Picea abies 'Dr Barański'
świerk pospolity 'Dr Barański'
pochodzenie: polska odmiana
odkrywca, hodowca (selekcjoner): dr inż. Stanisława Barańskiego Polska; wprowadzenie do handlu: BÓR” Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych 2012 Polska
pokrój: przewisający (płaczący, zwisły)
docelowa wysokość: od 15 m do 20 m
nasłonecznienie: stanowisko słoneczne
wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne
Żywotne, szybko rosnące drzewo o zwisających pędach i kopulastym pokroju, dorastające do około 20 m wysokości. Odmiana polska. Tworzy silny, prosty przewodnik od którego odchodzą poziomo ułożone konary wyrastające w regularnych okółkach. Pędy boczne są szeroko rozpostarte, rzadko i słabo rozgałęzione, przewieszają się pod własnym ciężarem do dołu, podobnie jak u form płaczących. W efekcie korona starszych drzew przyjmuje postać malowniczej, ażurowej kopuły. Igły mają około 2 cm długości, są drobne, jasne, szarozielone, gęsto ułożone wokół pędów. Szyszek dotychczas nie zaobserwowano. Świerk pospolity jest gatunkiem rodzimym, przystosowanym do uprawy w klimacie Polski. Drzewa najlepiej rosną na glebach świeżych, gliniasto-piaszczystych, umiarkowanie wilgotnych, lecz nie podmokłych, lekko kwaśnych. Świerk i jego odmiany preferują stanowiska chłodne, o wilgotnym mikroklimacie, nie lubią upału i suszy. Wymagają pełnego nasłonecznienia. Rośliny wykazują całkowitą odporność na mróz, są zdrowe, nie wymagają żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wśród szkodników mogących atakować rośliny, najczęściej spotyka się przędziorki, powodujące żółknięcie i opadanie igieł, oraz ochojnika zielonego, odpowiedzialnego za powstawanie ananasowatych, kolczastych galasów u nasady pędów. Odmiana została znaleziona w 1975 roku w Górach Swiętokrzyskich u podnóża rezerwatu Świnia Góra, na terenie obecnego nadleśnictwa Starachowice. Okaz mateczny rośnie nad brzegiem strumienia w lesie olchowo-brzozowym. W latach osiemdziesiątych XX wieku wichura odłamała wierzchołek wysokiej brzozy, który spadając spowodował złamanie w połowie tego niezwykłego okazu świerka. Dzięki temu możliwe było pozyskanie zrazów i rozmnożenie rośliny. Nowa odmiana została po raz pierwszy wprowadzona do handlu dopiero w 2012 roku przez szkółkę drzew i krzewów ozdobnych Bór, a w 2014 roku została zgłoszona do Konkursu Roślin Nowości międzynarodowej wystawy „Zieleń to Życie” w Warszawie.
| pochodzenie | polska odmiana odkrywca, hodowca (selekcjoner): dr inż. Stanisława Barańskiego Polska; wprowadzenie do handlu: BÓR” Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych 2012 Polska |
| grupa roślin | iglaste |
| grupa użytkowa | iglaste |
| forma | drzewo |
| siła wzrostu | roślina szybkorosnąca |
| pokrój | przewisający (płaczący, zwisły) |
| docelowa wysokość | od 15 m do 20 m |
| barwa liści (igieł) | ciemnozielone |
| zimozieloność liści (igieł) | igły zimozielone |
| nasłonecznienie | stanowisko słoneczne |
| wilgotność | podłoże umiarkowanie wilgotne |
| ph podłoża | odczyn lekko kwaśny do obojętnego |
| rodzaj gleby | przeciętna ogrodowa |
| walory | ciekawy pokrój roślina zimozielona |
| zastosowanie | ogrody przydomowe parki drzewo alejowe parkowe szpaler kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody) soliter (pojedynczo) |
| strefa | 5 |
| STREFA | Temp. minimalne |
| 5B | -26°C / -23°C |
| 6a | -23°C / -21°C |
| 6b | -20°C / -18°C |
| 7a | -18°C / -15°C |
| 7b | -15°C / -12°C |
