Buddleja davidii 'Gulliver' PBR

Vaccinium corymbosum 'Duke'

borówka wysoka 'Duke'

Bardzo plenna, silnie rosnąca odmiana o smacznych owocach i szybkim tempie wzrostu, ciesząca się dużą popularnością w Europie i uważana za jedną z najlepszych odmian wcześnie owocujących. Krzew o wzniesionym pokroju, sztywnych pędach, dorasta do 1,5 – 1,8 m wysokości. Liście eliptyczne, ciemnozielone, skórzaste, silnie unerwione, jesienią pięknie przebarwiają się w ciepłych odcieniach pomarańczu, czerwieni oraz purpury. W maju z pąków generatywnych rozwijają się beczułkowate, kremowe kwiaty, chętnie odwiedzane przez owady zapylające. Owoce duże, okrągłe, lekko spłaszczone przy szypułce, ciemnoniebieskie ale pokryte jasnym, woskowym nalotem, jędrne i smaczne, aromatyczne, o winnym, słodkim posmaku. Owoce są zebrane w niewielkie, luźne grona, dojrzewają w drugiej połowie lipca. Jagody po schłodzeniu są bardzo aromatyczne. Owoce deserowe, polecane do spożywania na surowo, a także do mrożenia, przetwarzania na dżemy i galaretki. Krzewy są nietrudne w uprawie, wymagają gleb lekkich, próchniczych, wilgotnych i przewiewnych, kwaśnych, o pH 3,5-4,5. Krzewy mają małe wymagania pokarmowe, dlatego gleby pod ich uprawę nie muszą być żyzne. Jeśli odczyn podłoża w miejscu sadzenia jest wyższy od zalecanego, najlepiej przekopać górną warstwę gleby z mieszaniną kwaśnego torfu oraz przekompostowanej kory sosnowej. Zastosowanie kory sosnowej jako ściółki oraz kwaśnych nawozów (np. siarczan amonu) sprzyja utrzymaniu niskiego pH podłoża. Krzewy należy sadzić na miejscach słonecznych. Ze względu na bardzo obfite owocowanie wymaga silnego cięcia, które należy przeprowadzić po raz pierwszy po 4 latach od posadzenia. Później należy usuwać najstarsze pędy, pozostawiając 6-8 najsilniejszych pędów głównych. Rośliny są zdrowe, odporne na mróz. Mogą być sadzone na specjalnie dla nich przygotowanych rabatach lub wraz z roślinami ozdobnymi na wrzosowiskach czy w towarzystwie innych ozdobnych krzewów preferujących kwaśne podłoże. Odmiana odznaczona nagrodą AGM.

Betula papyrifera

brzoza papierowa

Drzewo pochodzące z Ameryki Płn. dorastające do 15-20 m wys., na stanowisku naturalnym do 30 m. Korona szerokostożkowa lub jajowata, gęsto ugałęziona. Często forma wielopniowa. Kora początkowo ciemnobrązowa, później kredowobiała, różowawa, łuszcząca się cienkimi płatami. Indianie używali jej jako namiastki papieru. Liście duże, do 10 cm dł., ciemnozielone, matowe, jajowate z ostrym wierzchołkiem, jesienią pomarańczowe i złotożółte. Preferuje gleby wilgotne i żyzne, ale łatwo się adaptuje do innych warunków. Stanowiska słoneczne. Ze względu na dużą odporność i walory ozdobne polecana do nasadzeń miejskich.

Hibiscus syriacus 'Diana'

ketmia syryjska 'Diana'

Sztywno wyprostowany, szybko rosnący krzew, osiągający do 2-2,5 m wysokości. Liście ciemnozielone, trójklapowe, o ząbkowanych brzegach, późno pojawiające się na wiosnę, na jesieni żółte. Kwiaty bardzo efektowne, duże, rozłożyste, czysto białe, kwitnące na nowych przyrostach. W odróżnieniu od innych odmian kwiaty pozostają otwarte w nocy. Kwitnienie zaczyna się pod koniec czerwca i trwa aż do pierwszych mrozów. Dobrze rośnie w pełnym słońcu. Wymaga próchnicznej, przepuszczalnej gleby. Polecany do ogrodów przydomowych.

Sorbus aucuparia

jarząb pospolity

Małe lub średniej wielkości drzewo o owalnej koronie. Wzrost młodych drzew stosunkowo szybki. Dorasta do 8-12 m wys. i 4-6 m szer. Liście pierzaste, jesienią żółte lub pomarańczowe. Kwiaty białe, zebrane w baldachogrona, V-VI. Owoce bardzo dekoracyjne, czerwone. Stanowisko słoneczne lub lekko zacienione. Małe wymagania glebowe. Gatunek dobry do terenów zieleni w miastach.