Buxus microphylla 'Faulkner'

bukszpan drobnolistny 'Faulkner'

synonim łaciński: Buxus sempervirens 'Faulkner'

pokrój: kulisty

docelowa wysokość: od 1 m do 2 m

nasłonecznienie: stanowisko cieniste

nasłonecznienie: stanowisko półcieniste

nasłonecznienie: stanowisko słoneczne

wilgotność: podłoże umiarkowanie wilgotne

walory: roślina miododajna

zastosowanie: zieleń publiczna

nagrody: Award of Garden Merit w 2012 r.

Długowieczny, zimozielony krzew o gęstym, kulistym pokroju i wolnym tempie wzrostu, uzyskany w 1970 roku w USA. Krzew dorasta do 1-1,2 m wysokości. Intensywnie zielone, skórzaste blaszki liściowe przypominają trochę liście borówki czerwonej, są całobrzegie, zaokrąglone, z wierzchu błyszczące, od spodu matowe, zimą przebarwiają się na brązowo. Niepozorne kwiaty są małe i drobne, żółte, pozbawione płatków, wyrastają z kątów liści. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zwykle kwiat żeński otocza kilka kwiatów męskich. Kwiaty rozwijają się od końca marca do początku maja, są miododajne, wabią liczne owady, wyraźnie pachną, chociaż zapach ten raczej nie należy do przyjemnych. Małe i niepozorne owoce po dojrzeniu „wystrzeliwują” twarde, czarne nasiona na odległość nawet kilku metrów. Jest to jedna z najpopularniejszych obecnie odmian bukszpanu. Dobrze rośnie na większości przeciętnych gleb ogrodowych o pH obojętnym lub zasadowym, nie lubi jedynie gleb zbyt piaszczystych, kwaśnych oraz podmokłych. Najlepiej rozwija się na podłożach żyznych, ciepłych, przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych. Krzew tolerancyjny w stosunku do światła, mało wrażliwy na zanieczyszczenie powietrza. W przypadku uprawy na stanowiskach silnie nasłonecznionych krzewy warto na zimę okrywać (cieniować) siatką szkółkarską, zwłaszcza we wschodnich rejonach kraju, gdzie przeważa klimat kontynentalny i rośliny są narażone na przemarzanie. Powszechnym szkodnikiem bukszpanów jest miodówka bukszpanowa, mszyca powodująca wybrzuszenia liści. Zwalczamy ją opryskując jednym z dostępnych w handlu preparatów o działaniu wgłębnym. Krzew polecany do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek oraz małych form strzyżonych.

autorzy opisu tekstowego: Grzegorz Falkowski; Związek Szkółkarzy Polskich

grupa roślin liściaste
grupa użytkowa liściaste krzewy
forma krzew
siła wzrostu roślina wolnorosnąca
pokrój kulisty
docelowa wysokość od 1 m do 2 m
barwa liści (igieł) ciemnozielone
zimozieloność liści (igieł) liście zimozielone
rodzaj kwiatów pojedyncze
barwa kwiatów żółte
pora kwitnienia marzec
kwiecień
maj
nasłonecznienie stanowisko cieniste
stanowisko półcieniste
stanowisko słoneczne
wilgotność podłoże umiarkowanie wilgotne
ph podłoża odczyn zasadowy
rodzaj gleby przeciętna ogrodowa
walory ciekawy pokrój
odporność na zanieczyszczenia
ozdobne z liści/igieł
roślina miododajna
roślina zimozielona
zastosowanie ogrody przydomowe
parki
zieleń publiczna
żywopłot
ogrody skalne
rabaty
pojemniki, balkony, tarasy
w grupach
nagrody Award of Garden Merit w 2012 r.
strefa 6a
STREFA Temp. minimalne
5B -26°C / -23°C
6a -23°C / -21°C
6b -20°C / -18°C
7a -18°C / -15°C
7b -15°C / -12°C

autorzy opisu tabelarycznego: Grzegorz Falkowski Związek Szkółkarzy Polskich

Statystyka e-katalogu roślin

11858
rośliny
8291
opisów

Ostatni wpis:

2024-10-19
skimia japońska 'Rubella'
19181
zdjęć
9491
roślin w produkcji
511
osób online