Eremurus himalaicus

Akebia quinata 'Alba'

akebia pięciolistkowa 'Alba'

Pnącze o silnym wzroście. Liście półzimozielone, złożone z 5 skórzastych, jasnozielonych listków. Kwiaty męskie i żeńskie czysto białe, pachnące. Dobry zapylacz innych odmian. Kwitnie kwiecień - maj. Ma bardzo interesujące owoce, przypominające kształtem serdelki, z jadalnym miąższem w środku. Pędy owijają się wokół podpór. Nadaje się do sadzenia przy ogrodzeniach i różnych podporach. Można pozwolić, aby wspinało się po drzewach. Szczególnie przydatne do obsadzania altan, pergoli czy bramek.

Chamaecyparis nootkatensis 'Variegata'

cyprysik nutkajski 'Variegata'

Stara odmiana prawdopodobnie niemieckiego pochodzenia notowana w uprawie już około 1873r. Tworzy ona dosyć rzadko ugałęzione drzewa o stożkowym pokroju i średnio szybkim wzroście, osiągające po 10 latach uprawy ok. 2 m wys. i 1.2 m szerokości. Stare rośliny w dobrych warunkach mogą dorastać nawet do ponad 5 m wysokości. Pędy mocne, sztywne, odstające od pnia a pędy II i III rzędu lekko zwisające. Ulistnienie jest łuskowate, szaro-zielone z dużą ilością białych fragmentów (z genetycznego punktu widzenia jest to chimera sektorialna). Rośliny mają przeciętne wymagania glebowe i wilgotnościowe i dosyć dobrze znoszą okresową suszę. Stanowisko do ich uprawy powinno być słoneczne. Odmiana ‘Variegata’ polecana jest do nasadzeń pojedynczych w wyeksponowanych miejscach i dużych kompozycji ogrodowych jako ich dominujący barwny element. Rośliny mają dobrą mrozoodporność i mogą z powodzeniem rosnąć na terenie całego kraju. Odmiana ta ze względu na długą historię rozmnażania jest obecnie reprezentowana przez kilka nieznacznie różniących się klonów.

Clematis 'The First Lady'

powojnik 'The First Lady'

Amerykańska odmiana o jasnoniebiesko-fioletowych kwiatach ze srebrzystym odcieniem i jasno purpurową pręgą przez środek działek, średnicy 17-20cm, złożonych najczęściej z 6-8 ostro zakończonych działek z pofalowanymi brzegami. Pręciki mają czerwonopurpurowe pylniki i różowobiałe nitki. Kwitnie maj - czerwiec i sierpień-wrzesień. Osiąga wysokość 2-3m. Podpór czepia się ogonkami liściowymi. Przydatna do uprawy przy ogrodzeniach, altanach, kratach, tyczkach i innych podporach ogrodowych. Może wspinać się po naturalnych podporach, np. krzewach liściastych lub iglastych oraz krzewinkach niewymagających silnego cięcia. Szczególnie ładnie wygląda na ciemnym tle i w połączeniu z żółto listnymi lub żółto kwiatowymi roślinami. Dobra do uprawy w pojemnikach.

Platycladus orientalis 'Justyna'

biota wschodnia 'Justyna'

Zwarty, wielopędowy, wolno rosnący krzew o jajowatym pokroju, osiągający po 10 latach uprawy około 1 m wysokości. Roślina charakteryzuje się bardzo regularnym, równoległym ułożeniem gałązek, które przypominają ułożenie kartek w stojącej, otwartej książce (potocznie roślinę nazywa się „książkową tują”). Pędy są wzniesione, gałązki wachlarzowato rozgałęzione w jednej płaszczyźnie, ustawione pionowo, pokryte płaskimi, jasnozielonymi łuskami. Ich intensywna barwa utrzymuje się przez cały rok, także w okresie zimy. Na dorosłych egzemplarzach, zwykle dopiero po wielu latach uprawy, mogą pojawić się okrągławe szyszki zbudowane ze sztywnych łusek z charakterystycznie odgiętymi, hakowatymi wyrostkami na wierzchołkach. Szyszki te przed dojrzeniem są ozdobne, zielone, przyciągają uwagę oryginalnym kształtem. Po dojrzeniu brązowieją i wysychają, uwalniając drobne nasiona. Odmiana odporna na mróz, może być sadzona niemal na całym obszarze kraju, za wyjątkiem Suwalszczyzny i rejonów podgórskich, gdzie w ostre zimy młode egzemplarze są narażone na przemarzanie. Na skutek silnych opadów mokrego śniegu gałązki mogą uginać się i łamać, dlatego późną jesienią rośliny warto lekko związać sznurkiem, co zabezpieczy krzewy przed deformacją. Roślina preferuje gleby wapienne, stanowiska ciepłe i słoneczne, jest rośliną o niewielkich wymaganiach pokarmowych i wilgotnościowych, dobrze znosi upały. Rośnie zdrowo i nie jest atakowana przez szkodniki. Nie wymaga cięcia. Nadaje się do tworzenia niewysokich żywopłotów. Najlepiej prezentuje się w ogródkach przydomowych, sadzona na rabatach pomiędzy innymi roślinami iglastymi, oraz na wrzosowiskach, cmentarzach. Pośród gęsto ułożonych pędów chętnie gniazdują ptaki. Odmiana wyselekcjonowana w latach 80 XX wieku przez Bolesława Wituszyńskiego, polskiego ogrodnika i uznanego hodowcę róż.