Berberis thunbergii GOLDEN HORIZON 'Hoho 2' PBR

Viola odorata 'Alba'

fiołek wonny 'Alba'

Roślina powszechnie znana, w uprawie od najdawniejszych czasów, ceniona ze względu na zapach kwiatów. Tworzy długie rozłogi. Liście odziomkowe, okrągławosercowate, karbowane, na szczycie zaokrąglone lub tępe, w nasadzie głęboko sercowate, zielone, nagie lub lekko omszone, z przylistkami szpiczastymi, całobrzegimi. Kwiaty czysto białe, mocno pachnące, z krótką ostrogą, rozwijają się w kwietniu i maju, czasem wcześniej. Fiolek wonny wymaga gleby próchnicznej, wilgotnej, żyznej. Nadaje się do zazieleniania powierzchni w miejscach cienistych. Ma również duże znaczenie jako składnik runa w większych ogrodach i parkach, w miejscach bardziej widnych, na obrzeżach grup drzew i krzewów. Niektóre źródła, zwłaszcza zachodnio-europejskie, wątpią w jego dużą mrozoodporność, ale z powodzeniem może być sadzony na terenie całego naszego kraju. Szybko się rozrasta i rozsiewa. Dla uzyskania wczesnych efektów zadarnienia sadzi się do 16 roślin na 1m2. W warunkach niekontrolowanych może dojść do skrzyżowania fiołków biało kwitnących z kwitnącymi na fioletowo, co w założeniach swobodnych nie szkodzi, ale trzeba o takiej możliwości pamiętać, szczególnie w małych ogrodach o wyszukanych kompozycjach barwnych. W ostatnich latach nasila się żerowanie pryszczarków na młodych liściach fiołków. Zaatakowane liście zwijają się tworząc jasnozielone, balonowate twory. Jeśli tak zmienionych liści jest mało wystarczy walka mechaniczna, zbieranie i palenie, jeśli jest ich więcej konieczne może być użycie środków chemicznych.

Buxus sinica 'Justin Brouwers'

bukszpan koreański 'Justin Brouwers'

Bardzo interesująca i rzadko spotykana odmiana będąca alternatywą dla innych karłowych bukszpanów. Zimozielony, karłowy krzew o powolnym wzroście i regularnym, kulistym kształcie. Po kilkunastu latach osiąga wysokość 0,6 m, bez formowania zachowując gęsty pokrój. Liście ciemnozielone z połyskiem, dość wąskie, wydłużone, gęsto osadzone na gałązkach. Nie ma dużych wymagań glebowych, całkiem dobrze rośnie na każdej przeciętnej glebie ogrodowej o odczynie zasadowym. Może rosnąć w miejscach słonecznych, półcienistych i całkowicie zacienionych. Najlepiej zimuje na stanowiskach cienistych, gdyż wówczas jest mniej wrażliwy na wczesnowiosenne wahania temperatur. Odporny na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Doskonale znosi cięcie w każdej płaszczyźnie. Nadaje się na niskie, obwódkowe żywopłoty (gęstość sadzenia, co 15-20 cm) oraz na niskie geometryczne formy. Można go sadzić pojedynczo lub w grupach po kilka, kilkanaście sztuk. Polecany do pojemników. Egzemplarze posadzone w pojemnikach należy chronić zimą zabezpieczając system korzeniowy.

Pinus heldreichii

sosna bośniacka

Gatunek o powolnym wzroście i początkowo ładnym, szerokostożkowatym pokroju, osiągający w wieku 30 lat 5-6 m wys. Starsze drzewa tworzą dosyć wąską, gęstą regularną koronę. Pędy sztywne, igły jasnozielone, zebrane po dwie. Wymagania uprawowe bardzo małe. Bardzo dobrze znosi przesadzanie! Jest odporna na zanieczyszczenia powietrza. Polecana do uprawy w miastach i terenach przemysłowych, w parkach i większych ogrodach.

Sorbus aucuparia var. edulis

jarząb pospolity odm. jadalna

Drzewo o owalnej, w starszym wieku kulistej koronie. Wzrost młodych drzew stosunkowo szybki. Dorasta do 10-15 m wys. i 4-6 m szer. Liście pierzaste, zielone, jesienią żółte lub pomarańczowe. Kwiaty białe zebrane w baldachogrona, V-VI. Owoce dekoracyjne i jadalne, czerwone, słodko kwaśne, niezbyt smaczne na surowo, ale bez goryczy. Zawierają dużo witaminy C, nadają się głównie na przetwory.