Syringa BLOOMERANG PINK PERFUME 'Pink Perfume' PBR

Paeonia 'Bowl of Beauty'

piwonia 'Bowl of Beauty'

Piękna i bardzo trwała odmiana piwonii tworząca okazałe kępy wyjątkowo atrakcyjne w czasie kwitnienia. Główną jej ozdobą są duże, dwubarwne kwiaty osadzone na szczytach pędów dorastających do 80 cm wysokości. Dolne liście są podwójnie trójlistkowe. Listki są w zarysie wąskoeliptyczne lub lancetowate, zaostrzone, brzegiem lekko ząbkowane. Różowo-kremowe, miseczkowate kwiaty pojawiają się w czerwcu. Są one zbudowane z szerokich, lilioworóżowych, muszelkowatych płatków korony otaczających jasne wnętrze kwiatu wypełnione wąskimi, kremowożółtymi płatkami pręcikowymi. Ze względu na swoją charakterystyczną budowę roślina jest zaliczana do grupy odmian o kwiatach typu japońskiego. Roślina kwitnie krótko, ale po kwitnieniu zdobi ogród do późnej jesieni bardzo ładnym ulistnieniem. Piwonia należy do bylin łatwych w uprawie, choć dla dobrego wzrostu i obfitego kwitnienia należy jej zapewnić odpowiednie warunki. Przede wszystkim jest rośliną światłolubną, wymaga stanowisk słonecznych, ciepłych, osłoniętych od wiatru. Sadzona na lekko zacienionej rabacie kwitnie nieco dłużej, niż w pełnym nasłonecznieniu. Rośliny preferują gleby głęboko uprawione, bogata w próchnicę, gliniasto-piaszczyste, umiarkowanie wilgotne. W naszych warunkach klimatycznych jest w pełni odporna na mróz i nie wymaga zabezpieczania na zimę. Wskazane jest okrywanie jedynie młodych roślin w pierwszą zimę po posadzeniu. Z uwagi na to, że jest to bylina długowieczna, która na jednym miejscu może rosnąc nawet kilkanaście lat, dlatego należy unikać jej częstego przesadzania. Zabieg przesadzania silnie rozrośniętych kęp piwonii wykonuje się w sierpniu i dopiero wtedy, gdy rośliny zaczynają słabo kwitnąć. Piwonie są odporne na choroby grzybowe, jednak w latach wilgotnych i chłodnych mogą być porażana przez szarą pleśń, zwłaszcza gdy rośliny rosną zbyt gęsto, na mało przewiewnym stanowisku. Wówczas późną jesienią porażone pędy należy ścinać i palić. Piwonia jest uniwersalną rośliną i ma bardzo różnorodne zastosowanie. Efektownie wygląda zarówno w ogrodach przydomowych, ogrodach orientalnych, jak i w parkach miejskich. Dzięki pięknym kwiatom odmianę warto posadzić w grupach na trawnikach, gdzie rośliny utworzą kolorowy szpaler lub żywopłot oddzielający fragment ogrodu. Kwiaty nadają się do ścinania i tworzenia bukietów.

Vinca minor 'Multiplex'

barwinek pospolity 'Multiplex'

Zimozielona, płożąca krzewinka. Odmiana podobna do gatunku, ale bardziej żywotna i ekspansywna. Pędy w dwóch rodzajach: płone płożące się po ziemi i ukorzeniające się w węzłach oraz kwiatowe wznoszące się do ok. 10-15 cm wysokości. Pędy przyrastają rocznie 0,4-0,9 m. Liście węższe i dłuższe od gatunku, skórzaste, ciemnozielone, błyszczące. Kwiaty purpurowofioletowe, 2-3 cm śr., podwójne, rozwichrzone, V i powtórnie IX. Po posadzeniu przewaga kwiatów pojedynczych. Stanowisko półcieniste do cienistego lub słoneczne, jeśli podłoże jest dostatecznie wilgotne. Gleby próchniczne i świeże. Odmiana bardzo mrozoodporna. Podstawowa roślina okrywowa tworząca runo pod drzewami, niedopuszczająca do rozwoju chwastów. Nadaje się do pojemników, na groby oraz jako obwódki grządek, ale wówczas wymaga starannego przycinania. Tradycyjnie używana do przybierania wielkanocnego stołu.

Dioscorea batatus 'Variegata'

pochrzyn chiński 'Variegata'

Bylina o bulwiastych, jadalnych korzeniach, pnących pędach i dekoracyjnych liściach. Pędy owijają się wokół podpór, dorastając do 3 m wysokości. Jesienią pędy zamierają do ziemi. Podziemne bulwy wydłużone, duże, jadalne, w ojczyźnie zwane słodkimi ziemniakami. Liście zielone, upstrzone w różnym stopniu białymi plamkami, błyszczące, sercowate, z 7-9 nerwami. Młode pędy, ogonki liściowe i nerwy młodych liści są purpurowe. W kątach liści, jesienią wytwarzają się małe, brązowe, jadalne, smaczne bulwki o orzechowym smaku. Kwiaty drobne, białe, o przyjemnym cynamonowym zapachu. Kwitnie w czerwcu - sierpniu. Roślina nie całkiem mrozoodporna. Przed zimą podstawę rośliny należy wyściółkować, np. kompostem korowym, aby zabezpieczyć bulwy przed przemarznięciem. Wymaga gleby próchnicznej, dobrze zdrenowanej, wilgotnej, ale nie podmokłej. Pochrzyn należy uprawiać w miejscach ciepłych, słonecznych. Sadzić przy płotach, kratkach lub innych podporach ogrodowych.

Campanula poscharskyana

dzwonek Poszarskiego

Bylina o długich, do 70 cm, pokładających się pędach. Silnie rośnie, ale nie daje rozłogów. Kwitnie obficie. Kwiaty lilaniebieskie, gwiazdkowate, w VI - VIII. Wymaga gleby żyznej, ale przepuszczalnej. Najlepiej wygląda, jeśli przewiesza się przez murki lub kamienie. Do sadzenia w ogrodzie skalnym pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m2 - 9.