędy i okryć system korzeniowy. Rośliny rozmnażamy przez podział starszych egzemplarzy wczesną wiosną lub sadzonkowanie wierzchołkowej części pędów. Bylica estragon nadaje się do sadzenia w ogrodach naturalistycznych, zwłaszcza na rabatach ziołowych z innymi lubiącymi słoneczne stanowiska ziołami. Suszone i świeże ziele ma właściwości lecznicze, wchodzi w skład mieszanek ziołowych. Znalazło także zastosowanie w kuchni, jako dodatek do sałatek, zup, sosów i innych potraw. Olejek estragonowy jest cennym surowcem farmaceutycznym i kosmetycznym. Podejmuje się również próby wykorzystania związków zawartych w estragonie w walce ze szkodnikami warzyw i zbóż.

Dostępne u producenta
zdjecie rosliny: szałwia omszona \'Adrian\'

Salvia nemorosa 'Adrian'

szałwia omszona 'Adrian'

Interesująca odmiana popularnej szałwi omszonej o białych kwiatach. Osiąga wysokość do 40 cm, a więc nieco mniej od innych odmian tego gatunku. Nie rozrasta się szeroko, tworzy półkuliste kępy. Pędy liczne, wzniesione, 4-kanciaste, z liśćmi jajowatopodługowatymi, barwy brudnozielonej. Liście pomarszczone, na krótkich ogonkach. Na wierzchołkach rozgałęzionych pędów od czerwca, czasem nieco wcześniej, wyrastają długie, kłosowate kwiatostany z białymi, drobnymi kwiatami i okazałymi podkwiatkami. Kwiaty zebrane są w okółki, w dole kwiatostanu luźniejsze, w górze ułożone bardzo gęsto. Po okresie obfitego kwitnienia, gdy najdłuższe kwiatostany mają rozwinięte kwiaty tylko na wierzchołkach, należy szałwię przyciąć dość nisko, prawie tuż nad ziemią. Szybko wyrosną nowe pędy i zakwitną jesienią. Po przycięciu dobrze jest nawozić szałwie nawozową mieszanką wieloskładnikową. Szałwie najobficiej kwitną na stanowiskach słonecznych. Lekkie ocienienie jest dopuszczalne, ale kwiatostany będą luźniejsze i wydłużone. Gleba powinna być przepuszczalna, żyzna, może być okresowo mniej wilgotna. Choroby i szkodniki nie są poważnym zagrożeniem. W warunkach Polski szałwia jest całkowicie zimotrwała. Podstawowym miejscem sadzenia odmian szałwi są słoneczne rabaty bylinowe. Może także uzupełniać zestaw roślin na łąkach kwietnych. Rzadziej spotyka się szałwie na kwietnikach jednorodnych lub w pojemnikach tarasowych. Zwykle sadzi się 5-8 roślin na 1 m2.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9119
roślin w produkcji
153
osób online