Hydrangea serrata 'Grayswood'

hortensja piłkowana 'Grayswood'

Grupa Lacecap

synonim polski: hortensja chropawa 'Grayswood'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

wilgotność: podłoże wilgotne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

nagrody: RHS Awards of Garden Merit 1948 i AGM 1992

Jedna z najwyższych odmian H. serrata, mimo swojego sędziwego wieku znajduje się w czołówce najwartościowszych odmian tego gatunku uprawianych w Europie. Została przywieziona w 1888 roku z Japonii do Anglii i nazwana przez Mr. Chambersa z Grayswood Hill – stąd nazwa odmiany. Ceni się ją za urodę, wigor i silny system korzeniowy. Jest podobna do odmian o japońskim rodowodzie, m.in. do ꞌTokyo Delightꞌ, ale ta ma kwiaty białe, i do ꞌBluebirdꞌ, która jest dwukrotnie mniejsza. Krzewy mogą być bardzo okazałe i na dobrym stanowisku dorastają do 1,8–2,0 m wysokości oraz 1,2–1,5 m szerokości, zakwitają nieco później od innych odmian tego gatunku, kwitną długo, od początku lipca do września. Pędy są purpurowobrązowo nabiegłe, dość mocne i wzniesione, ale przy obfitym kwitnieniu lekko przewisają. Liście są eliptyczne, ciemnozielone, matowe, dość duże 10–15 cm długości, z głęboką nerwacją, szybko się przebarwiają i już od wczesnego lata do późnej jesieni pojawiają się na brzegach czerwonobrązowe tonacje. Intensywność jesiennego przebarwienia zależy od stanowiska – mocniej wybarwiają się w miejscach nasłonecznionych i na glebach kwaśnych. Kwiatostany to dość duże, płaskie, lekko wypukłe podbaldachy, początkowo białe, potem od brzegów przybierają barwy pastelowe, w zależności od kwasowości gleby, jasnoróżowe lub błękitne. Złożone są z niepozornych kwiatów płodnych, które otacza korona 9–10 eleganckich kwiatów sterylnych barwy bladoniebieskiej po bladoróżową. Kwiaty płonne utworzone są z wydłużonych i zaostrzonych 3–4(5) płatków (botanicznie są to działki okwiatu), mocno ząbkowanych, nie zachodzących na siebie, przy czym jeden płatek jest zawsze dużo większy. Jesienią przekwitając zmieniają barwę na jaskrawo karminowoczerwoną, po jasną czerwień, niekiedy z zielonymi lub fioletowymi tonacjami – w zależności od kwasowości podłoża. Do tej wyjątkowej gry kolorów potrzebują pełnego słońca. Odmiana jest mało podatna na choroby, o nieco wyższej od H. macrophylla tolerancji na bezpośrednie nasłonecznienie. Preferuje gleby bogate w próchnicę, wilgotne, niezbyt ciężkie, przepuszczalne. Ze względu na średnią mrozoodporności do –20°C, krzewy należy ściółkować, co chroni je przed wahaniami temperatury zarówno latem jak i zimą. Ze względu na duże wymiary odmiana jest polecana do większych ogrodów oraz do sadzenia w parkach naturalistycznych, w grupach lub na wysokie szpalery, ale tylko w korzystnych warunkach klimatycznych. Dobrze prezentuje się na tle wysokich krzewów iglastych. Warto komponować ją również z krzewami z rodzaju Rhododendron, które mają równie okazałe kwiatostany i te same potrzeby środowiskowe. Baldachy nadają się również na kwiat cięty.

autorzy opisu tekstowego: Hanna Grzeszczak-Nowak; Związek Szkółkarzy Polskich

pochodzenie odkrywca, hodowca (selekcjoner): Mr. Chambers z Grayswood Hill Wielka Brytania; wprowadzenie do handlu: Andre Briant Jeunes Plants 1888 W. Brytania
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu roślina szybkorosnąca
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów kwiatostan
barwa kwiatów różowe
purpurowe
niebieskie
pora kwitnienia wrzesień
sierpień
lipiec
nasłonecznienie stanowisko półcieniste
wilgotność podłoże wilgotne
podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn lekko kwaśny do obojętnego
odczyn kwaśny
rodzaj gleby gliniasta
próchniczna
przeciętna ogrodowa
walory ozdobne z liści/igieł
ozdobne z kwiatów
ciekawy pokrój
zastosowanie w grupach
kwiaty cięte
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
ogrody orientalne
parki
ogrody przydomowe
nagrody RHS Awards of Garden Merit 1948 i AGM 1992
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Hanna Grzeszczak-Nowak Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11859
rośliny
8292
opisów

Ostatni wpis:

2024-11-28
skimia japońska 'Rubella'
19191
zdjęć
9523
roślin w produkcji
156
osób online