Heuchera 'Silver Lord'

Picea glauca 'Zuckerhut'

świerk biały 'Zuckerhut'

Karłowa, bardzo wolno rosnąca forma świerka, tworząca gęste, wąskie, zielone stożki z niebieskim odcieniem, uzyskana w Niemczech w 1987 roku jako mutacja odmiany ‘Conica’. Roślina rocznie przyrasta zaledwie o 6-7 cm, osiągając po 10 latach uprawy około 1 m wysokości. Igły ma krótkie, lekko kłujące, osadzone wokół pędów. Pędy cienkie, brązowe, wałeczkowate, ustawione pionowi, zakończone wyraźnym pąkiem szczytowym. Oba przyrosty jasnozielone, dojrzałe igły ciemnozielone, od spodu niebieskawe. U starszych roślin na szczycie tworzą się widoczne dwa, czasami nawet trzy wierzchołki. Odmiana mało wymagająca, najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i stale wilgotnych, ale całkiem nieźle radzi sobie na większości przeciętnych, lekko kwaśnych gleb ogrodowych. Stanowisko słoneczne. Roślina odporna na mróz, ale w pierwszych latach uprawy zaleca się cieniowanie roślin od strony południowej na zimę. Lekkie okrycie za pomocą cieniówki lub agrowłókniny zabezpieczy igły przed wysychaniem w mroźne, słoneczne dni. Najczęściej igły wysychają od strony nasłonecznionej, wówczas wraz z nadejściem wiosny żółkną i opadają. Podobne objawy może spowodować pojawienie się przędziorków pod koniec wiosny lub latem. Po zauważeniu objawów w postaci żółknięcia igieł w okresie wegetacji krzewy należy opryskać jednym ze środków służących do zwalczania przędziorków (akarycydem). Podniesiona wilgotność powietrza sprzyja ograniczeniu występowania szkodnika. Jeśli w koronie pojawią się silnie rosnące, długie pędy należy je usuwać, bowiem tego typu rewersje mogą spowodować zagłuszenie odmiany i z czasem jej zanikanie. Odmiana nadaje się do tworzenia pokrojowych kompozycji ogrodowych wraz z innymi, wolno rosnącymi roślinami iglastymi. Bardzo dobrze prezentuje się na wrzosowiskach, w ogrodach skalnych a także w pojemnikach. W okresie Bożego Narodzenia może służyć za oryginalną choinkę.

Erica carnea 'Isabell'

wrzosiec krwisty 'Isabell'

Rozłożysta i niska krzewinka o wysokości 15 cm i szerokości 45 cm. Kwitnie na biało od lutego do kwietnia. Brązowe pylniki ładnie kontrastują z białymi kwiatami. Szybko okrywa glebę. Odmiana Kurta Kramera.

Armeria maritima 'Dusseldorfer Stolz'

zawciąg nadmorski 'Dusseldorfer Stolz'

Poduszkowa, zimozielona bylina. Rośnie silniej i rozrasta się bujniej od innych odmian. W czasie kwitnienia osiąga wysokość 15-20 cm. Liście trawiaste, wąskie, szerokości 1-2 mm, z 1 nerwem, mniej lub bardziej owłosione. Kwiaty intensywnie różowoczerwone, na bezlistnych szypułkach, zebrane w główkowate kwiatostany, nieco większe niż u pozostałych odmian. Kwitnie od V do X. Dobrze rośnie na każdej glebie, także piaszczystej, w pełnym słońcu. Nie toleruje dużej zawartości wapnia w glebie. Sadzi się ją w ogrodzie skalnym, na murkach, w ogrodzie wrzosowiskowym. Nadaje się na obwódki i do zadarniania małych powierzchni, także na dachach zazielenianych metodą ekstensywną. Do sadzenia w małych grupach po 3-10 sztuk razem, bądź po kilkadziesiąt roślin razem. Liczba roślin na 1 m2 - 11.

Aster novi-belgii 'Patricia Ballard'

aster nowobelgijski 'Patricia Ballard'

Zwarta, krzaczasta bylina o dekoracyjnych kwiatach, kwitnąca jesienią. Odmiana wyrastająca niezbyt wysoko, osiąga 70 cm wysokości. Rozrasta się za pomocą podziemnych rozłogów. Pędy wyprostowane, sztywne, zdrewniałe, mocno rozgałęzione w wierzchołkowej części. Liście lancetowate, szarozielone. Koszyczki kwiatowe składające się z licznych, różowych kwiatów języczkowatych, ułożonych na brzegach kwiatostanu. Kwiaty języczkowate są wyrównane i tworzą grubą kryzę wokół niewielkiego środka wypełnionego żółtymi kwiatami rurkowatymi. Kwitnie w IX-X. Wymagania glebowe przeciętne. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, przepuszczalnych, na stanowiskach słonecznych. Znosi krótkotrwałe okresy suszy. Źle rośnie na glebach słabych i stale suchych. Roślina odporna na mróz, polecana do uprawy w całej Polsce. Ze względu na niewielkie rozmiary nie wymaga podpór. Odmiana polecana do tworzenia średniego piętra rabat bylinowych w barwnych, jesiennych kompozycjach. Ładnie komponuje się z wieloma bylinami dekoracyjnymi jesienią, z rudbekią, rozchodnikiem okazałym, ozdobnymi trawami i innymi astrami. Nadaje się na kwiat cięty, jako dodatek do bukietów. Podobnie jak inne astry jesienne wymaga odmładzania co kilka lat.