Buddleja davidii 'Pink Delight'

budleja Davida 'Pink Delight'

synonim polski: omżyn Davida 'Pink Delight'

pokrój: krzewiasty rozłożysty

docelowa wysokość: od 2 m do 3 m

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże wilgotne

ph podłoża: roślina tolerancyjna

nagrody: Award of Garden Merit (1993) przyznawana przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) wartościowym roślinom ogrodowym.

Gęsty, silnie rozgałęziony krzewy o wyprostowanym pokroju, z pędami rozchylającymi się na boki. Ich końce malowniczo przewieszają się pod ciężarem szczytowych kwiatostanów. Dorasta do 2-3 metrów wysokości, ale prawidłowo prowadzony (corocznie nisko przycinany) ma nie więcej niż 1,5-2 m wysokości. Liście są małe, eliptyczne, ciemnozielone, od spodu szaro-białe do jasnozielonych, omszone. Jesienią żółkną i opadają, chociaż w łagodne zimy część z nich może pozostać na krzewie zielona. Drobne, ciemnoróżowe kwiaty (przypominające kwiaty lilaków) są zebrane w efektowne, stożkowate, gęsto wypełnione kwiatostany o długości nawet do 40 cm. Pąki kwiatowe pojawiają się zwykle na początku lipca, rozwijają się stopniowo, najpierw na szczytach pędów głównych, a następnie na pędach bocznych. Kwiaty wydzielają intensywny i przyjemny zapach. Słodki nektar ukryty wewnątrz kwiatów sprawia, że krzewy są masowo odwiedzane przez motyle. Szczyt kwitnienia przypada na lato i trwa kilka tygodni. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów stymuluje roślinę do tworzenia kolejnych pąków kwiatowych, co znacznie wydłuża okres kwitnienia (nawet do późnej jesieni). Wymaga stanowisk ciepłych, słonecznych i zacisznych. Najlepiej rośnie w miejscach osłoniętych od wiatru, na glebach żyznych, przepuszczalnych, o odczynie od obojętnego do zasadowego. Jesienią, po nastaniu pierwszych mrozów, podstawę krzewów należy obsypać korą sosnową lub liśćmi w celu zabezpieczenia przed przemarzaniem (podobnie jak róże). Wiosną kopczyk trzeba usunąć, a krzewy przyciąć nisko przy ziemi. Tak silne wiosenne cięcie sprzyja tworzeniu bujnych, młodych pędów zakończonych obfitymi kwiatostanami oraz zapewnia utrzymaniu ładnego pokroju. Rośliny w maju należy zasilić nawozem wieloskładnikowym o dużej zawartości azotu. Krzew najlepiej prezentuje się na stanowiskach wyeksponowanych, sadzony pojedynczo lub w grupach.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu wzrost typowy dla gatunku
pokrój krzewiasty rozłożysty
docelowa wysokość od 2 m do 3 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście opadające na zimę
rodzaj kwiatów pachnące
kwiatostan
barwa kwiatów różowe
pora kwitnienia czerwiec
lipiec
sierpień
wrzesień
październik
nasłonecznienie stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże wilgotne
ph podłoża roślina tolerancyjna
rodzaj gleby próchniczna
walory pachnące kwiaty
ozdobne z kwiatów
zastosowanie ogrody przydomowe
kompozycje naturalistyczne (parki i ogrody)
rabaty
w grupach
nagrody Award of Garden Merit (1993) przyznawana przez brytyjskie Królewskie Towarzystwo Ogrodnicze (RHS) wartościowym roślinom ogrodowym.
strefa 6b
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autor opisu tabelarycznego: Jakub Kurowski Szkółki KUROWSCY

Statystyka e-katalogu roślin

11817
rośliny
8176
opisów

Ostatni wpis:

2015-06-13
Alyssum montanum
19017
zdjęć
9420
roślin w produkcji
265
osób online