Shepherdia argentea

szeferdia srebrzysta

Synonim łaciński.: Elaeagnus argentea

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże suche

ph podłoża: roślina tolerancyjna

zastosowanie: zieleń publiczna

Krzew rzadko spotykany w ogrodach, pochodzący z środkowej części Ameryki Północnej. Roślina, która dostarczyć może do gospodarstwa domowego oryginalnych owoców. W siedlisku naturalnym dorasta do 4 m wysokości. W naszym klimacie jest rozłożystym krzewem do 2 m. Liście dekoracyjne, eliptyczne, o długości 2-6 cm, ułożone naprzemianlegle lub okółkowo, o barwie podobnej do liści oliwnika, popielatniebieskie. Kwitnie żółtymi drobnymi kwiatami zebranymi w szczytowych częściach pędów. Kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści, w III-IV. Owoce to czerwone pestkowce, 4-6 mm długości, dojrzewające w VIII. Owoce są jadalne, mają kwaśny smak podobny do smaku czerwonych porzeczek. Ma niewielkie wymagania glebowe, dobrze rośnie nawet na słabych, piaszczystych i kamienistych glebach, dobrze znosi suszę. Krzew całkowicie odporny na mróz, nie wymaga okrycia. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Zasługuje na „odkrycie” i szersze upowszechnienie w całym kraju ze względu na swoje niewielkie wymagania i dekoracyjność. Dzięki kolorowym liściom jest dobrze widoczny na tle zielonego tła innych krzewów. Ładnie się komponuje z krzewami o ciemno zabarwionych liściach.

autorzy opisu tekstowego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

zasięg geograficzny środkowa część Ameryki Północnej
grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) szare, niebieskawe, srebrzyste
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia kwiecień
owoce czerwone
ozdobne i jadalne
pora owocowania lipiec
sierpień
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże suche
roślina tolerancyjna
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby piaszczysta
przeciętna ogrodowa
walory jadalne owoce
odporność na zanieczyszczenia
odporność na zasolenie
ozdobne owoce
ozdobne z liści/igieł
roślina kolczasta lub ciernista
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
rekultywacja
zieleń publiczna
żywopłot
w grupach
soliter (pojedynczo)
owoce na przetwory
strefa 5a
STREFA Temp. minimalne
5a -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20<°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Andrzej Kujawa Szkółka „Bąblin” Andrzej KUJAWA

Poznaj również

zdjecie rosliny: bukszpan drobnolistny \'Winter Gem\'

Buxus microphylla 'Winter Gem'

bukszpan drobnolistny 'Winter Gem'

Zimozielony krzew o luźnym pokroju, płaskim wierzchołku i szybkim tempie wzrostu, dorastający do około 3 m wysokości. Rozgałęzione pędy rozprzestrzeniają się już od poziomu gruntu. Odmiana o atrakcyjnych, wąskoeliptycznych lub jajowatych liściach z tępymi wierzchołkami, ciemnozielonmi i błyszczącymi przez cały rok. Kwiaty są niepozorne, rozdzielnopłciowe, zebrane w krótkie grona, miododajne, pojawiają się na przełomie kwietnia i maja. Roślina długowieczna i łatwa w uprawie. Preferuje stanowiska zarówno cieniste jak i słoneczne, wymaga gleb obojętnych lub wapiennych, umiarkowanie żyznych, zasobnych w próchnicę, przepuszczalnych. Na kwaśnym podłożu rośnie słabo i wymaga wapnowania. Krzew odznacza się dużą odpornością na suszę oraz zanieczyszczenie powietrza. Odmiana stosunkowo odporna na mróz, ale we wschodniej i centralnej części kraju wymaga okrywania lub cieniowania, które zabezpiecza zimozielone liście zimą przed wysychaniem. Najlepiej do tego celu nadaje się cieniująca siatka szkółkarska, ewentualnie przewiewne i przepuszczające światło tkaniny ogrodnicze, w żadnym wypadku nie można do tego celu używać folii. Roślina doskonała do formowania. Żywopłoty z bukszpanu należy corocznie przycinać, najlepiej dwukrotnie: wczesną wiosną (w marcu) i w połowie lata, skracając przyrosty o 1/3 długości. Bardziej skomplikowane formy przestrzenne wymagają jeszcze częstszego, ale słabszego cięcia. W przypadku zamierania pędów i liści bukszpanów, porażone fragmenty roślin należy wycinać i palić, a krzewy opryskać fungicydem. Idealna odmiana na obwódki, do obsadzania pojemników tarasowych, a także na cmentarze. Pochodzenie tej odmiany jest trudne do ustalenia ze względu na dużą liczbę nazw synonimicznych. Jest ona bardzo popularna i chętnie rozmnażana przez szkółkarzy.

Dostępne u producenta

Statystyka e-katalogu roślin

11349
rośliny
7792
opisów

Ostatni wpis:

2023-01-20
Cornus kousa 'China Girl'
17988
zdjęć
9118
roślin w produkcji
318
osób online